Tożsamość- według mnie są to wszystkie cechy , które wyróżniają określone jednostki lub całe grupy( zbiorowości). Określają one „kim są”, „czym są”, „jacy są” i „co ma dla nich (i jakie) znaczenie”. Głównymi wyznacznikami tożsamości jest: płeć jednostki, narodowość, orientacja seksualna, przynależność klasowa. Ważnym czynnikiem jest także imię i nazwisko danej jednostki oraz nazewnictwo grupy. Już widać ze z napisanej przeze mnie wyżej definicji, można wyróżnić różne „rodzaje” tożsamości:

Tożsamość jednostkowa - jednostkowa jest to swoista odpowiedź na pytanie: „kim jestem?” Tak więc dotyczy ona relacji z samym sobą, ale też relacji ze światem zewnętrznym: innymi ludźmi i kulturą. Jest to więc samookreślenie siebie.

Tożsamość indywidualna- inaczej zwana osobistą, która przysługuje oddzielnie(indywidualnie) każdej konkretnej osobie . (Cechy charaktery, osobowość, temperament itd.).

Tożsamość grupowa- inaczej zbiorowa,  przysługująca grupie, czyli poczucie wspólnoty z innymi podobnymi pod jakimś względem osobami, której towarzyszy świadomość odrębności od innych. Ta tożsamość dotyczy rodzin, plemion, narodów wszelkich całości społecznych.

Czy żyjąc w społeczeństwie mamy szansę na zachowanie jednostkowej tożsamości? 

Według mnie żyjąc w danym społeczeństwie, mamy szansę na zachowanie jednostkowej tożsamości. Każda jednostka jest zupełnie inna (inna na swój własny sposób). Ma swoje indywidualne wzorce, normy, zachowania, a także sposób bycia, cechy osobowości i charakteru oraz temperament. Wyróżnia się swoją „osobową jednostkowością” poprzez swoje poglądy, indywidualne wyznania czy też posiadanie własnego zdania na różne tematy i sprawy. Prawdą jest, że każdy z nas należy do jakiejś grupy społecznej. Czujemy związek z rodziną, kolegami, Polakami itd. Przez to przyswajamy i akceptujemy reguły, wzorce, normy i zachowania obowiązujące w tej grupie. Nie mniej jednak, żyjąc w jakiejkolwiek zbiorowości jesteśmy „odrębną” jednostką, inną, niepowtarzalną wyróżniająca się w jakiś sposób swoją „tożsamością”. Patrzymy na siebie i innych dokonując różnorodnych analiz, jesteśmy świadomi tego co czujemy, myślimy, czym się wyróżniamy oraz co robimy i co chcemy robić. Odnajdujemy wewnętrzną spójność(całość), dzięki czemu posiadamy wizję własnej osoby. Osoby która indywidualnie określa swoje cele, które stara się realizować je w sposób różnych zasad z którymi sam czuję się dobrze oraz które sam ustalał. Każda jednostka zdaję sobie własną sprawę z wartości jakie w życiu ceni i jakie są dla niego najważniejsze, bez względy na to do jakiej grupy społecznej należy. Zdarza się jednak, szczególnie w zbiorowościach takich jak, np. sekty jednostka jest zmuszana do porzucenia dotychczasowej jednostkowej osobowości „pranie mózgów”. Osoby takie muszą się w 100% podporządkować grupie, wyznawać jej zasady, przekonania, wartości, przez co zaciera się jej prawdziwa osobowość i sposób bycia. Jednak moim zdaniem nie znika ona gdzieś sobie „od tak”. Po prostu jest ona gdzieś tak w głębi duszy takiej jednostki, tylko tłumiona i niepozwalająca jej na rozwój.