ZARZĄDZANIE FINANSAMI

WYKŁAD 1 26.02.2015 r. organizacyjny

WYKŁAD 2 3.03.2015 r.

Jakościowa analiza sprawozdań – analizuje, sprawdzam jak się kształtują poszczególne pozycje.

Jeśli coś jest warte 3 500 zł to jest to aktywo trwałe, natomiast jeśli 3 400 zł to wyposażenie.

Jest to kryterium powiązane z amortyzacją po przekroczeniu 3 500 zł należy dokonywać amortyzacji w czasie.

Zadanie 1*

Bilans zamknięcia

AKTYWA

1. Aktywa trwałe 253 000

1. Wartości niematerialne i prawne 20 000

2. Rzeczowe aktywa trwałe 232 000

3. Inwestycje długoterminowe 1 000

1. Aktywa obrotowe 23 600

1. Zapasy -

2. Należności krótkoterminowe 17 000

3. Inwestycje krótkoterminowe 8 600

Aktywa razem: 278 600

PASYWA

1. Kapitał własny 143 100

1. Kapitał zakładowy 97 500

2. Kapitał zapasowy 21 000

3. Kapitał z aktualizacji wyceny -

4. Zysk (strata) z lat ubiegłych 5 000

5. Zysk (strata) netto 19 600

1. Zobowiązania i rezerwy na zob. 135 500

1. Zobowiązania długoterminowe 46 000

2. Zobowiązania krótkoterminowe 74 000

3. Rezerwy 15 500

Pasywa razem: 278 600

Należności od odbiorców – w zależności od okresu wymagalności

Należności krótkoterminowe – należności „dla nas” np. za sprzedaż, itp., jeśli przekroczy rok to aktywa trwałe przekwalifikujemy

Inwestycje krótkoterminowe – okres obrotu krótszy niż 12 miesięcy, np. kasa, na rachunku, papiery wartościowe,

Inwestycje długoterminowe – okres obrotu dłuższy niż 12 miesięcy,

Pasywa – finansowanie

Kapitał zakładowy może mieć różne nazwy w zależności od tego jaka firma może być akcyjny, udziałowy, itp.

Do kapitału własnego można wnieść również rzeczy np. budynek (ale musi być wyceniony).

Kapitał zapasowy – można go wnieść lub wypracować z zysku, w akcyjnej jest obowiązkowy; wynosi 1/3 kapitału podstawowego.

Kapitał z aktualizacji wyceny – bierze się z tego, że składniki majątkowe zmieniają wartość z upływem czasu a stawki amortyzacji tego nie odnoszą.

Rezerwy na zobowiązania – w zależności od okresu wymagalności

Kredyty kupieckie – maja charakter krótkoterminowy

Zobowiązania wobec budżetu – zobowiązania krótkoterminowe!!!

Zadanie 3*

Rachunek zysków i strat

1. Przychody ze sprzedaży 410 600

2. Koszty działalności operacyjnej 288 100

3. Wynik na sprzedaży (A-B) 122 500

4. Pozostałe przychody operacyjne 120 000

5. Pozostałe koszty operacyjne 6 500

6. Wynik na działalności operacyjnej (C+D-E) 236 000

7. Zyski nadzwyczajne -

8. Straty nadzwyczajne -

9. Wynik brutto 236 000

10. Podatek dochodowy / inne obciążenia -

11. Wynik netto 236 000

Porównawczy – rachunek kosztów poniesionych

Kalkulacyjny – rachunek kosztów bieżących

Stan zapasów na początek roku jest w RZS porównawczym na (+) a na koniec roku jest na (-).

WYKŁAD 3 24.03.2015 r.

METODY OCENY KONDYCJI FINANSOWEJ FIRM

1. Analiza jakościowa sprawozdań finansowych – polega na analizie poszczególnych składowych sprawozdań, wychwyceniu pewnych zmian, sprawdzeniu ciągłości, sprawdzeniu wybranych pozycji z wybranego sprawozdania z korespondencyjnymi składowymi innego sprawozdania itp.

2. Analiza pozioma i pionowa sprawozdań finansowych – obliczanie struktury, dynamiki sprawozdań poszczególnych pozycji

3. Analiza wskaźnikowa – metoda badania kondycji finansowej firmy za pomocą miar względnych czyli wskaźników. Bywa bardzo złudna. Nie są całkowicie zbieżne.

Wskaźniki podzielone są na grupy:

1. Płynności - mierzy zdolność przedsiębiorstwa do wywiązywania się z zobowiązań krótkoterminowych

$$\text{bie}za\text{cej\ p}l\text{ynno}sci = \frac{\text{aktywa\ bie}zace\ (obrotowe)}{\text{zobowi}a\text{zania\ bie}za\text{ce\ }\left( \text{zob.kr}o\text{tkoterminowe} \right)}$$

$$plynnosci\ szybkiej = \frac{aktywa\ biezace - zapasy}{zobowiazania\ biezace}$$

$$plynnosci\ gotowkowej = \frac{srodki\ pieniezne}{zobowiazania\ biezace}$$

1. Rentowności (zyskowność) - ocenia jakie zyski osiąga dane przedsiębiorstwo z poniesionych nakładów

$$Rentownosc\ aktywow\ \left( \text{ROA} \right) = \frac{wynik\ netto\ (zysk)}{aktywa\ ogolem}*100\%$$

$$Rentownosc\ kapitalu\ wlasnego\ \left( \text{ROE} \right) = \frac{\text{wynik\ netto}}{kapital\ wlasny}*100\%$$

$$Rentownosc\ sprzedazy\ netto\ (ROS) = \frac{zysk\ netto\ (wynik)}{sprzedaz\ netto}*100\%$$

1. Zadłużenia (wypłacalności) - mówią o zadłużeniu spółki i jej zdolności do likwidacji powstałego zadłużenia

$$ogolnego\ zadluzenia = \frac{zobowiazania\ \left( krotko. + dlugo. \right) + rezerwy}{aktywa\ ogolem}*100\%$$

$$zadluzenia\ kapitalu\ wlasnego = \frac{zobowiazania + re\text{zerwy}}{kapital\ wlasny}*100\%$$

$$zadluzenia\ dlugoterminowego = \frac{zobowiazania\ dlugoterminowe}{aktywa\ ogolem}*100\%$$

1. Obsługi zadłużenia

$$pokrycia\ obslugi\ dlugu = \frac{\text{zysk\ brut}to + odsetki}{raty\ kapitalowe + odsetki}$$

$$pokrycia\ obslugi\ dlugu\ z\ cash\ flow = \frac{\text{zysk\ }\left( \text{wynik} \right)netto + amortyzacja}{raty\ kapitalowe + odsetki}$$

