Prądy impulsowe

Prądy małej częstotliwości:

• Poprawa stanu mięśnia

• Profilaktyka – utrzymanie mięśni w stanie sprężystości i poprawienia ich tonusu (napięcia)

• Terapia przeciwbólowej – poprawa ukrwienia i trofiki tkanek

Efekty biologiczne działania prądów impulsowych:

1. Czuciowe

2. Ruchowe

3. Wegetatywne

Ad. 1

• Wywołanie wrażeń przez pobudzenie mechanoreceptorów skóry (wibracji, mrowienie)

• Hamowanie bólu („bramki kontrolnej”)

• Modyfikacja lub hamowanie bólu przez stymulację wydzielania opioidów

• Hamowanie bólu wskutek usuwania z uszkodzonych tkanek mediatorów bólu przez zwiększenie ukrwienia

• Hamowanie bólu przez zmniejszenie napięcia mięśni

Ad. 2

• Wywołanie skurczu mięśni szkieletowych

• Wpływ na napięcie mięśni szkieletowych

• Zwiększenie siły i wytrzymałości mięśni

• Usprawnienie koordynacji mięśniowo – nerwowej

• Czynnościowe usprawnianie stawów

• Wywołanie zmęczenia mięśni

Ad. 3

• Zwiększenie ukrwienia tkanek

• Działanie troficzne

• Zwiększenie metabolizmu

• Korzystny wpływ na procesy regeneracji

• Usprawnianie krążenia chłonki (pośrednio przez wpływ kurczących się mięśni na otaczające tkanki)

Rodzaje prądów małej częstotliwości:

• Prądy diadynamiczne – działanie przeciwbólowe i stymulujące

• Prąd Traberta (poprawa ukrwienia – działanie przeciwbólowe)

• TENS – głównie terapia przeciwbólowa

• Klasyczna stymulacja

Rodzaje włókien mięśniowych:

Włókna mięśniowe typu I (czerwone):

• Powolne

• Toniczne

• Neuron ruchowy jest mały i cechuje się wolnym przewodzeniem

• Czerpią energię głównie z tlenowej przemiany energii (glikogen i tłuszcze)

• Kurczą się wolniej i słabiej

• Rozwijają małą siłę i wolniej się męczą

• Są bogato unaczynione

• Angażowane są najczęściej przy czynnościach dnia codziennego oraz utrzymują prawidłową postawę ciała

• Ulegają zanikowi w spoczynku

• Są pobudzane w drugiej kolejności

Włókna mięśniowe typu II (białe):

• Szybkie

• Fazowa

• Neuron ruchowy jest duży i cechuje się szybkim przewodnictwem

• Energia z beztlenowej przemiany materii (glikogen)

• Kurczą się szybko i rozwijają dużą siłę

• Również jednak szybko ulegają zmęczeniu

PRĄDY DIADYNAMICZNE (DD)

Powstałe w wyniku prostowania prądu sinusoidalnie zmiennego o częstotliwości 50 Hz.

Składają się z dwóch komponentów:

• Galwanicznego prądu stałego

• Prądu sinusoidalnie zmiennego

Wynika z tego zależność nałożenia jednopołówkowego wyprostowanego prądu sinusoidalnego zmiennego.

Działanie biologiczne prądów DD:

• Przeciwbólowe

• Przeciwzapalne

• Przeciwobrzękowe

• Przekrwienne

• Wywołują skurcze mięśni szkieletowych

Charakterystyka prądów DD:

DF (diphase fixe)

• Dwufazowy, dwupołówkowy

• Częstotliwość 100Hz

• Czas trwania impulsu 10 ms (bez przerwy)

MF (monophase fixe)

• Jednofazowy, jednopołówkowy wyprostowany prąd sinusoidalnie zmienny o częstotliwości 50 Hz

• Czas trwania impulsów i przerwy między impulsami 10 ms

RS (rythme syncope)

• Rytm synkopowy

• Przerywany prąd MF

• Czas przepływu prądu i czas trwania przerwy są sobie równe i wynoszą 1s

SP (courte periode)

• Krótkie okresy, modulowany

• Powstaje z okresowej zmiany prądów DF i MF, które płyną na przemian w czasie 1s

LP (longue periode)

• Długie okresy, modulowany

• Powstaje przez nałożenie na prąd MF analogicznego prądu modulowanego w fazie o 180 stopni

• Część zmodulowana (część okresu modulacji) trwa 10s, a część niezmodulowana (przerwa) 5-6s

MM (monophase module)

• Prąd MF modulowany w amplitudzie

• Czas trwania modulacji 10s przerwa 10s

Działanie:

• Działanie przeciwbólowe związane jest z uwalnianiem endorfin i enkefalin (DF, CP, LP).

