Pytanie 15. Rola i zadania ośrodków interwencji kryzysowej.
Ośrodek Interwencji Kryzysowej zajmuje się pomocą doraźną (natychmiastową). Jest wielofunkcyjnym ośrodkiem wsparcia. Placówka świadczy pomoc osobom, dzieciom, rodzinom, które znalazły się w trudnej sytuacji kryzysowej w wyniku zdarzenia losowego, sytuacji rodzinnej lub trudnych przeżyć osobistych.
Rolą ośrodków interwencji kryzysowej jest udzielanie pomocy specjalistycznej, zwłaszcza:
psychologów
terapeutów
pedagogów
pracowników socjalnych
prawników w celu zapobieżenia powstawania lub pogłębiania się dysfunkcji tych osób, rodzin lub społeczności.
Ośrodek interwencji kryzysowej świadczy pomoc bezpłatnie osobom, które zostały dotknięte np.: przemocą domową, kryzysem małżeńskim, osieroceniem, żałobą, problemem samobójstwa, trudnościami wychowawczymi, kryzysem spowodowanym ubóstwem, bezrobociem, długotrwałą chorobą, bezradnością i innymi
Każda z form pomocy ma służyć wsparciu emocjonalnemu osoby w kryzysie. Udziela się go po to, by pomóc osobie lub rodzinie odzyskać własne zdolności i zasoby psychiczne do radzenia sobie w sytuacjach trudnych i umożliwić lepsze funkcjonowanie we własnym środowisku i społeczności.
Zadania ośrodka interwencji kryzysowej
Ustalenie źródeł kryzysu klienta.
Określenie stanu psychicznego i społecznych skutków kryzysu.
Przywrócenie równowagi psychicznej i umiejętności samodzielnego radzenia sobie, a dzięki temu zapobieganie przejściu reakcji kryzysowej w stan chronicznej niewydolności psychospołecznej.
Zapewnienie ochrony w sytuacji zagrożenia zdrowia i życia osób i rodzin, które zostały dotknięte kryzysem, poprzez usunięcie zagrożenia lub izolację.
Diagnoza sytuacji kryzysowej i w zależności od rozpoznania podjęcie dalszych działań na rzecz osób w kryzysie, by zapewnić im kompleksową pomoc.
współpraca z instytucjami działającymi na rzecz osób potrzebujących pomocy
Stała współpraca z instytucjami w zakresie rozwiązywania problemu przemocy i realizacji procedury „Niebieskiej Karty”.
Zapewnienie schronienia dla matek lub ojców samotnie wychowujących dzieci, kobiet w ciąży, osób doznających przemocy oraz osób bezdomnych, którzy przeszli już etap socjalizacji w ośrodkach wsparcia – noclegowniach miejskich i rokują nadzieję na usamodzielnienie.
Diagnoza osób zagrożonych uzależnieniem lub będących uzależnionych od narkotyków, motywowanie do podjęcia leczenia.