1. Aktywności (sprawności działania, efektywności) - pokazuje jak firma zamienia swoje należności i zapasy na gotówkę

$$cyklu\ zapasow = \frac{sredni\ stan\ zapasow}{przychody\ ze\ sprzedazy\ netto}*365$$

$$cyklu\ naleznosci = \frac{sredni\ stan\ naleznosci}{przychody\ ze\ sprzedazy\ netto}*365$$

$$cyklu\ zobowiazan = \frac{sredni\ stan\ zobowiazan}{przychody\ ze\ sprzedazy\ netto}*365$$

cyklu operacyjny = cykl zapasow + cykl naleznosci

cyklu konwersji gotowkowej = cykl operacyjny − cykl zobowiazan

$$rotacji\ majatku = \frac{przychody\ ze\ sprzedazy\ netto}{sredni\ stan\ majatku\ (aktywa\ ogolem)}*365$$

1. Rynku kapitałowego - ocenia wartość rynkową przedsiębiorstwa, która zależy od ceny jej akcji

$$pokrycia\ majatku\ kapitalem\ wlasnym = \frac{kapital\ wlasny}{aktywa\ ogolem}$$

$$pokrycia\ majatku\ trwalego\ kapitalem\ wlasnym = \frac{\text{kapi}tal\ wlasny}{aktywa\ trwale}$$

$$pokrycia\ majatku\ trwalego\ kapitalem\ stalym = \frac{kapital\ staly}{aktywa\ trwale}$$

$$pokrycia\ majatku\ obrotowego\ kap.\ krotkoterminowym = \frac{kapital\ krotkoterminowy}{aktywa\ biezace}$$

Analizę wskaźnikową poszerza się o analizę DuPonta.

Zalety analiz wskaźnikowych:

• ukazują zmiany w badanym zjawisku, będące wynikiem decyzji gospodarczych podejmowanych w ciągu okresu sprawozdawczego,

• szybka i efektywna metoda uzyskiwania wglądu w operacje gospodarcze,

• dostarcza informacji o funkcjonowaniu firmy,

• w połączeniu z analizą otoczenia może służyć przewidywaniu warunków działania.

Wady analiz wskaźnikowych:

• wymagają wyważonego doboru wskaźników,

• powinna być uzupełniona innymi narzędziami analitycznymi,

• podstawą analizy wskaźnikowej jest wyłącznie przeszłość firm.

1. Rating – zewnętrzna ocena (państw, miast, regionów, przedsiębiorstw itp.) są trzy agencje ratingowe międzynarodowe.

To nie zależna i obiektywna ocena ryzyka kredytowego podmiotu zaciągającego dług na rynku. Wyróżnia się dwa rodzaje ratingu:

- ogólna ocena podmiotu – ogólna ocena czy ma zdolność do wywiązywania się z zobowiązań płatniczych finansowych),

- ocena konkretnej emisji, zobowiązania finansowego.

Ocenie podlegają:

- państwa

- regiony

- gminy

- miasta

- banki

- fundusze inwestycyjne

- przedsiębiorstwa itp.

Ocena ratingowa dokonywana przez agencję ratingową polega na przypisaniu podmiotowi kodu literowego z plusami i minusami od A do E.

Co uwzględnia analiza ratingowa:

1. Charakter branży – stan ogólny sektora, uwarunkowania prawne, preferencje;

2. Czynniki wpływające na popyt i podaż – bieżące i perspektywie, sezonowość popytu, analiza konkurencji, analiza podaży;

3. Sytuacja prawna przedsiębiorstwa – status prawny, stosunki właścicielskie, prawa do aktywów trwałych;

4. Program rozwoju i inwestycje w toku – przygotowanie planowanych inwestycji pod względem źródeł finansowania i nakładów, analiza efektywności, szacowanie strumieni pieniężnych związanych z inwestycjami;

5. Zarządzanie – doświadczenie personelu, struktura organizacyjna, polityka płacowa, system księgowy i rachunkowości zarządczej; doświadczenie kadry w zarządzaniu kryzysami płatniczymi;

6. Zatrudnienie – związki zawodowe, spory zbiorowe, wpływ związków na politykę firmy, możliwość przeprowadzenia restrukturyzacji zatrudnienia w sytuacji kryzysowej;

7. Produkty i usługi – dywersyfikacja sprzedaży, segmenty, posiadane kontrakty, liczba odbiorców, liczba dostawców;

8. Ryzyko związane ze środowiskiem naturalnym

1. Analiza finansowa – badane są sprawozdania finansowe i ich jakość, publikacja raportów, budżetowanie na min 3 lata, informacja o stanie zobowiązań bilansowych i pozabilansowych, emisje (te co były i planowane), zabezpieczenie płynności (czy i jakie zabezpieczenie na wypadek nagłej utraty płynności firma posiada zabezpieczenie finansowe).

2. Modele dyskryminacyjne (scoringowe) – są to modele jedno lub wielozmienne zbudowane na bazie wskaźników służące ocenie kondycji finansowej, wiarygodności kredytowej oraz predykcji (przewidywanie) bankructwa. Najczęściej modele mają postać funkcji liniowej złożone są z kilkunastu składników i przypisanych im wag. Ma charakter statystyczny. Wynikiem jest wartość funkcji klasyfikowana do konkretnego przedziału.

3. Analiza zdolności kredytowej dokonywana przez banki – (potocznie zwana scoringiem lub ratingiem) polega na połączeniu analizy jakościowej i ilościowej, służy ocenie wiarygodności kredytowej i wypłacalności klientów. Polega na przypisaniu zarówno cechom jakościowym i ilościowym punktów, które po zsumowaniu kwalifikują klienta do grupy ryzyka. Klasa (skala) jest rzymsko literowa.

Faktoring restrukturyzacyjny – jest to rodzaj factoringu polegający na świadczeniu usług przedsiębiorstwu, które m problemy finansowe. Warunkiem koniecznym przeprowadzenia factoringu jest posiadanie zaakceptowanego programu naprawczego. Factoring restrukturyzacyjny posiada cechy:

1. Faktoringu zobowiązaniowego:

Factoring restrukturyzacyjny jest zbieżny z factoringiem zobowiązaniowym:

• Negocjowanie umów z dostawcami

• Gwarantowanie zapłaty dostawcom

• Finansowanie bieżących zobowiązań

• Zarządzanie zobowiązaniami bieżącymi i przeterminowanymi

1. Faktoring wierzytelności istniejących i przyszłych:

• Refinansowanie należności bieżących

• Finansowanie kontraktów, zamówień

• Zarządzanie należnościami bieżącymi, przeterminowanymi.

Faktor – jest uczestnikiem restrukturyzacji, nadzoruje ten proces, jest dla kontrahentów faktoranta gwarantem zapłaty.

