Weronika Adamczyk 185765 Agnieszka Bombała 185799
17.10.2011 r. godz.12:15, podgrupa nr 3
Ćwiczenie nr 4
Adsorpcja błękitu metylenowego na węglu aktywnym w obecności acetonu.
Celem ćwiczenia jest zbadanie procesu adsorpcji barwnika z roztworu, wyznaczenie równania
izotermy Freundlicha oraz wpływu polarności rozpuszczalnika na proces adsorpcji na węglu aktywnym.
W zależności od rodzaju sił utrzymujących cząsteczki zaadsorbowane na powierzchni ciała stałego adsorpcję dzielimy na:
fizyczna- uwarunkowana siłami oddziaływań międzycząsteczkowych (Van der Waalsa), gdzie cząsteczki adsorbentu nie zmieniają swoich własności;
chemiczna- (chemisorpcja) polega na tworzeniu się silnych wiązań chemicznych między adsorbentem (ciało, na którego powierzchni zachodzi adsorpcja) i adsorbatem (ciało ulegające procesowi adsorpcji).
Widmo absorpcyjne- to zbiór długości fal absorbowanych przez układ. Powstaje podczas przechodzenia promieniowania elektromagnetycznego przez chłonny ośrodek absorbujący promieniowanie o określonych długościach.
Adsorpcja z roztworów- jest komplikowana możliwością dysocjowania adsorbatu, jonizacji grup powierzchniowych oraz tworzenia się elektrycznej warstwy podwójnej na powierzchni adsorbentu, która podwyższa lub obniża adsorpcję. Ma na to wpływ pH roztworu i siła jonowa.
Izoterma adsorpcji- zależność ilości zaadsorbowanej substancji od stężenia lub ciśnienia adsorbatu przy ustalonej temperaturze.
Izoterma Freundlicha:
a= k$\mathbf{c}^{\frac{\mathbf{1}}{\mathbf{n}}}$
log a= $\frac{\mathbf{1\ }}{\mathbf{n}}$log c+ log k
Całkowita zaadsorbowana ilość substancji
k, n- stałe zależne od temperatury, rodzaju adsorbentu i substancji adsorbowanej
stężenie molowe roztworu w stanie równowagi, która ustala się po pewnym czasie
Węgiel aktywny- substancja składająca się głównie z węgla pierwiastkowego w formie bezpostaciowej (sadza) i częściowo w postaci drobnokrystalicznego grafitu. Jest doskonałym adsorbentem, gdyż ma bardzo dużą powierzchnię w przeliczeniu na jednostkę masy 500÷ 2500 m2/g. Stosowany np. w medycynie jako środek pomocny w zatruciach żołądkowych i biegunkach, w przemyśle chemicznym jako katalizator, w technice: do pochłaniania gazów, w uzdatnianiu wody, jako filtry.
Prawo Lamberta- Beera- opisuje pochłanianie promieniowania elektromagnetycznego przy przechodzeniu przez częściowo absorbujący i rozpraszający ośrodek.
A=log10$\frac{\mathbf{I}_{\mathbf{0}}}{\mathbf{I}_{\mathbf{1}}}$
A= ε*l*c
A ; absorbancja
$\frac{\mathbf{I}_{\mathbf{0}}}{\mathbf{I}_{\mathbf{1}}}$ ; stosunek natężenia światła padającego do światła po przejściu przez ciało (kuwetę)
ε ; molowy współczynnik ekstynkcji
l ; droga, jaką pokonuje światło w ciele (szerokość próbki)
c ; stężenie molowe substancji absorbującej w roztworze
Do 8 pojemników wlewałyśmy zawartość cylindra o objętości 50 ml, zawierającego odpowiednio :1 ml roztworu błękitu metylenowego o stężeniu początkowym 1mM+ 5 ml acetonu, przy czym w każdym z kolejnych pojemników zwiększałyśmy wartość o 5 ml+ uzupełniałyśmy wodą destylowaną do kreski. Z każdego pojemnika pobierałyśmy 3 ml roztworu do szklanej kuwety( wym. 0,1*0,1 dm) i mierzyłyśmy jego absorbancję ( długość fali wynosiła 664 nm- wyznaczyłyśmy ją wcześniej podczas pomiaru widma błękitu metylenowego) odnosząc wyniki do wcześniej wykonanej referencji – w tym celu do szklanej kuwety wprowadziłyśmy 3 ml przygotowanego wcześniej roztworu, składającego się z 0,5 ml acetonu i 4,5 ml wody destylowanej. Po wykonaniu pomiarów, do każdego pojemnika dodałyśmy 150 mg rozkruszonej tabletki węgla aktywnego ( połowę masy stanowił czysty węgiel aktywny), wymieszałyśmy i powtórnie dokonałyśmy pomiaru absorbancji, po wcześniejszym przefiltrowaniu roztworów.
