mailto:waleria.skiba@amuz.krakow.pl
s. Renata Podoluk Kraków, dnia 21.05.2011 r.
TZZ 08/1, nst., rok III
SCENARIUSZ ZAJĘĆ Z MUZYKOTERAPII
DLA DZIECI W ŚWIETLICY SOCJOTERAPEUTYCZNEJ
Temat: Podróż latającym dywanem
Metody i formy pracy: zabawa z całą grupą, zabawa integracyjna, aktywizująca, zabawa z wykorzystaniem instrumentów, relaks, taniec integracyjny Klanza
Cele zajęć:
odreagowanie napięć psychofizycznych,
rozwijanie twórczej ekspresji ruchowej
likwidacja niepokoju, lęku, agresji
pobudzenie aktywności do osiągania zadowolenia z wykonywanych czynności i wspólnej zabawy
rozwijanie wrażliwości muzycznej w całym organizmie
rozwijanie wyobraźni
rozluźnienie atmosfery
Zajęcia obejmują:
ćwiczenia oddechowe
sugestia słowna - muzyka relaksacyjna
aktywacja - zabawy ruchowe
taniec z chustą animacyjną
piosenka integracyjna połączona z ruchem
ćwiczenie rozluźniające pt. „Zrywanie bananów”
Czas trwania zajęć: 45 minut.
Uczestnicy zajęć: dzieci w wieku od 7 do 14 lat
Pomoce: karimaty, chusta animacyjna, kufer (pudełko), piłka, magnetofon, płyta z muzyką do tańca i muzyką relaksacyjną, nagraniami refrenu piosenki “Fantazja”, “Klanza”, instrumenty muzyczne.
Przebieg zajęć:
Przed rozpoczęciem zajęć włączona jest płyta z nagranym refrenem piosenki “Fantazja”
Wprowadzanie do tematu.
(Prowadząca wita zebranych, przedstawia krótko cel tematykę spotkania)
Prowadzący:
Witam Was bardzo serdecznie. Przywitajmy się wymawiając rytmicznie każdy swoje imię, jednocześnie klaszcząc w prawą dłoń koleżanki lub kolegi.
Teraz zapraszam Was w podróż w “pogoni za przygodą”. Na początek chcę Was zaprosić do koła (dzieci ustawiają się).
Rozdam Wam teraz karimaty. Proszę abyście usiedli na tych karimatach. Wyobraźcie sobie, że to będzie nasz latający dywan, który zabierze nas na niezwykłą wyspę „Fantazję”. Za chwilę wystartujemy, ale najpierw musimy się spakować. Przyniosłam ze sobą kufer, do którego będziemy mogli spakować rzeczy, które mogą się nam przydać na wyspie. Każdy z Was będzie mógł zabrać jakąś rzecz ze sobą, może to być np. jakiś instrument muzyczny. Tylko uwaga, jeśli ja zaśpiewam, bo trzeba zaśpiewać obojetnie na jaka melodię, to co chce się ze sobą zabrać, np. zabieram ze sobą flet, to kolejna osoba musi tą rzecz po mnie powtórzyć śpiewając i dodać swoją, którą chce ze sobą zabrać np. kolejna osoba zaśpiewa: ”zabieram ze sobą flet i śpiwór” i tak po kolei. A więc zaczynamy (wszyscy biorą udziała w zabawie).
Lot latającym dywanem
Po zakończeniu prowadzący kontynuje: - A więc kufer mamy spakowany i możemy wyruszyć w lot. Aby nasz dywan wyruszył musicie zamknąć oczy (dzieci zamykają oczy).
Wyobraźcie sobie teraz, że nasz lot się rozpoczął (włączam muzykę relaksacyjną.)
Jest piękna, słoneczna pogoda. Minęliśmy Polską granicę, teraz lecimy nad oceanem, mijamy Amerykę Północną, Azję, Afrykę , i teraz nasz lot już będzie dobiegał końca i lądujemy… Możecie otworzyć oczy, bo dolecieliśmy na wyspę Fantazję (dzieci otwierają oczy).
Ulubiony taniec tubylców
Po locie musimy odłożyć nasze dywany, proszę połóżcie je pod nasz kufer (dzieci odkładają karimaty pod kufer).
