II C Bielicoziemne

 

Czynniki glebotwórcze:

1. Klimat: umiarkowany, chłodny, wilgotne

2. Skały macierzyste: ubogie, przepuszczalne

3. Roślinność: bory

 

Geneza:

1. Intensywne wietrzenie i rozkład minerałów pierwotnych (uwalnia się krzemionka)

2. Gromadzenie dużej ilości substancji organicznej w postaci ściółki na powierzchni gleby (tworzenie się dużej miąższości poziomu O)

3. Przemywny typ gospodarki wodnej

 

Cechy i właściwości:

1. Skała macierzysta przepuszczalna, uboga w składniki pokarmowe

2. Bardzo mała zawartość minerałów ilastych lub ich brak

3. Silne zakwaszenie w całym profilu

4. Niska pojemność sorpcyjna i bardzo mała zdolność buforowe

5. Małej miąższości poziom A lub jego brak

6. Próchnica kwaśna, wysycona jonami wodoru

 

Typy:

1. Gleby rdzawe- tworzą się w wyniku procesu rdzawienia

2. Gleby bielicowe- w procesie bielicowania

3. Bielice- w procesie bielicowania

 

Gleby rdzawe

 

Geneza

1. Z silnie przepuszczalnych utworów: piasków luźnych lub słabogliniastych

2. Roślinność: kwasolubne bory mieszane

3. Proces rdzawienia- powstawanie nieruchliwych połączeń kompleksowych próchnicy z półtoratlenkami. Duże ilości wolnego Fe i Al nie związane z próchnicą tworzą rdzawe otoczki na ziarnach mineralnych

 

Cechy i właściwości:

1. O-Abv-Bv-C

2. Kilkucentymetrowa miąższość poziomu O

3. Typ próchnicy: moder, miąższość poziomu Abv około 20 cm

4. Odczyn kwaśny lub bardzo kwaśny, pH 3-5

5. Stopień wysycenia kompleksu sorpcyjnego kationami o charakterze zasadowym 20-30%

6. Poziom diagnostyczny rdzawy Bv (sideric)

 

Podtypy:

1. Rdzawe właściwe O-Abv-Bv-C

2. Brunatno- rdzawe O-ABbrBv-Bv-C

3. Bielicowo- rdzawe O-AEes-BfeBv-C

 

Ze względu na małą przydatność rolniczą w uprawie rolnej występują rzadko.

 

 

Gleby bielicowe

 

Cechy i właściwości:

1. O-A-Ees-Bhfe-C

2. Poziom O ok. 15 cm tworzy próchnica nakładowa typu mor (igliwie i trudno rozkładające się resztki roślinności acidofilnej)

3. Poziom A poniżej 10 cm

4. Poziom eluwialny Ees (albic) szarobiały lub jasno popielaty o różnej miąższości w zależności od intensywności procesu bielicowania

5. Poziom diagnostyczny iluwialny Bhfe (spodic) wykazuje pewien stopień scementowania barwy kawowo-brunatno-rdzawej

6. Odczyn bardzo kwaśny w całym profilu

7. Stopień wysycenia kompleksu sorpcyjnego kationami o charakterze zasadowym poniżej 20%

8. Skała macierzysta: piasku luźne i słabogliniaste

 

Podtyp:

1. Gleby bielicowe właściwe o cechach jak wyżej

 

Gleby bielicowe są bardzo mało przydatne rolniczo.

 

 

Bielice

 

Cechy i właściwości:

1. O-Ees-Bh-Bfe-C

2. Poziom O około 35 cm złożony z trzech podpoziomów:

   • Ol- surowinowy, mało zmienione resztki ściółki

   • Of- butwinowy, ciemnobrunatne, rozdrobnione i częściowo rozłożone resztki roślinne poprzerastane korzeniami roślin runa i strzępkami grzybni

   • Oh- epihumusowy- brunatnoczarny lub czarny z silnie rozłożonymi resztkami roślin i z dużym udziałem próchnicy bezpostaciowej, zhumifikowanej, poprzerastany korzeniami runa

3. Brak poziomu A lub jest bardzo słabo wykształcony zaznacza się gow nawiasie wtedy

4. Poziom eluwialny Ees (albic) kilka do kilkadziesiąt cm, szarobiały

5. Bhfe (spodic)- zwięzły, silnie scementowany

6. Odczyn bardzo kwaśny

7. Wysycenie kationami zasadowymi poniżej 10%