wykład I

28.09.2011

Egzamin zerowy :

- ostatni wykład.

Egzamin:

- obowiązują ćwiczenia i wykłady

- test jednokrotnego wyboru z pkt ujemnymi

- 50% + 1 zaliczenie

Akty prawne:

1. Ustawa z dn. 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej

2. Ustawa z dn. 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych

3. Ustawa z dn. 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług

4. Ustawa z dn. 20 listopada 1998r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne

5. Rozporządzenie Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Rozporządzenia zmieniające:

   1. Z dn. 22 grudnia 2003r.

   2. Z dn. 22 grudnia 2004r.

   3. Z dn. 16 lutego 2007r.

   4. Z dn. 26 lipca 2007r.

   5. Z dn. 21 grudnia 2010r.

6. Rozporządzenie Ministra Finansów z dn. 17 grudnia 202r. w sprawie prowadzenia ewidencji zatrudnienia

7. Rozporządzenie Ministra Finansów z dn. 17 grudnia 2002r. w sprawie prowadzenia kart przychodów

8. Rozporządzenie Ministra Finansów z dn. 17 grudnia 202r. w sprawie prowadzenia ewidencji przychodów i wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Rozporządzenia zmieniające:

   1. Z dn. 19 sierpnia 2003r.

   2. Z dn. 22 grudnia 2003r.

   3. Z dn. 22 grudnia 2004r.

   4. Z dn. 19 lutego 2007r.

POJĘCIE I KRYTERIA MAŁYCH I ŚREDNICH PRZEDSIĘBIORSTW

Działalność gospodarcza i przedsiębiorca:

Jedną z podstaw ustrojowych naszego państwa jest zasada wolności gospodarczej znajdującej swój wyraz w art. 20 Konstytucji stanowiącym, że społeczna gospodarka oparta na wolności działalności gospodarczej, własności prywatnej oraz solidarności, dialogu i współpracy partnerów społecznych stanowi podstawę ustroju gospodarczego RP.

Prawa i obowiązki podmiotów zajmujących się prowadzeniem działalności gospodarczej wynikają z szeregu aktów prawnych, niemniej jednak podstawowe i zasadnicze kwestie tego zagadnienia objęte są ustawą z dn. 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2004r. Nr 173 poz. 1807 z późn. zm). Ustawa reguluje podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej na terytorium RP oraz zadania organów administracji publicznej w tym zakresie.

Działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwania i wydobywania kopalń za złóż, a także działalności zarobkowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej nie stosuje się do działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego, a także wynajmowania przez rolników pokoi, sprzedaży posiłków domowych i świadczenia w ich gospodarstwach innych usług związanych z turystyką.

Przedsiębiorca to podmiot prowadzący działalności gospodarczą. Do tej grupy zalicza się osoby fizyczne, prawne i jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonujące we własnym imieniu działalność gospodarczą (art. 4.1). Za przedsiębiorców uznaje się również wspólników spółki cywilnej, w zakresie wykonywania przez nich działalności gospodarczej (art. 4.2).

Klasyfikacja małych i średnich przedsiębiorstw:

1. W ustawie o swobodzie działalności gospodarczej wyróżnione zostały następujące pojęcia:

• Mikroprzedsiębiorca

• Mały przedsiębiorca

• Średni przedsiębiorca

Mikroprzedsiębiorca:

Za mikroprzedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych:

1. Zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników (warunek konieczny) oraz

2. Osiągną roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów, usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2 mln euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartość w złotych 2 mln euro.

Mały przedsiębiorca:

Za małego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych:

1. Zatrudniał średniorocznie mniej niż 50 pracowników (warunek konieczny) oraz

2. Osiągną roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów, usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 10 mln euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartość w złotych 10 mln euro.

Średni przedsiębiorca:

Za średniego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych:

1. Zatrudniał średniorocznie mniej niż 250 pracowników (warunek konieczny) oraz

2. Osiągną roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów, usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 50 mln euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartość w złotych 43 mln euro.

Wyrażone w euro wielkości przelicza się na zł polskie wg średniego kursu ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roku obrotowego wybranego do określenia statusu małego przedsiębiorcy.