Nauczymy się teraz tańca, który tubylcy zamieszkujący tą wyspę tańczą na przywitanie gości. Ustawcie się proszę parami w kole, twarzami do siebie, tak, aby jedna osoba z pary stała tyłem do środka koła, a druga tyłem na zewnątrz koła. W parach chwyćcie się za obie ręce. Powtarzajcie za mną kroki:
Krok odstawny wyprostowaną nogą w prawo i dotknięcie piętą podłogi w kierunku tańca
Dotknięcie podłogi palcami nogi w kierunku tańca
Dwa kroki cwału w kierunku tańca
Powtarzamy wszystkie kroki w kierunku przeciwnym do kierunku tańca
Powtarzamy wszystkie kroki od początku
Klaszczemy 2 razy w prawą dłoń partnera
Klaszczemy 2 razy w lewą dłoń partnera
Klaszczemy 2 razy w obie dłonie partnera
Klaszczemy 2 razy obiema rękami we własne uda
Pełny obrót partnerów w haczyku.
(Po opanowaniu kroków włączam muzykę i wszyscy tańczą - Klanza)
Powitanie tubylców
Gdy już poznałyśmy ulubiony taniec mieszkańców wyspy musimy się z nimi przywitać w ich języku. Ich język jest bardzo podobny do naszego tylko, że oni wypowiadają same samogłoski. Proszę spróbujcie się przedstawić (dzieci witają się, podają sobie dłonie rytmicznie i wymawiają swoje imię i nazwisko bez spółgłosek).
Wyprawa z tubylcami po morzu
To jeszcze nie koniec. Tubylcy chcą nas teraz zaprosić na wyprawę po morzu. Proszę Was, abyście chwycili chustę i trzymali ją na wysokości pasa. Jej powierzchnia wyobraża morze (dzieci chwytają chustęanimacyjną). Teraz położę na chuście piłkę. Wyobraźcie sobie, że piłka symbolizuje każdego z Was. Położę teraz piłkę na chuście, ale pamiętajcie, że na środku naszego morza znajduje się wir wodny i nie możemy do niego wpaść. A więc zaczynajmy:
(włączam podkład muzyczny, najpierw spokojny szum morza, potem burza i sztorm)
Prowadzący: Morze jest spokojne, spokojnie wędkujemy, woda lekko faluje. Falujemy chustą (dzieci falują chustą). A teraz wypłynęliśmy już na głębokie morze, woda lekko faluje aż tu nagle widzimy, że zbliża się sztorm. Woda faluje coraz bardziej (dzieci energicznie falują chustą). Aż tu nagle zbliża się sztorm woda faluje jeszcze bardziej (uczestnicy dalej falują chustą, starają się, aby piłka nie wypadła poza chustę, zabawa się kończy ponownym uciszeniem morza).
Pożegnanie mieszkańców wyspy
I tak po naszej przygodzie na morzu czas wrócić do domu, ale zanim to nastąpi musimy się pożegnać z mieszkańcami wyspy. Dobierzcie się w grupy, w których byliście poprzednio. Rozdam wam teraz instrumenty muzyczne, aby podziękować mieszkańcom wyspy za rejs i za przyjęcie. Na pożegnanie zagrajcie na instrumentach jakąś dowolną muzykę pożegnalną.
Powrót do domu.
Zanim powrócimy do domu, mamy pozwolenie mieszkańców wyspy, abyśmy zerwali sobie i naszym bliskim dowolną ilość bananów. Niech każdy z Was teraz stanie prosto, rozstawi nogi w lekkim rozkroku, ręce zwisają i lekko się huśtają. Następnie wyciągnie prawą rękę, jakby chciał zerwać banany z drzewa. Banany wiszą bardzo wysoko, musisz się bardziej wyciągnąć, tak mocno, że odrywasz lewą stopę od ziemi. Stań prosto, poczuj, jak odprężyło się całe ciało (powtarzamy 3x - zmiana rąk).
Rozłóżmy teraz nasz dywan (dzieciom rozdaję karimaty) i połóżmy się na nim. Jesteśmy bardzo zmęczeni (dzieci delikatnie masują czubkami palców mięśnie twarzy w okolicy kości policzkowych i ziewają, przeciągają się). Zamknijmy oczy i wyobraźmy sobie, że lecimy z powrotem do naszego kraju (na tle spokojnej muzyki relaksacyjnej, np.G. Zamfira, prowadząca podaje słowa sugestii. Uczniowie leżą wygodni na karimatach, oczy maja zamknięte).
Zakończenie zajęć – dzieci dzielą się wrażeniami z wyprawy latającym dywanem.
Po zajęciach dziecko powinno:
Mieć poczucie mile spędzonego czasu.
Pozbyć się negatywnych emocji.
Być wypoczęte i zrelaksowane.
Czuć się w grupie pewniej, śmielej i bezpieczniej.