WYKŁAD 4 31.03.2015 r.

Upadłość przedsiębiorstw i systemy wczesnego ostrzegania (jako metody predykcji bankructwa)

Niewypłacalność – brak płynności przez dłuższy czas

Upadłość to stan, kiedy:

1. Dłużnik jest niewypłacalny

Niewypłacalność to brak płynności (w rozumieniu kapitałowym i majątkowym) w długim okresie czasu.

Zgodnie z ustawą prawo upadłościowe i naprawcze, niewypłacalność oznacza nie wykonywanie swoich zobowiązań w ciągu trzech miesięcy.

1. Kapitał własny jest ujemny (zobowiązania przekraczają wartość majątku)

Sąd ogłasza upadłość na wniosek dłużnika lub wierzycieli.

Rodzaje upadłości:

1. Likwidacja – polega na zaspokojeniu wierzytelności (długów) poprzez egzekucję majątku. (w postępowaniu likwidacyjnym do środków uzyskanych mają pierwszeństwo pracownicy, państwo (podatki) dopiero pozostali wierzyciele (jeżeli dłużnik zmarł, rodzina może domagać się zwrotów kosztów pogrzebu).

Z masy upadłościowej wyłącza się majątek zabezpieczony na rzecz innych podmiotów, np. banków, funduszów pożyczkowych lub urzędów.

1. Przez zawarcie układu i restrukturyzację długów

Upadłość układowa ma miejsce wówczas, gdy dłużnik rokuje nadzieję, na odzyskanie stabilności finansowej. Wierzyciele mogą wówczas wyrazić zgodę na zawarcie układu w ramach, którego obligują się do odroczenia terminu płatności, umorzenie części długu (kapitału lub odsetek). Nad wypełnianiem postanowień układu „czuwa” nadzorca sądowy opłacany przez dłużnika. Koszty wynagrodzenia stanowią straty nadzwyczajne dla dłużnika, wartość przysporzenia majątkowego stanowi dla dłużnika zysk nadzwyczajny, odpowiednio dla wierzyciela stratę nadzwyczajną.

Wniosek o upadłość musi złożyć dłużnik, jeżeli zaszły przesłanki do ogłoszenia upadłości ( w ciągu 14 dni od zajścia okoliczności).

Sytuację firmy finansową można monitorować, z wykorzystaniem systemów wczesnego ostrzegania czyli modeli scoringowych.

Model scoringowy to zestaw specjalnie wyselekcjonowanych wskaźników charakteryzujących się wysoka wrażliwością. Wskaźnik można uznać za wrażliwy, jeżeli szybciej niż inne sygnalizuje, że w przedsiębiorstwie istnieją obszary o wyższym stopniu ryzyka.

Selekcja wskaźników odbywa się w skutek ich porównania w dwóch grupach przedsiębiorstw zdrowych i zagrożonych (upadłych). Analiza prowadzona jest do 5 lat przed upadłością.

Wyselekcjonowanie spośród wszystkich kilku wskaźników o najwyższej wrażliwości to jedno wymiarowy model scoringowy (system wczesnego ostrzegania). Modele wielowymiarowe mające najczęściej postać funkcji liniowej polegają na wyselekcjonowaniu wskaźników i następnie stworzeniu wzoru funkcji liniowej Z oraz przedziałów klasyfikacyjnych. Przedziały klasyfikacyjne wskazują, które spółki cechuje dobra kondycja finansowa, a które zagrożone są bankructwem.

Najczęściej wykorzystywane wskaźniki w modelach (wg grup najbardziej popularnych):

1. Wskaźniki płynności w tym :

• Płynność bieżąca

• Aktywa obrotowe / kapitał pracujący ( lub odwrotnie)

• Przepływy pieniężne (zobowiązania krótkoterminowe)

  1. Zadłużenia

• Kapitał własny / kapitał obcy ( lub odwrotnie albo do aktywów)

• Zadłużenie krótkoterminowe / zobowiązania ogółem

• Rynkowa wartość kapitału / zobowiązania

  1. Pozostałe

• Zyskowność aktywów netto, brutto, kapitału własnego, sprzedaży

• Rotacja zapasów, należności, aktywów

• Dywidenda na akcje, zysk na akcje

W praktyce anglosaskiej najczęściej wykorzystuje się wskaźniki oparte na wartości rynkowej i nadwyżkach pieniężnych.

Wady modeli:

1. Nie zawsze wiadomo na podstawie jakiej próby robiono badania ( czy dobór prawidłowy)

2. Trafność modeli znacząco zmniejsza się z upływem czasu

3. Konieczność częstych aktualizacji, począwszy od wyrazów wolnych i wag poprzez wskaźniki do zmiany całej konstrukcji modelu

4. Najczęściej wydzielane są tylko dwa przedziały klasyfikacyjne ( przedsiębiorstwa zagrożone i zdrowe).

WYKŁAD 5 13.04.2015 r.

Przesłanki sekurytyzacji we współczesnych finansach

• Globalizacja rynków finansowych

• Internacjonalizacja usług finansowych

• “Dezintermediacja” usług finansowych

• Większe zainteresowanie alternatywnymi źródłami finansowania

• Wzrost znaczenia sposobów zarządzania ryzykiem finansowym

• Nowe regulacje ostrożnościowe

• Poszukiwanie efektywnych źródeł finansowania ekspansji rynkowej

Struktura banków (bardzo uproszczona)

Aktywa Pasywa

Należności	Kapitał obcy
Aktywa trwałe	Kapitał własny

Aktywa

obrotowe

wskaźnik = $\frac{\text{depozyty}}{\text{kredyty}}\ $

DEFINICJA

• Sekurytyzacja jest procesem, w którym wybiera się i grupuje pewne aktywa (lub strumienie płatności z aktywów), szacuje ich ryzyko systematyczne, a następnie w oparciu o te aktywa emituje papiery wartościowe, zwane papierami wartościowymi opartymi o aktywa (Asset-Backed Securities – „ABS”).” - I.Styn

Inicjator

_aktywa

papiery SPV (spółka specjalnego przeznaczenia)

wartościowe

A ^{Papiery wartościowe}

B Inwestor

…

Śmieciowe

Należności normalne – kredyty spłacone w terminie zgodnie z harmonogramem do 30 dni przeterminowania.