$c_{0} = \frac{A_{0}}{l*\varepsilon} = \frac{1,085}{0,1*1000}$= 0,001085 [mol/dm3]
Δc0=$\left| \frac{\partial c}{\partial A_{0}} \right|A_{0}$=$\left| \frac{A_{0}}{l*\varepsilon} \right| = \frac{0,001}{0,1*10000} = 0,000001$[mol/dm3]
$c_{k} = \frac{A_{k}}{l*\varepsilon}$ = $\frac{0,074}{0,1*10000}$=0,00074 [mol/dm3]
Δc0= Δck= 0,000001[mol/dm3]
log a=
logc0=(-1)*log0,001085=2,96457
a=k*cn=2,4*0,000740,8 =0,0075093[$\frac{\text{mol}}{g}$]
a===0,0046[$\frac{\text{mol}}{g}$]
Δa = $\left| \frac{\partial a}{\partial c} \right|c = \left| k*n*c^{n - 1}*c \right| = \left| 2,4*0,8*{0,00074}^{0,8 - 1}*0,000001 \right| = 0,00000812 \approx 0,0000082\ $[$\frac{\text{mol}}{g}$]
Wyznaczanie współczynników n i k:
Log k został wyznaczony z wykresu log a= f(log(c)) (log k to wyraz wolny w równaniu prostej y=0,7424x+0,3651).
Log k= 0,3651 => k=100,3651= 2,32≈2, 4
$$n = \frac{\log{a_{2} - loga_{1}}}{\log c_{2} - \log c_{1}} = \frac{3 - 2,5}{3,55 - 2,88} = 0,746 \approx 0,8$$
Nr próbki | c0 | A0 | Ak | Ck |  | log c0 | log k |
---|---|---|---|---|---|---|---|
 | [mol/dm3] |  |  | [mol/dm3] |  |  |  |
1 | 0,001085 | 1,085 | 0,074 | 0,00074 | 3,638272164 | 2,96457 | 0,3651 |
2 | 0,001135 | 1,135 | 0,069 | 0,00069 | 3,527682454 | 2,945004 | 0,3651 |
3 | 0,001162 | 1,162 | 0,083 | 0,00083 | 3,655018586 | 2,934794 | 0,3651 |
4 | 0,001150 | 1,150 | 0,198 | 0,00198 | 3,25703933 | 2,939302 | 0,3651 |
5 | 0,001160 | 1,160 | 0,159 | 0,00159 | 3,542572307 | 2,935542 | 0,3651 |
6 | 0,001095 | 1,095 | 0,469 | 0,00469 | 2,620386324 | 2,960586 | 0,3651 |
7 | 0,001139 | 1,139 | 0,832 | 0,00832 | 2,319909356 | 2,943476 | 0,3651 |
8 | 0,001076 | 1,076 | 0,456 | 0,00456 | 2,63400688 | 2,968188 | 0,3651 |
gdzie:
c0 - stężenie barwnika przed adsorpcją [mol/dm3]
ck - stężenie barwnika po adsorpcji [mol/dm3]
m - masa adsorbenta (węgla aktywnego) [g]
A0 - absorbancja roztworu przed dodaniem węgla aktywnego
Ak - absorbancja roztworu po dodaniu węgla aktywnego
Materiały:
Błękit metylenowy (C16H18CIN3S)
Aceton (CH3COCH3 )
węgiel aktywny w postaci tabletek
Wykres ilustrujący zlogarytmowaną postać izotermy Freundlicha.
Równanie prostej: y= 0,7424x=0,3651
Po dokonaniu analizy pomiarów widzimy, że aceton wpływa na proces adsorpcji błękitu metylenowego na węglu aktywnym- zwiększa adsorpcję barwnika powodując, że jego stężenie w roztworze maleje.
Obliczając całkowitą ilość zaadsorbowanej ilości substancji:
ze wzoru a= ==0,0046[$\frac{\text{mol}}{g}$]
z równania izotermy Freundlicha:
a=2,4*c0,8
a=k*cn=2,4*0,000740,8 =0,0075093[$\frac{\text{mol}}{g}$]
widzimy, że wyniki różnią się od siebie.
Błędy bezwzględne są stosunkowo niewielkie.