1. Zgodnie z ustawą o rachunkowości

Art. 64.1. Badaniu i ogłaszaniu podlegają roczne i skonsolidowane sprawozdania finansowe grup kapitałowych oraz roczne sprawozdania finansowe jednostek kontynuujących działalność:

(…)

4) pozostałych jednostek które w poprzednim roku obrotowym, za który sporządzono sprawozdanie finansowe spełniły co najmniej dwa z następujących warunków:

1. średnioroczne zatrudnienie w przeliczeniu na pełne etaty wyniosło co najmniej 50 osób

2. przychody netto za sprzedaży towarów, produktów oraz operacji finansowych za rok obrotowy stanowiły równowartość w walucie polskiej co najmniej 5 mln euro

3. suma aktywów bilansu roku obrotowego stanowiła równowartość w walucie polskiej co najmniej 2,5 mln euro.

1. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych

Mały podatnik

Podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z VAT) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym równowartości 1 200.000 euro.

Wyrażoną w euro wielkość przelicza się na zł polskie wg średniego kursu ogłoszonego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego w zaokrągleniu do 1.000zł.

1. Ustawa o podatku od towarów i usług:

Mały podatnik:

- rozumie się przez to podatnika podatku od towarów i usług:

1. u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych równowartości 1.200.000 euro

2. prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami powierniczymi, będącego agentem, zleceniobiorcą lub inną osobą świadczącą usługi o podobnym charakterze, z wyjątkiem komisu – jeżeli kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzenia za wykonane usługi (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych polskich kwoty odpowiadającej równowartości 45.000 euro.

Wyrażoną w euro wielkość przelicza się na zł polskie wg średniego kursu ogłoszonego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego w zaokrągleniu do 1.000zł.

Zgodnie z ustawa o rachunkowości firmy można podzielić na dwie grupy:

1. zwolnione z prowadzenia ksiąg rachunkowych (na ćwiczeniach)

2. prowadzące obligatoryjnie księgi rachunkowe (na wykładzie).

Ad. 1

Z obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych są zwolnione, zajmujące się działalnością gospodarczą, osoby fizyczne i spółki osób fizycznych, jeżeli w poprzednim roku obrotowym ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów, usług oraz operacji finansowych były niższe nić równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro. Nie oznacz to jednak iż osoby te nie mają żadnych obowiązków ewidencyjnych. Ich obowiązki wynikają z aktualnych przepisów prawnych.

Przeliczenia dokonuje się wg średniego kursu NBP na dzień 30 września poprzedniego roku (?).

Zgodnie z tymi przepisami można dokonać podziału małych firm na:

• Podlegające ryczałtowi ewidencjonowanemu,

• Objęte kartą podatkową

• Zobowiązane do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Warto zaznaczyć, że w razie niedotrzymania warunków określonych przepisami podatkowymi firmy objęte omówionymi formami opodatkowania tracą prawo do ich stosowania.

Ad. 2

Do małych firm zobligowanych ustawą o rachunkowości do prowadzenia ksiąg rachunkowych z zachowaniem metody bilansowej i z wykorzystaniem specjalnych urządzeń księgowych należą między innymi mające siedzibę i miejsce sprawowania zarządu na terytorium RP:

• Spółki handlowe (osobowe i kapitałowe, w tym również w organizacji) oraz spółki cywilne, a także inne osoby prawne,

• Osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerski, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w złotych polskich 1.200.000 euro.

• Jednostki organizacyjne działające na podstawie prawa bankowego, przepisów o obrocie papierami wartościowymi, przepisów o funduszach inwestycyjnych, emerytalnych, ubezpieczeniowych , bez względu na osiągane przychody.

• Gminy, powiaty, województwa i ich związki, a także powiatowe, gminne, państwowe i wojewódzkie jednostki budżetowe, zakłady budżetowe, fundusze celowe które nie mają osobowości prawnej, oraz jednostki pomocnicze jednostek budżetowych.

• Jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek, o których mowa w pkt. 1 i 2.

• Zagraniczne osoby prawne, zagraniczne jednostki nieposiadające osobowości prawnej oraz zagraniczne osoby fizyczne prowadzące na terytorium RP działalność osobiście, przez osobę upoważnioną, przy pomocy pracowników – w odniesieniu do działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium RP, bez względu na wielkość przychodów.

• Jednostki niewymienione w/w, jeżeli otrzymują one na realizację zadań zleconych dotacje lub subwencje z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego lub funduszów celowych – od początku roku obrotowego, w którym dotacje lub subwencje zostały im przydzielone.