Należności zagrożone:

- należności poniżej standardu 1 – 3 miesięcy przeterminowania

- należności wątpliwe okres przeterminowania 3 – 6 miesięcy

- należności stracone okres przeterminowania powyżej 6 miesięcy

Banki musza tworzyć rezerwy do niespłaconych należności:

- poniżej standardu rezerwa = 20%

- wątpliwych rezerwa = 50%

- straconych rezerwa = 100%

• „Sekurytyzacja jest to proces polegający na łączeniu jednorodnych, niepłynnych aktywów finansowych, które następnie usunięte z bilansu inicjatora stanowią zabezpieczenie płynnych papierów wartościowych będących przedmiotem obrotu na rynkach kapitałowych.” - A.Waszkiewicz

• Proces wyodrębniania wg określonych zasad jednorodnej grupy pożyczek lub kredytów, innych instrumentów dłużnych, z tytułu których należności przyszłe zostaną skonwertowane w papiery wartościowe (np. ABS, MBS) i sprzedane inwestorom, po uprzednim poddaniu ich badaniu zdolności kredytowej lub ocenie ratingowej.

• „ Sekurytyzację aktywów definiujemy jako nowoczesną technikę refinansowania, w ramach której najczęściej zdywersyfikowana pula aktywów wraz z generowanymi przez nie strumieniami gotówkowymi zostaje wyizolowana z bilansu banku czy przedsiębiorstwa, zabezpieczona dzięki wewnętrznym lub zewnętrznym technikom oraz prawnie usamodzielniona w tzw. Spółce specjalnego przeznaczenia (SPV), która następnie refinansuje zakupioną pulę aktywów poprzez emisję papierów wartościowych na krajowych i (lub) międzynarodowych rynkach finansowych.” - Ł.Reksa

Charakter aktywów

• pieniężne, bezsporne i oznaczalne,

• aktywa jednorodne (zbliżone oprocentowanie, termin zapadalności, podobne rodzajowo),

• aktywa o zbliżonej wysokości,

• aktywa właścicielem, których jest wiarygodny podmiot,

• aktywa, co, do których istnieją podstawy prawne zmiany właściciela.

Typowe rodzaje aktywów

Kredyty:

• hipoteczne,

• samochodowe,

• konsumenckie,

• studenckie,

• dla przedsiębiorstw,

• karty kredytowe,

• obniżonej jakości,

• procenty od kredytu.

Należności z:

• tytułu opieki

• zdrowotnej,

• tytułu rachunków

• telefonicznych,

• sprzedaży gazu

• i energii elektrycznej,

• franchisingu,

• leasingu,

• praw autorskich,

• przyszłe

Podmioty uczestniczące w transakcji

• Inicjator –podmiot inicjujący transakcję

• SPV – spółka celowa, specjalnego przeznaczenia

• Agencja ratingowa – podmiot nadający ocenę jednorodnym grupom aktywów

• Inwestorzy – podmioty nabywające papiery wartościowe zabezpieczane aktywami

• Podmiot zabezpieczający – podmiot wpłacający na rachunek SPV kwotę równą wartości sekurytyzowanych wierzytelności

• Firma ubezpieczeniowa- polisa gwarantująca inwestorom pokrycie ich roszczeń

• Gwarant emisji – podmiot zabezpieczający powodzenie emisji

Produkty sekurtytyzacji

• CMO- (Collateralized Mortage Obligations) - obligacje zabezpieczone kredytami hipotecznymi

• CLO- (Collaterilized Loan Obligations) – obligacje zabezpieczone pożyczkami i kredytami

• Pass Through- jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych

• ABS- (Asset Backed Securities) – papiery wartościowe zabezpieczone np: kredytami studenckimi, konsumenckimi

• MBS- (Mortgage Backed Securities): długoterminowe obligacje zabezpieczone kredytami hipotecznymi, CMBS – hipoteki na nieruchomościach komercyjnych (np: lokale) – RMBS – hipoteki na nieruchomościach prywatnych (np: dom)

• inne

Rodzaje sekurytyzacji

• Sekurytyzacja pierwotna – bilansowa kluczowe

• Sekurytyzacja wtórna – pozabilansowa rodzaje

• Sekurytyzacja syntetyczna – wykorzystująca instrumenty pochodne

• Sekurytyzacja subpartycypacyjna.

Sekurytyzacja jest skuteczna , powoduje poprawę sytuacji.

Spółka do sekurytyzacji musi mieć efektywną i zdrową działalność operacyjną, a uzyskana marża nie może być niższa niż uzyskany kapitał.

Sekurytyzacja bilansowa – nie zmieni nam sumy bilansowej! Nie chcą z niej korzystać, ponieważ chca wyczyścić sumę bilansową i zmienić wskaźniki, jeśli coś nie pójdzie to cała wina spada na przedsiębiorstwo.

• niestrukturyzowana, pierwotna, tradycyjna

• aktywa pozostają w bilansie inicjatora

• nie zmienia sumy bilansowej

• nie jest dokonywana cesja wierzytelności

• nie zmienia się wierzyciel

• inicjator zazwyczaj jest emitentem, np: bankowe papiery wartościowe (oparte na lokatach)

Sekurytyzacja pozabilansowa

• złożona, strukturyzowana, tradycyjna (true sale)

• aktywa są usuwane z bilansu, wraz z ryzykiem

• aktywa przejmuje SPV i wprowadza na rynek

• zmiana podmiotu po stronie wierzyciela

Sekurytyzacja subpartycypacyjna

• cechy sekurytyzacji bilansowej oraz pozabilansowej.

• wykazuje się również, że jest rodzajem s.syntetycznej

• aktywa pozostają w bilansie inicjatora

• SPV nabywa prawo do pożytków z wierzytelności (odsetki, prowizje)

• ryzyko spłaty wierzytelności przechodzi na SPV

• SEKURYTYZACJA SYNTETYCZNA wykorzystanie derywatów kredytowych (credit default swap, total return swap, credit linked notes, etc)

• cel: podział ryzyka kredytowego pewnej puli aktywów i przeniesienie tego ryzyka (ryzyk) na inne podmioty

• aktywa nie są usuwane z bilansu

Transakcje sekurytyzacyjne w Polsce

Data emisji	1999	1999	2000	2001	2001	2002
Sekurytyzowane aktywa	Należności handlowe	Należności handlowe	Należności z tytułu leasingu	Należności handlowe	Należności handlowe	Należności handlowe
Inicjator	Urtica sp. z o.o	Bytomska Spółka Węglowa	Pekao Leasing sp. z o.o	Pharmag S.A.	Urtica sp. z o.o	Greenhouse Capital Management
SPV	Urtica Finance	B. d.	Pekao Leasing Sekurytyzacja sp. z o.o.	Pharmag HM	Urtica Finance	Greenhouse Securitization
Rodzaj wyemitowanego papieru	Weksle inwestycyjne	Obligacje	Weksle komercyjne	Obligacje	Obligacje	Obligacje
Wartość transakcji	50 mln PLN	84 mln PLN	4,3 mln PLN	100 mln PLN	50 mln PLN	12 mln PLN
Czas trwania procesu	3 lata	b. d.	0,5 roku	4 lata	4 lata	b. d.
Administrator	BRE Bank	BUD - Bank	Bank Pekao S.A.	BRE Bank	Bank Handlowy	Greenhouse Capital Management

