W systemie prezydenckim władza wykonawcza jest w dużym stopniu niezależna od władzy ustawodawczej. Ta ostatnia koncentruje się na tworzeniu prawa, a kompetencje głowy państwa uległy znacznemu rozszerzeniu.
W systemie prezydenckim prezydent na równi z parlamentem jest przedstawicielem narodu. Jest od wyłaniany w drodze wyborów powszechnych. Sprawuje funkcję głowy państwa i szefa administracji.
Prezydent i jego ministrowie nie są politycznie odpowiedzialni przed parlamentem. Głowa państwa kreuje politykę zagraniczną oraz posiada zwierzchnictwo nad siłami zbrojnymi. Nie ma jednak prawa do rozwiązania parlamentu. W systemie prezydenckim nie ma stanowiska premiera. Jego kompetencje należą do prezydenta. Poszczególni ministrowie są odpowiedzialni przed prezydentem. Ani prezydent, ani ministrowie nie są odpowiedzialni za swoje działania przed parlamentem.
System prezydencki funkcjonuje w Stanach Zjednoczonych oraz w niektórych państwach Ameryki Południowej (w Argentynie czy Brazylii).
Prezydencki system, forma rządów wynikająca z podziału władzy między egzekutywą i legislatywą, w której prezydent jest równocześnie szefem rządu, przyjęta w konstytucji Stanów Zjednoczonych, w republikach Ameryki Łacińskiej oraz niektórych państwach Afryki i Azji.
System wynika z koncepcji separacji władz państwowych. Prezydent jest powoływany w wyborach powszechnych, nie ma inicjatywy ustawodawczej ani prawa udziału w obradach parlamentu, nie ponosi odpowiedzialności politycznej przed parlamentem, tak jak i ministrowie (będący wyłącznie urzędnikami w aparacie prezydenckim), których on powołuje i odwołuje; z parlamentem komunikuje się za pomocą orędzia, w którym zawiera program rządu i propozycje ustaw.
Jedyne mechanizmy zależności obu władz to veto prezydenta wobec ustaw uchwalanych przez parlament oraz ponosi odpowiedzialność konstytucyjną (także jego ministrowie) za naruszenia prawa i przestępstwa pospolite (amerykański impeachment).
System prezydencki - Stany
Konstytucja 1787. Kongres składa się z dwóch izb: Izby Reprezentantów i Senatu. Wybory do Izby Reprezentantów odbywają się co 2lata, wybieranych jest 435członków. Senat tworzy 100senatorów. Wybory odbywają się co 6lat. Kongres USA jest ciałem ustawodawczym, a więc tworzy prawo, uchwala budżet państwa, decyduje o wojnie i pokoju. Prezydent zostaje wyłoniony w przeprowadzonych co 4lata wyborach powszechnych, pośrednich. Obywatele wybierają elektorów, którzy dokonują elekcji prezydenta. Zgodnie z konstytucja jest on głową państwa, szefem rządu i naczelnym dowódcą sił zbrojnych. Prowadzi politykę zagraniczną państwa, kieruje do Kongresu orędzia o stanie państwa. Posiada prawo weta zawieszającego w stosunku do ustaw, nie wolno mu jednak rozwiązać parlamentu przed upływem jego kadencji. Istnieje możliwość postawienia go w stan oskarżenia poprzez procedurę zwaną impeachment. Izba Reprezentantów ma prawo wszczęcia tej procedury z powodu popełnienia przez prezydenta bądź wiceprezydenta zdrady państwa, przekupstwa lub innego ciężkiego przestępstwa. Wiceprezydent pełni rolę przewodniczącego Senatu oraz sprawuje funkcje reprezentacyjne.
System prezydencki (prezydencjalizm) - system polityczny w demokracji charakteryzujący się rygorystycznym podziałem (separacją) władzy ustawodawczej i wykonawczej, oraz połączeniem funkcji prezydenta i szefa rządu. W myśl tych zasad prezydentowi (jako organowi władzy wykonawczej) przysługuje pełnia władzy wykonawczej oraz zwolnienie z odpowiedzialności przed parlamentem - pozbawiony zostaje jednak możliwości ustawodawczych.
USA
Prezydent jest odpowiedzialny tylko przed Narodem i Konstytucją, nie ponosi natomiast odpowiedzialności politycznej. Niemniej jednak Kongres może zastosować tzw. impeachment - uchylenie władzy prezydenta w wypadku złamania przez niego prawa. Prezydent Stanów Zjednoczonych dysponuje dużym zakresem władzy, jednak jest ona do pewnego stopnia "hamowana" przez amerykańską legislatywę. Prezydent Stanów Zjednoczonych pełni funkcję zwierzchnika sił zbrojnych, ale Kongres - decyduje o wypowiedzeniu wojny, budżecie na nią przeznaczonym oraz o zawarciu pokoju. Prezydent powołuje przedstawicieli dyplomatycznych i najwyższych urzędników państwowych, jednak Senat zatwierdza kandydatury większością 2/3 głosów. Prezydent ma prawo weta, które może być jednak odrzucone większością 2/3 głosów obu izb Kongresu. Jego specyficznym uprawnieniem teoretycznie wzmacniającym pozycję jest weto kieszonkowe.
II Rzeczpospolita
Według konstytucji z 23 kwietnia 1935 roku Prezydent był "czynnikiem nadrzędnym w Państwie", który za swe akty urzędowe nie odpowiadał przed nikim. Zakres jego władzy był ogromny: mianował Prezesa Rady Ministrów oraz (na jego wniosek) Ministrów, Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, zwoływał i rozwiązywał Sejm i Senat, powoływał sędziów Trybunału Stanu i 1/3 senatorów, zawierał i ratyfikował umowy międzynarodowe. Był ponadto Zwierzchnikiem Sił Zbrojnych - mianował i zwalniał Naczelnego Wodza i Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych, a także decydował o wojnie i pokoju. Przysługiwało mu prawo łaski. Jego akty urzędowe które nie należały do prezydenckich prerogatyw wymagały kontrasygnaty Premiera i odpowiedniego Ministra. Kadencja Prezydenta miała trwać 7 lat. Wybierany był przez Zgromadzenie Elektorów - chyba, że przed końcem kadencji wskazał własnego kandydata na swojego następcę. W takiej sytuacji Prezydenta wybierał Naród spośród dwóch osób - jednej wskazanej przez Zgromadzenie Elektorów i jednej wskazanej przez ustępującego Prezydenta.
Cechy systemu prezydenckiego
prezydent jest wybierany w głosowaniu powszechnym;
kadencja prezydenta jest określona w czasie (najczęściej jest ona czteroletnia - jak np. w USA czy Brazylii, choć np. w Meksyku trwa sześć lat);
ministrowie wchodzący w skład rządu odpowiadają jedynie przed prezydentem;
istnieje jeden ośrodek władzy wykonawczej;
akty wydawane przez prezydenta nie wymagają kontrasygnaty;
prezydent nie jest odpowiedzialny politycznie, ale w przypadku złamania konstytucji lub prawa może zostać odwołany (przez parlament lub naród w referendum);
prezydent ma możliwość wydawania dekretów z mocą ustawy w sytuacjach nadzwyczajnych (np. okres wojny).