FINANSE MIĘDZYNARODOWE 24.11.2014 ROK
WYKŁAD 6
PRZESŁANKI POWSTANIA I ROZWOJU ORGANIZACJI MIĘDZYNARDOWYCH:
Motywy ekonomiczne i polityczne,
Przekonanie o potrzebie i korzyściach współpracy w danej dziedzinie,
Uświadomienie sobie przez rządy zgodności interesów w danej dziedzinie,
Zdolność do osiągania porozumienia.
MIĘDZYNARODWE ORGANIZACJE FINANSOWE – zinstytucjonalizowana forma współpracy niezależnych państw w dziedzinie stosunków finansowych, której celem jest działalność nie nastawiona na zysk.
FUNKCJE ORGANIZACJI MIĘDZYNARODOWYCH:
Funkcja regulacyjno – stabilizacyjna,
Funkcja finansowa,
Funkcja kontrolna,
Funkcja konsultacyjna,
Funkcja rozjemcza (rozwiązywanie konfliktów, sporów, nie pełni funkcji sądów, nie ma prawa nakładania kar, sankcji, rozwiązuje problemy na drodze kompromisu).
KLUCZOWE STANDARDY STABILNOŚCI MIĘDZYNARODOWEGO SYSTEMU FINANSOWEGO:
Zbiór zasad dotyczy trzech głównych obszarów:
Polityki ekonomicznej i przejrzystości danych – przejrzystość polityki monetarnej i finansowej, przejrzystość polityki budżetowej, upowszechnianie danych, gromadzenie danych;
Infrastruktury rynkowej i instytucjonalnej – niewypłacalność, ład korporacyjny, rachunkowość, audyt, płatności i rozliczenia, uczciwość rynku, działanie rynku;
Regulacji i nadzoru sektora finansowego – nadzór bankowy, nadzór ubezpieczeniowy, nadzór giełdowy, nadzór nad konglomeratami finansowymi.
Polityka ekonomiczna i przejrzystość danych
Przejrzystość polityki monetarnej i finansowej – Kodeks dobrych praktyk dla przejrzystości polityki monetarnej i finansowej – Międzynarodowy Fundusz Walutowy (IMF)
Przejrzystość polityki budżetowej – Kodeks dobrych praktyk w dziedzinie przejrzystości polityki budżetowej – Międzynarodowy Fundusz Walutowy (IMF)
4 Upowszechnianie danych – Generalny System Upowszechniania Danych, Specjalne Standardy Upowszechniania Danych – Międzynarodowy Fundusz Walutowy (IMF)
Infrastruktura rynków i instytucjonalna
Niewypłacalność Zarządzanie spółkami – zasady nadzoru korporacyjnego, Bank Światowy, Organizacja Współpracy i Rozwoju Gospodarczego (OECD)
Rachunkowość – Międzynarodowe normy rachunkowości – Międzynarodowe Stowarzyszenie Kontroli Ubezpieczeń (IAIS) / Międzynarodowa Izba Standardów Rachunkowości (IASB)
Audyt – Międzynarodowe Standardy audytu – Międzynarodowa Federacja Ekspertów Rachunkowości (IFAC0
Płatności i rozliczenie – Podstawowe zasady dla systemowo ważnych systemów płatności, rekomendacje dla systemów rozrachunków papierów wartościowych – Komitet ds. Płatności i Systemów Rozliczeń (CPSS) / Międzynarodowa Organizacja Komisji Papierów Wartościowych (IOSCO)
Uczciwość rynku – 40 rekomendacji FATF przeciwko praniu pieniędzy i terroryzmu – Grupa Specjalna ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy (FATF)
Regulacje i nadzór sektora finansowego
Nadzór bankowy – Podstawowe zasady efektywnego nadzoru bankowego – Komitet Bazylejski ds. Nadzoru Bankowego (BCBS)
Regulacje giełdowe – Przedmiot i zasady reglamentacji giełd papierów wartościowych – Międzynarodowa Organizacja Komisji Papierów Wartościowych (IOSCO)
Kontrola sektora ubezpieczeń – Zasady nadzoru ubezpieczeń – Międzynarodowe Stowarzyszenie Kontroli Ubezpieczeń (IAIS)
BIORĄĆ POD UWAGĘ ZAKRES STOSOWANIA WYRÓZNIAMY STANDARDY W FORMIE:
ZASAD – stanowią podstawowe doktryny przedstawiane w sposób na tyle ogólny, że zapewniają pewien stopień elastyczności i możliwość dostosowania do krajowych uwarunkowań i regulacji (przykładem są: „Zasady nadzoru sektora ubezpieczeń”, „Przedmiot i zasady reglamentacji giełd papierów wartościowych”, „Fundamentalne zasady dla systemów płatności”);
KODEKSÓW POSTĘPOWANIA (PRAKTYK) – są bardziej szczegółowe i określają praktyczne stosowanie przyjętych zasad;
METODYK / WYTYCZNYCH – to ściśle określone wytyczne działań, które powinny zostać podjęte lub wymagań, które należy spełnić; pozwalają na ocenę stopnia ich przestrzegania i zastosowania;
Implementacja standardów do systemów prawnych państw prowadzi do:
Wzmocnienia krajowych systemów finansowych poprzez popieranie zdrowych regulacji i nadzoru wzmocnienia przejrzystości, zwiększenia efektywności rynków, infrastruktury i podmiotów,
Międzynarodowej stabilności finansowej poprzez umożliwienie podejmowania decyzji inwestycyjnych czy pożyczkowych w warunkach dostępu do większego zbioru informacji, popieranie rynkowej prawości oraz redukcje ryzyka rozpowszechniania się finansowych kryzysów i zagrożeń.
MIĘDZYNARODOWY FUNDUSZ WALUTOWY (MFW) INTERNATIONAL MONETARY FUNF (MF)
Utworzony (wraz z Bankiem Światowym) w 1944r. na konferencji ONZ w Bretton Woods (USA). W konferencji brało udział 45 państw (w tym Polska). Głównym motywem w/w Konferencji było nawiązanie międzynarodowej współpracy ekonomicznej mającej na celu uniknięcie powtórzenia wielkiego kryzysu ekonomicznego z lat 1929-33.
GŁÓWNE CELE FUNDUSZU OKREŚLONE SĄ W WARUNKACH POROZUMIENIA (ARTCLES OF AGREEMENT):
Promowanie międzynarodowej współpracy;
Ułatwienia ekspansji i zrównoważonego rozwoju handlu międzynarodowego’
Wspomaganie stabilizacji kursów
Wspieranie tworzenia wielostronnego systemu płatności,
Udostępnianie swoich zasobów krajom członkowskim mającym trudności z bilansem płatniczym;
Skracanie okresu i zmniejszanie stopnia nierównowagi w bilansach płatniczych krajów członkowskich.