Transakcje sekurytyzacyjne w Polsce

• Pierwszy fundusz sekurytyzacyjny: maj 2005

• Inicjator - PKO BP

• Fundusz - S-Collect Fundusz Inwestycyjny – zamknięty, niestandaryzowany, sekurytyzacyjny

• Towarzystwo - TFI PKO/Credit Suisse TFI

• Portfel 73 tys. kredytów o wartości 660 mln zł

• Został kupiony za 100 mln zł

• Kredyt Bank (wraz z pośrednikiem kredytowym Żagiel) sprzedał funduszowi Copernicus kredyty o wartości nominalnej ok. 1 mld zł

• PKO BP w 2008 r. sprzedał portfele wierzytelności firmie KRUK – 365 mln zł oraz Ultimo – 700 mln zł

• EGB nabył od Pekao SA portfel o wartości 1,2mld zł

Sposób przeniesienia wierzytelności – CESJA

• Sekurytyzacja oparta na cesji wierzytelności jest umową na mocy której cedent (inicjator) przenosi na cesjonariusza (SPV) wierzytelności wobec dłużnika przez co następuje oddzielenie ryzyka inicjatora od ryzyka aktywów bazowych.

• Inicjator uzyskuje możliwość finansowania pozabilansowego, a rating papierów wartościowych zabezpieczonych wierzytelnościami nie jest uzależniony od ratingu inicjatora transakcji.

• Cesja może być dokonana bez notyfikacji dłużnika (tzw. cesja cicha) - dłużnik nie jest w ogóle zawiadamiany o przelewie wierzytelności, co w świetle przepisów kodeksu cywilnego jest możliwe.

• Dłużnik dokonuje płatności na rachunek inicjatora, co powoduje, że inicjator zajmuje się obsługą wpływów z należności. W praktyce rzadko dochodzi do przelewu wierzytelności na SPV bez zawiadomienia dłużnika. Zwykle informuje się go o przelewie i wskazuje rachunek na który ma być dokonana płatność.

Sposób przeniesienia wierzytelności – NOWACJA

• Nowacja polega na odnowieniu umów.

• Sekurytyzacja w drodze nowacji jest umową przeniesienia aktywów, w której występują: dłużnik, inicjator i SPV.

• Skutkuje ona sprzedażą zupełną aktywów, a więc miejsce inicjatora zajmuje SPV i przejmuje jego wszystkie prawa i obowiązki.

• W przypadku nowacji, trudności może sprawiać konieczność uzyskania zgody wszystkich stron na przeprowadzenie transakcji.

• Z prawnego punktu widzenia druga umowa może być skutecznie zawarta po rozwiązaniu pierwszej, co wymaga powiadomienia dłużnika (notyfikacji) i może pogorszyć stosunki między inicjatorem i dłużnikiem.

• Dodatkowo pojawiają się problemy formalne związane z koniecznością kompletowania niezbędnej do zawarcia umowy dokumentacji oraz obowiązkiem odnowienia istniejących zabezpieczeń. Nowacja znosi np. zabezpieczenie kredytu zastawem lub poręczeniem i należy ustanowić nowe zabezpieczenie.

Sposób przeniesienia wierzytelności – SUBPARTYCYPACJA

• Rodzaj umowy, w której SPV nabywa prawo do części lub całości pożytków z tytułu wierzytelności.

• Ryzyko kredytowe związane ze ściągalnością wierzytelności przechodzi na SPV.

• Inicjator nie może usunąć z bilansu aktywów, ponieważ subpartycypacja nie przenosi własności aktywów. Właścicielem wierzytelności jest nadal Inicjator.

• Rating papierów wartościowych emitowanych na podstawie wierzytelności jest powiązany z ratingiem Inicjatora.

• Szczególnie chętnie wykorzystywana jest subpartycypacja, gdy przedmiotem sekurytyzacji są wierzytelności z kredytów bankowych, których przeniesienie w drodze sprzedaży może podlegać ograniczeniom, narusza tajemnicę bankową lub też wiąże się z utratą zabezpieczeń.

CELE SEKURYTYZACJI

• Ekonomiczne (zwiększenie efektywności i bezpieczeństwa ekonomicznego)

• Finansowe (poprawa wskaźników finansowych, płynności)

• Rynkowe (zwiększenie możliwości ekspansji)

INICJATORZY MOGĄ WYKORZYSTAĆ SEKURYTYZACJĘ DO:

• zmniejszenia wielkości kapitału regulacyjnego w relacji do aktywów, aby stworzyć warunki dla generowania nowych aktywów lub dla poprawy wskaźników kapitałowych

• minimalizowania niedopasowania zapadalności aktywów i wymagalności pasywów

• osiągania dodatkowych zysków z tworzenia coraz to nowych aktywów, zwiększanie udziału w rynku

• poprawy jakości zarządzania ekspozycjami w poszczególnych sektorach lub domenach działalności

• poprawy struktury aktywów, procedur zarządzania aktywami i pasywami

Wskaźniki a finansowanie pozabilansowe

	Finansowanie pozabilansowe, skrócenie bilansu	Finansowanie bilansowa
Rentowność kapitałów własnych (ROE)	Pośrednia poprawa, gdy środki zostaną przeznaczone na bardziej rentowne przedsięwzięcia lub bezpośrednio w efekcie możliwości wykupu akcji.	Możliwa poprawa, jeśli nowe przedsięwzięcia okażą się bardziej rentowne, konieczne jest jednak utrzymanie adekwatności majątkowej na odpowiednim poziomie (limity ustawowe).
Rentowność aktywów (ROA)	Rośnie, zmiana jest praktycznie natychmiastowa, gdy środki przeznaczone są na spłatę zadłużenia banku.	W początkowej fazie finansowania maleje.
Współczynnik wypłacalności	Rośnie, a wraz z nim poprawia się wiarygodność.	Maleje w efekcie zwiększenia akcji kredytowej w oparciu o finansowanie bilansowe przy niezmienionym poziomie kapitałów własnych.
Średni ważony koszt kapitału (WACC)*	Maleje w efekcie poprawy wiarygodności kredytowej banku, wypłacalności i płynności oraz niższego ryzyka inwestycyjnego.	Maleje lub rośnie w zależności czy osiągnięto optymalną strukturę kapitału, ale pozostaje wyższy niż przy finansowaniu pozabilansowym (z uwagi ma absorbowanie kapitału własnego).