• Prądy diadynamiczne wykazują silne działanie Przekrwienne (powodują silne rozszerzenie naczyń krwionośnych). Ma to związek z pobudzaniem włókien nerwowych układu autonomicznego. (CP)

• W prądzie MF wyraźnie zaznaczony efekt dynamogeniczny i jest on bardziej trwały.

• Wzmożenie aktywności naczynioruchowej i lepsze ukrwienie tkanek – a tym samym usprawnienie procesów odżywiania przemiany materii tkanek, wykorzystujemy w leczeniu obrzęków pourazowych (CP, MF) oraz zaburzeń ukrwienia obwodowego (DF).

• Prądy o częstotliwości 50 Hz powodują skurcz mm szkieletowych (RS, MM). wykorzystywane są do stymulacji.

• Działanie dynamogeniczne RS wywołuje silne skurcze mięśni.

• W prądzie LP efekt dynamogeniczny jest zmniejszony. Przyzwyczajenie nie występuje ponieważ zmienia się częstotliwość.

• Następuje zmniejszenie napięcia mięśniowego (CP, LP)

• Izometryczna gimnastyka mięśnia dająca w efekcie przekrwienie i obniżenie napięcia mięśniowego (CP, LP)

• Poprawa trofiki

• Sprzyja resorpcji w stanach pourazowych

Metodyka zabiegu prądami DD:

• Elektrody dwie takiej samej wielkości węglowe, cynowe, cyrklowe

• Działanie przeciwbólowe – katoda w miejscu bólu bądź w miejscu wyjścia splotu (czynna)

• Działanie stymulujące – katoda dystalnie (czynna)

• Obowiązuje bliskie ułożenie elektrod w stosunku do siebie

• W leczeniu łączymy w jednym zabiegu prądy o podobnym działaniu

Nie obliczamy dawki prądu. Podajemy na odczucie pacjenta – działając przeciwbólowo lub do wywołania skurczu mięśni szkieletowych w działaniu stymulującym. Prąd DF stosujemy jako podkład przed podaniem innych prądów

Czas zabiegu:

• W działaniu przeciwbólowym ok. 12 minut

• W działaniu stymulującym ok. 10 minut (sugerując się pracą i zmęczeniem mięśnia)

PRĄDY IZODYNAMICZNE:

• CP i LP

• Zakresy czynnościowe:

1. PM (predominase monophasa)

• Silniejszy jednopołówkowy MF>DF

• Przeciwbólowo, stany pourazowe przebiegające z obrzękiem

1. ISO (isodynamic pysioloque)

• Tzw. stan równowagi fizjologicznej MF=DF

• Przeciwbólowe, zespoły bólowe, nerwobóle, zmieny zwyrodnieniowe, mięśniobóle

1. PD (predominase diphasa)

• Silniejszy dwupołówkowy MF<DF

• Przeciwbólowo, rozluźniająco przy wzmożonym napięciu mięśni gładkich

Metodyka zabiegu:

1. Metoda dwuelektronowa:

• Jeden obwód

• Dwie elektrody

• Katoda czynna

1. Metoda czteroelektrodowa

• Dwa obwody

• Cztery elektrody

• W obwodzie miejsca bolesnego – stawy

• Okolica wyjścia splotu do promieniowania bólu

• Metoda „krzyżowa”

Różnice między prądami

DIADYNAMICZNE	IZODYNAMICZNE
Dwie elektrody	Dwie lub cztery elektrody
Elektrody płaskie	Elektrody płaskie
DF, CP, LP, RS, MM, MF	CP, LP + zakres
Wywołują skurcz mięśni szkieletowych (RS, MM)	Nie wywołują skurczu mięśni szkieletowych
DF jako podkład	DF jako podkład
Nie ma działania na mięśniówkę gładką	Działa na mięśniówkę gładką
Wykonujemy na twarz	Nie wykonujemy na twarz