Muzykoterapia zajęcia 3 02.03.16
S427 bez kurtek.
KLASYFIKACJA METOD I FORM STOSOWANYCH WE WSPÓŁCZESNEJ MUZYKOTERAPII (E. GALIŃSKA)
1.odreagowująco-wyobrażeniowe( muzyka wywołuje skojarzenia pozamuzyczne, obrazowe, katarsis) oraz aktywizujące emocjonalne
2. treningowe (one są oparte na różnego rodzaju treningach i nawiązują do teorii uczenia się. Nabywamy coś poprzez warunkowanie, poprzez słuchanie tej samej muzyki wykonywać takie same czynności)
3. relaksacyjne (zbliżone do treningowych. Różnią się doborem muzyki. Utwory z racji swoich walorów są włączane do relaksacyjnych. Muzyka jest pogodna. Odpręża, daje poczucie pewności tego co ma się zadziać, pozytywnych emocji)
4. komunikatywne (są związane z uczeniem komunikacji społecznej, poprzez realizację różnych zadań, terapia grupowa, uczymy się relacji. Te relacje mogą być np. uczące odpowiedzialności, przeciwdziałania się osobom znaczącym)
5. kreatywne (kreacja, twórczość, muzyka- postawa twórcza, którą możemy wzbudzić u pacjenta. Muzyka stwarza sytuację improwizowania. Głosem można improwizować np. instrumentem można improwizować, improwizacja ruchowa, muzyką może być to co tworzymy, ale można ją łączyć z improwizacją (muzyka jest tłem) )
6. kontemplacyjne (nawiązanie do muzyki programowej, program muzyczny powoduje przeżycie piękna, wzniosłości, muzykoterapeuci ukazują, że muzyka Bacha jest wzniosła. Tworzy nastroje)
7. aktywizujące (one polegają na uruchomieniu fizyczności, zabawy o charakterze ruchowym, uwzględnia się dynamikę, rytm muzyki. Najlepiej w terapii grupowej, ale też można indywidualnie z pacjentem. Wiele zadań jest ciekawymi jak można je zrobić w grupie)
Każdy utwór jest napisany tak, że można odczytać jego formę, budowę. Jak mamy wiedzę to będziemy w inny sposób słuchać utwory muzyczne.
Muzykę można nazywać formami małymi (np. dziecięce przyśpiewki) lub wielkimi (opery, ogromne formy, w których utwory trwają znacznie dłużej niż kilka minut. Wiele części)
Muzykoterapia może być indywidualna ( leczymy indywidualnie każdego pacjenta, najważniejsze jest to, że jest to relacja tego samego pacjenta z tym samym terapeutą.) lub grupowa (należy się kierować kryteriami doboru grupy, np. wiek, płeć czy grupa mieszana, sprawność fizyczną)
Wykształcenie czyni fakt, że może się zmienić zainteresowanie muzyczne
Najlepiej zdiagnozować jaka muzyka komu pasuje i połączyć te osoby
Muzykoterapia aktywna- obejmuje różnego rodzaju produkcje dźwiękowe pacjentów, wykonywane najczęściej na instrumencie Orffa
Muzykoterapia receptywna- polega na słuchaniu muzyki i przekazywaniu odczuć muzycznych przez pacjentów oraz obejmuje dyskusję psychoterapeutyczną związaną z tymi odczuciami i zaistniałymi w trakcie sytuacjami
GALIŃSKA PODZIELIŁA INSTRUMENTY NA:
Mocne
-wielki bęben, talerze
2. hałaśliwe
-grzechotki, tamburyny, kastaniety orkiestrowe, bębny typu półkociołków, werble
3. delikatne, ciche, dźwięczne
-dzwonki, triangle
4. melodyjne, o różnych możliwościach wyrazowych, duże rozmiarami
-ksylofony, metalofony
5. neutralne
-pudełka akustyczne