Krytyczne elementy sekurytyzacji

• Przenoszenie aktywów, organizacja i administrowanie procesem

• Efektywność ekonomiczna, rentowność

• Neutralność podatkowa

• Ochrona przed upadłością (bankruptcy remote)

Koszty sekurytyzacji

• nakłady poniesione na przygotowanie puli i administracji

• koszty poprawy ich jakości, koszty restrukturyzacji puli aktywów, koszty powiernika aktywów

• koszty prawne związane z powstaniem oraz działaniem spółki celowej

• koszty cesji do spółki celowej wybranego portfela aktywów

• koszty poniesione na zorganizowanie emisji papierów wartościowych, spełnienie wymogów informacyjnych, underwriting emisji, obsługa emisji papierów wartościowych

• koszty uzyskania oceny ratingowej

• opłaty gwarancyjne i inne opłaty dla instytucji, które będą pełnić rolę gwaranta, agenta i powiernika emisji

• koszty udzielenia wsparcia kredytowego spółce celowej

Kategorie ryzyka transakcji

• Kredytowe związane z wypłacalnością dłużników

• Płynności spółki celowej i obsługi emisji (obejmuje ryzyko przedpłat)

• Operacyjne dotyczące organizacji i wad prawnych kontraktów

• Hazard moralny inicjatora związany z odpowiedzialnością za aktywa

Ocena ratingowa (S&P)

Wysoka

• Najwyższa ocena za kompetentną i stabilną kadrę zarządzającą. Przestrzegane normy ostrożnościowe w zakresie udzielania kredytów oraz nienaganna obsługa zadłużenia.

Ponadprzeciętna

• Różni się od oceny najwyższej nieznacznie gorszymi wynikami historycznymi, stabilnością, elastycznością lub płynnością finansową.

Przeciętna

• Zmienne wyniki mogą pochodzić ze stosowania niestandardowych norm w zakresie udzielenia kredytów, stopnia niewypłacalności pojedynczych aktywów, obsługa zadłużenia poprawna, ale nie wiodąca.

Poniżej średniej

• Brak możliwości, wydajności i kompetencji czego efektem są zmienne wyniki. Bardziej liberalne warunki udzielania kredytów, poniżej standardów, ograniczona zdolność obsługi zadłużenia pogarszająca wyniki.

Niska

• Słabe wyniki wiążące się ze zbyt liberalnymi zasadami udzielania kredytów, niedostatecznej kontroli jakości, ponoszenia strat. Możliwości obsługi długu są wyczerpane, a stopień niewypłacalności powyżej średniej.

WYKŁAD 6 21.04.2015 r.

KAPITAŁ MEZZANINE JAKO HYBRYDOWA FORMA FINANSOWANIA ROZWOJU PRZEDSIĘBIORSTW

Mezzanine – definicja

W języku ekonomii ,,mezzanine finance” to finansowanie ,,pośrednie” łączące dwa poziomy, którymi w tym przypadku są kapitał obcy i własny w strukturze finansowania działalności gospodarczej i jako instrument o charakterze hybrydowym wykazuje cechy właściwe dla obydwu form.

Mezzanine – cechy

• finansowanie pośrednie na pograniczu finansowania dłużnego (kredyty, pożyczki), a finansowania kapitałem typu private equity:

• finansowanie celów inwestycyjnych,

• okres finansowania od 5 do 10 lat ( z reguły 7 lat),

• spłata kapitału netto po upływie okresu finansowania ,

• podporządkowanie w stosunku do kapitału dłużnego i zobowiązań krótko- i długoterminowych,

• wynagrodzenie składające się z dwóch do trzech składników, w tym zawsze wynagrodzenie stałe, niezależne od wartości firmy,

• finansowanie nie zabezpieczane na aktywach firmy.

• wyposażone w tzw. equity-kicker (wypłata z wartości przedsiębiorstwa realizowana w sytuacji odniesienia przez przedsiębiorstwo sukcesu)

• pożyczka jest wyposażona w prawo zamiany długu na udziały w kapitale własnym

• finansowanie wiąże się z prawem kapitałodawcy do kontroli i współdecydowania

Mezzanine – dawcy kapitału

Do podmiotów dostarczających tego typu kapitału należą:

• fundusze private equity

• fundusze mezzanine

• banki

• firmy ubezpieczeniowe

• przedsiębiorstwa

• inwestorzy prywatni

Mezzanine, a cykl życia firmy

Finansowy cykl rozwoju przedsiębiorstwa

Fazy rozwoju	zasiew	Start	Rozwój	Ekspansja	Dojrzałość	Dalszy wzrost	Zmiana właściciela
		Leasing
Dług		Kredyty / pożyczki / emisja obligacji
Mezzanine		Finansowanie wzrostu	Finansowanie wykupu
Kapitał własny	Venture capital	Inne rodzaje private equity
	Rodzina / anioły biznesu	Publiczna emisja akcji

Mezzanine

Cechy finansowania kapitałem obcym:

• ograniczone w czasie (analogicznie do długu bankowego),

• oczekiwanie spłaty wartości netto pożyczonego kapitału na zakończenie finansowania,

• stałe oprocentowanie długu, które stanowi podstawę całkowitego wynagrodzenia dawcy kapitału,

• większość wynagrodzenia (np. odsetki oprocentowania,

• wynagrodzenie zależne od wyników finansowych działalności) jest dla finansowanego podmiotu kosztem.

Cechy finansowania kapitałem własnym:

• podrzędność finansowania mezzanine (Junior Debt) w stosunku do długu bankowego ( senior Debt, Senior Secured Debt), a najczęściej i innych zobowiązań,

• bardzo ograniczone możliwości wypowiedzenia umowy o finansowanie przez kapitałodawcę,

• brak spłaty rat kapitałowych w trakcie finansowania,

• uzależnienie części wynagrodzenia od wyników bieżącej działalności, jak i wzrostu wartości finansowanego podmiotu na koniec okresu finansowania,

Cechy finansowania kapitałem obcym:

• ograniczone w czasie (analogicznie do długu bankowego),

• oczekiwanie spłaty wartości netto pożyczonego kapitału na zakończenie finansowania,

• stałe oprocentowanie długu, które stanowi podstawę całkowitego wynagrodzenia dawcy kapitału,

• większość wynagrodzenia (np. odsetki oprocentowania, wynagrodzenie zależne od wyników finansowych działalności) jest dla finansowanego podmiotu kosztem.

• stałe oprocentowanie długu, które stanowi podstawę całkowitego wynagrodzenia dawcy kapitału.

