Przysłówek – nieodmienna część mowy określająca cechy czynności, stany oraz inne cechy. Występuje przeważnie z czasownikiem, przymiotnikiem lub innym przysłówkiem. Pełni funkcję okolicznika lub orzecznika. Ze względu na funkcję składniową do przysłówków należą także zaimki przysłowne.

W języku polskim tworzy się je najczęściej od przymiotników za pomocą końcówek -e, -o. Przysłówki utworzone od przymiotników (odprzymiotnikowe) zazwyczaj stopniują się (tak jak przymiotniki, od których pochodzą). Pozostałe przysłówki, np. dziś, wczoraj, zawsze, nie stopniują się. Niektóre przysłówki pochodzą od wyrażeń przyimkowych. Najczęściej są to skostniałe formy tych wyrażeń, w których zachowały się archaiczne formy deklinacji (np. celownik przymiotnika na -u).

Gramatyka tradycyjnie wyróżnia wśród przysłówków pewne grupy znaczeniowe, takie jak przysłówki czasu, miejsca i sposobu. Ze względu na cechy funkcjonalne przysłówków podzielić je można na przysłówki jakościowe, określające czasowniki lub przymiotniki i odnoszące się do wewnętrznych właściwości procesów, cech i stanów, oraz przysłówki okolicznościowe, określające rzeczowniki (np. Warszawa wczoraj i dziś, chodzenie boso) lub czasowniki (czasem się zamyślał), określające okoliczności zdarzenia.

Przysłówki jako nieodmienne części mowy nie podlegają odmianie przez przypadki, czasy czy osoby – przysłówki jakościowe podlegają jednak często stopniowaniu.