WYKŁAD 6 05.05.2011
Etyka a prawo – różnice
Zakres działań – czego nam nie zabrania prawo niech nam zabroni przyzwoitość
Czas obowiązywania – zasady etyczne obowiązują bardzo długo a prawo się zmienia.
Istotą pracy lekarza jest spotkanie dwóch ludzi:
2 modele relacji lekarz-pacjent
Paternalistyczny (opiekuńczy)
lekarz – wie, umie, moralnie odpowiada za wyniki leczenia
pacjent – ufa, jest posłuszny, nie jest odpowiedzialny, nie dyskutuje
po II WŚ 1. Utrata zaufania do morale lekarza
2. Wyrównanie poziomów intelektualnych
3. Poszerzenie zakresu metod leczenia
Konieczność ustawowego określenia praw i obowiązków lekarza i pacjenta
zmiana relacji lekarz-pacjent
Partnerski
lekarz – ma obowiązek udzielania pomocy, informacji
pacjent – ma prawo uzyskania pomocy i informacji
wspólnie – podejmowanie decyzji -> podzielona odpowiedzialność
Dokumenty uwzględniające prawa człowieka, pacjenta
1948 – USA – Powszechna Deklaracja Praw Człowieka
1973 – Bill of Rights – pacjent=partner
1998 - RP – Karta Praw Pacjenta
PRAWA PACJENTA
Pacjent = człowiek
Życie godne – aż do śmierci
Autonomia decydowania i wyrażania przekonań
Wolność do wyznawania i wyrażania przekonań
Tolerancja i poszanowanie prywatności
Równy dostęp do właściwej opieki medycznej
Równy -> tylko do świadczeń finansowanych ze środków publicznych
Preferencyjny -> dla kobiet w ciąży, dzieci, osób starszych i niepełnosprawnych
Właściwy -> najlepszy, możliwy w danych warunkach, okolicznościach
Tajemnica lekarska – obejmuje wszystko o czym dowiemy się z racji wykonywania zawodu
Chronione przepisami prawa o naruszeniu dóbr osobistych
Względne prawo etyczne -> suprema lex salus aegroti/ publica
O zwolnieniu z tajemnicy lekarskiej decyduje:
Zgoda pacjenta
Zagrożenie zdrowia/ życia chorego lub innych osób
Przepisy prawa (sąd, prokuratura, ZUS)
W koniecznym, ograniczonym zakresie (względy dydaktyczne, naukowe)
Informacja – dotyczy diagnozy, prognozy, wszystkich metod leczenia zgodnie z aktualnym stanem wiedzy oraz możliwych powikłań.
- niewiedza nie usprawiedliwia
Informowanie innych osób – tylko za zgodą chorego.
- bez zgody chorego, opiekunów prawnych lub rodziców tylko gdy dot. dzieci do lat 16 i osób ubezwłasnowolnionych
- zgoda domniemana – informacje o osobach nieprzytomnych. SAMI decydujemy o tym, czy i kogo można poinformować.
Samostanowienie – decydowanie o sobie
Zgoda na zabieg profilaktyczny, diagnostyczny lub leczniczy
- niezbędny/ korzystny dla chorego
- zgodny z prawidłami sztuki lekarskiej
- zgody:
Ogólna/ustna – ryzyko powikłań niewielkie
Odrębna/pisemna – ryzyko powikłań podwyższone
Kumulatywna – wyrażana jednocześnie przez opiekunów i dzieci po 16 rż.
Domniemana – w przypadku osób nieprzytomnych w bezpośrednim zagrożeniu życia
Ważna=świadoma
- wyrażana po poinformowaniu (o potrzebie sposobach, zakresie, ryzyku, skutkach zabiegu oraz jego zaniechania)
- wyrażona przez osobę w pełni władz umysłowych i pełnoletnią lub przez jej rodzica/opiekuna prawnego (dzieci po 16 rż muszą być też poinformowane i zapytane o zgodę)
Dopuszczalne działanie bez zgody
Konieczne niezwłoczne udzielenie pomocy, brak możliwości uzyskania świadomej zgody
Zdanie rodziny ma tylko charakter doradczy
Przy kolizji woli opiekuna prawnego z opinią lekarza decyduje sąd opiekuńczy, konsylium, lekarz
Obowiązuje zasada „dobrego samarytanina”
Świadoma odmowa – sąd może odebrać prawo do decyzji gdy występuje zagrożenie życia
Zagrożone dobro społeczne (zgodnie z dobrem chorego) - Przymus profilaktyczny, ale na podjęcie leczenia potrzebna zgoda chorego:
Choroby weneryczne -> obowiązkowe badanie, kara za świadome zakażenie
Gruźlica -> obowiązkowe badanie, hospitalizacja, kwarantanna dzieci
Alkoholizm -> skierowanie na leczenie odwykowe po orzeczeniu sądu