Trzy ironie

Pierwszy raz

Od kilku lat się zdarzyło

Że było mi naprawdę miło

Widzieć czyjąś twarz

Uśmiechniętą

I oczy takie błyszczące

Zalotnie mrugające

Pod brwią w łuk wygiętą

Ponoć piękno mądrości nie służy

Ani mądrość piękności nie wywróży

Mówią: Albo mądrość albo piękno

- Byleby mieć z tego chociaż jedno

I tak dzień po dniu

Rośnie ciężki wór

- Doświadczeń

Nie ma komu go ponieść

Ani kiedy odpocząć

Ale trzeba to znieść

- Tylko kurde, po co?

/ Bartłomiej Śliwa