Mezzanine w ujęciu bilansowym

Bilans przedsiębiorstwa – ujęcie gospodarcze

Aktywa	Pasywa
Aktywa obrotowe	Kapitał dłużny (kredyty, zobowiązania)
Aktywa trwałe	Kapitał mazzanine
	Kapitał własny

Bilans przedsiębiorstwa – ujęcie podatkowe

Aktywa	Pasywa
Aktywa obrotowe	Kapitał dłużny (kredyty, zobowiązania)
Aktywa trwałe	Kapitał mazzanine
	Kapitał własny

Finansowanie mezzanine - korzyści dla przedsiębiorcy

• finansowanie długoterminowe, bez konieczności pośrednich spłat rat,

• zapełnia lukę na środki finansowe przy zapotrzebowaniu przekraczającym możliwości kredytowe i zasoby kapitałów własnych,

• poprawia rating, zmniejsza stopień zadłużenia, umożliwiając pozyskanie dodatkowego kapitału dłużnego (cechy kapitału własnego),

• elastyczne kształtowanie kosztów obsługi (wynagrodzenia) w optymalny sposób obciążających bieżące Cash Flow,

• wynagrodzenie w dużej części obciąża koszty, obniżając podstawę opodatkowania,

• udziałowcy, managment nie tracą kontroli nad podmiotem, nie dochodzi do ,,rozwodnienia” struktury udziałowców , tak jak w typowym finansowaniu private equity,

• finansowanie nie zabezpieczane na aktywach firmy, ewentualnie poręczane i zabezpieczane przez udziałowców.

Finansowanie mezzanine - koszty dla przedsiębiorcy

• duży koszt pozyskanego finansowania - w przypadku komercyjnym od 12 do 20-25%,

• uciążliwa , z reguły długotrwała procedura , w przypadku finansowania

• komercyjnego dodatkowo kosztowna( biznes plan, rating, due dilligence),

• strategia wyjścia- z reguły jednorazowa spłata na koniec okresu finansowania ( jako instrument inżynierii finansowej – alternatywne strategie),

• konieczność regularnej, szczegółowej sprawozdawczości, obejmującej wszystkie aspekty działalności.

Finansowanie mezzanine - wymagania dla przedsiębiorcy

• Atrakcyjne, wysoko rentowne projekty inwestycyjne, wiarygodny biznes plan,

• działalność prowadzona na dynamicznie rosnącym, perspektywicznym rynku,

• klarowna i konkurencyjna strategia rynkowa,

• finansowanie firm dojrzałych, o historii minimum 3-letniej

• finansowanie przeznaczone dla firm o ogólnie wysokiej rentowności,

• stabilny przeszły i obecnym Cash Flow i gwarancja generowania dynamicznie rosnącego Cash Flow w okresie finansowania,

• kompetentny, doświadczony i silnie zmotywowany managment,

Efekty finansowania mezzanine

Zobowiązania podporządkowane, pożyczka podporządkowana to mazzanine, a to jest kapitał; własny. Wpływa bardzo dobrze na wskaźniki.

W ujęciu podstawowym i rachunkowym mazzanine to kapitał obcy.

Zobowiązanie podporządkowane dodajemy do kapitału własnego mimo, że będzie wpisany do kapitału obcego.

Venture capital, anioły biznesu to kapitał własnym, w bilansie w ujęciu podatkowym.

Mazzanine – kapitał obcy

Inne zobowiązania tj. zobowiązania wobec dostawców.

Mazzanine stawia tylko na majątek!

Efekty finansowania mezzanine

• W badanym okresie 2002-2004 w grupie firm, które nie korzystały z finansowania mezzanine udział kapitału własnego wzrósł z 35% do 38%, przy czym suma bilansowa praktycznie się nie zmieniła.

• W grupie firm korzystających z finansowania mezzanine ich ,,czysty” kapitał własny wzrósł zaledwie z 22% na 24%, ale suma bilansowa wzrosła od 7 do 10%, dzięki czemu własny kapitał włącznie z quasiwłasnym kapitałem wyrównał niekorzystną strukturę bilansu firm (łącznie 34% w stosunku do wyjściowej 22%), które skorzystały z finansowania mezzanie.

• Przedsiębiorstwa korzystające z finansowania mezzanine wykazują wyższą skłonność do inwestowania. Najwyraźniej to widać w wyposażeniu w urządzenia. Udział majątku w grupie urządzeń i wyposażenia w sumie bilansowej firm korzystających z finansowania mezzanine wynosi średnio 60%, podczas gdy w grupie nie korzystających z takiego finansowania wynosi ok. 45% sumy bilansowej.

• Suma bilansowa w grupie firm korzystających z finansowania mezzanine w badanym okresie notuje wzrost na poziomie 24%, wyraźnie dynamiczniejszy niż w drugiej grupie (+6%).

Efekty finansowania mezzanine

Wyniki finansowe – wyniki analizy

Wartość transakcji mezzanine w Europie

Mezzanine – przykład Solaris

Solaris Bus & Coach SA - przedsiębiorstwo rodzinne, mające siedzibę w Bolechowie k. Poznania. Przedsiębiorstwo zajmuje się produkcją nowoczesnych autobusów miejskich, międzymiastowych, turystycznych, a także trolejbusów i autobusów specjalnych.

W roku 2003 spółka Solaris potrzebowała kapitału do przeprowadzenia swoich dalszych inwestycji. Kredyt Bank SA, który miał poważne wewnętrzne problemy, zaczął wycofywać się z inwestycji, które nie wiązały się z podstawową działalnością banku, w tym z Solarisu. Zaczęto poszukiwania kapitału, który pozwoliłby na spłatę długu wobec Kredyt Banku na poziomie operacyjnym, a także który pozwoliłby na wykup części udziałowej od Kredyt Banku. Bank BPH zdecydował się na wejście do spółki Solaris tylko na poziomie operacyjnym. Do wykupu 28 545 udziałów udziałów od Kredyt Banku (tj. 82,32% kapitału zakładowego) potrzebny był kapitał o charakterze pomostowym. Spółka pozyskała w 2005 r. jako inwestora fundusz private equity Accession Mezzanine Capital (AMC), który udzielił jej długu podporządkowanego (pożyczka) z warrantem bezpośredniego zakupu nowych udziałów.

• W dniu 28 kwietnia 2005 r. Krzysztof Olszewski, założyciel i prezes zarządu Solaris, odzyskał, z wykorzystaniem cypryjskiej spółki celowej (cel: optymalizacja podatkowa) Openaco Trading Co. Ltd. pełną kontrolę nad spółką Solaris poprzez wykup od Kredyt Banku udziałów (za kwotę 13 mln euro, tj. 54,2 mln zł).

• W marcu 2006 Solaris spłacił pożyczkę (po 11 miesiącach od zamknięcia transakcji) oprocentowaną na poziomie 11,5% (rocznie). Fundusz skorzystał z prawa warranta i został mniejszościowym akcjonariuszem w spółce Solaris, wysyłając swojego przedstawiciela do Rady Nadzorczej spółki. Jednocześnie wycofanie udziałów w przedsiębiorstwie zostało zaplanowane do roku 2013.

Solaris Bus & Coach SA jest obecnie liderem na polskim rynku. Dodatkowo, dzięki stale rosnącej sprzedaży, spółka umacnia swą pozycję w pozostałych krajach Europy Środkowej i Zachodniej. W roku 2004 Solaris wygrał przetarg na dostawę autobusów miejskich do Berlina. Przetarg ten był największym przetargiem tego typu w Europie w 2004 r.

Solaris Bus & Coach S.A. – mezzanine

Konkluzje

• Barierami, które spowalniają proces rozpowszechnienia mezzanine, są słaba jego znajomość wśród właścicieli przedsiębiorstw oraz nieufność do kapitału o charakterze zbieżnym do kapitału własnego.

• Przesłanki pozwalające prognozować szybki rozwój mezzanine w Polsce to możliwości jego wykorzystania, także jego elastyczność. Inne przesłanki rozwoju tego typu finansowania:

1. deficyt kapitału na rozwój - w najbliższych latach wiele firm będzie potrzebowało finansowania na zakup środków trwałych i innych środków produkcji, aby móc konkurować na rynku UE i rynkach światowych

2. rozwój rynku private equity - czemu towarzyszy presja, by finansować coraz większe transakcje przy zachowaniu wysokiej stopy zwrotu, co bezpośrednio przekłada się na popyt na mezzanine;

3. deficyt finansowania dłużnego - banki, które kierują się głównie możliwością zabezpieczenia na aktywach pożyczkobiorców, a nie poziomem generowanej przez nich gotówki, nie są w stanie zapełnić tej luki.

WYKŁAD 7 05.05.2015 r.

Wartość firmy – w Polsce w głównej mierze odnoszona jest (kojarzona) do wartości księgowej. Uznawana jest jako różnica między tzw. wartością godziwą / rynkową a księgową wartością firmy.

Wartość firmy może być dodatnia jak i ujemna.

W praktyce anglosaskiej wycenie (rozumianej jako wartość firmy) podlega:

- wiarygodność finansowa

- relacje z kontrahentami

- udział w rynku

- kultura organizacyjna firm itp.

Wartość przedsiębiorstwa – jest kategorią szersza tzn. obejmującą poza wartością firmy (składniki wartości niematerialnych i prawnych) wartość rzeczowych i obrotowych składników majątkowych.

Metody wyceny przedsiębiorstw:

1. Metody księgowe

Wartość przedsiębiorstwa jest pochodną zapisów księgowych:

1. Metoda księgowa prosta

Wartość przedsiębiorstwa jest równa sumie bilansowej pomniejszonej o zobowiązania (poza zobowiązaniami podporządkowanymi).

Jest to metoda bardzo często stosowana, pokłada całą ufność w sprawozdaniach finansowych.

Położenie całkowitego zaufania w księgowości jest błędem, ponieważ nie ujmuje wartości marki, rozpoznawalności na rynku itp.

Bazuje na dokumentach. System księgowy nie jest wiarygodnym systemem wyceny wartości firm.

1. Metoda skorygowanej wartości księgowej – polega ona na tym, że księgowa wartość aktywów korygowana jest do tzw. wartości rynkowej.

Aktywa korygowane są o:

- zobowiązania (wartość rynkowa)

- różnice dotyczące majątku trwałego i wynikające z aktualnych rozbieżności między ceną rynkową a księgową

- majątek użytkowany na mocy leasingu operacyjnego, który na mocy umów będzie podlegał wykupowi

- wartość kontraktów pewnych

- zobowiązania podporządkowane

- gwarantowane przychody / dochody (firmy funkcjonujące)

Przykład:

Aktywa	Pasywa
Aktywa obrotowe 100	Kapitał własny 100
Aktywa trwałe 50	Zobowiązania podporządkowane 10
	Zobowiązania długoterminowe + zobowiązania krótkoterminowe 40

150 150

Wartość firmy wg. metody księgowej prostej: 150 – 40 = 110

Dodatkowe dane do przykładu:

Majątek użytkowany w skutek leasingu operacyjnego: 25

Wartość majątku trwałego po wycenie rzeczoznawczy: 140

Należności o wątpliwej ściągalności (brak wyroku sądowego): 10

Wartość obrotów: 70 (do wyliczenia wartości bierze się od 3 do 5 krotności)

Wartość zysku netto: 10

Wartość firmy wg. metody skorygowanej wartości księgowej: 110 + 25 + 40 - 10 + 3*70 = 375

Wartość majątku na skutek wyceny rzeczoznawcy wzrosła ze 100 do 140 więc dodajemy tą nadwyżkę (40)

1. Metody dochodowe – polegają na wycenie wartości firmy na bazie:

- zysku netto

- zysku operacyjnego

- dywidend

- EVA = zysk operacyjny * (1-T) – suma bilansowa * średnioważony koszt kapitału

T – stopa podatku

Wartość firmy zależy od: zdolności do generowania zysku, długości prognozy (5 do 15 lat), wartości rezydualnej (jest to wartość rynkowa majątku pomniejszona o księgową wartość długów w ostatnim roku prognozy i zdyskontowana na moment wyceny).

Metoda dochodowa jest obligatoryjna!!!!!!!!

	0	1	2	3	4	5
Zysk netto lub dywidendy (1)
Wartość rezydualna (2)
Suma (podlega dyskontowaniu o współczynnik dyskonta) (1+2)

1. Metody porównawcze – polegają na wycenie spółki nie giełdowej w skutek jej porównania dla bliźniaczo podobnego wzorca giełdowego.

Porównaniu podlegają przychody, aktywa, wskaźniki finansowe itp.

Na podstawie porównania ustawy jest mnożnik (relacja między tymi wielkościami spółki wycenionej i wzorca), który służy końcowo do przeliczania wartości rynkowej wzorca na wartość rynkową spółki wycenionej.

Wzorzec jest wyceniany codziennie na giełdzie.

W tej metodzie ważne jest jak wycenia rynek.

Wadą jest to, że wzorzec jest trudno znaleźć.

Porównanie do wzorca, który jest wyceniany przez rynek.

1. Metoda średniej ważonej – stanowi połączenie dowolnych połączeń trzech wyżej wymienionych metod. Liczba dobieranych metod jest dowolna i przypisane im wagi też są dowolne.

Wszystkie niemieckojęzyczne kraje robią metodą dochodową o wadze 0,8 i metodą wartości księgowej o wadze 0,2.