Aparat ruchu bierny – nie wykonuje żadnego ruchu;

Aparat ruchu czynny - mięśnie, zawiązany układem nerwowym;

Porażenie mięśni – gdy mięśnie nie do[staja sygnału z u. nerwowego i pozostają bezwładne. Brak drożności dróg nerwowych – uraz lub…..

Właściwości fizyczne kości:

• Wytrzymałość

• Sprężystość

Działanie mięśni jest przenoszone na kości, poprzez ścięgna, którymi mięsień jest z kością połączony. Sąsiednie kości łączą się ze sobą za pomocą stawów. Układ stawu może składać się z 2 lub więcej kości. Łącza Się one ze sobą na zasadzie przylegania, w którym uwypuklenie 1 kości odpowiada zagłębieniu 2 kości. Zakończenie kości czyli tzw. powierzchnia stawowa, pokryta jest chrząstką o gładkiej i śliskiej powierzchni (osseina. Brak powierzchni śliskiej – zwyrodnienie). Cel: brak tarcia, brak problemów ruchowych. Powierzchnię kości pokrywa okostna, która zawiera nerwy. Każdy staw jest otoczony torebką stawową, zbudowaną z tkanki łącznej, której wewnętrzna powierzchnia tworzy błonę maziową. Błona ta układa się w fałdy określone jako kaletki maziowe, które wytwarzają maź – substancja niezbędna do nawilżania powierzchni stawowych i odżywiania ich.

rzeszotnienie kości –

każdy staw ma swój fizjologiczny zakres ruchu. Jego nadmierną ruchomość szczególnie ograniczają więzadła, które także wzmacniają staw. Najbardziej ruchliwe stawy to:

• Staw barkowy;

• Staw biodrowy;

Ruchy w stawie odbywają się wokół 3 prostopadłych do siebie osi obrotu.

Szkielet człowieka stanowią różnego rodzaju kości. Mięśnie przyczepiające się do kości nazywamy mięśniami szkieletowymi. SA one zbudowane z włókien mięśniowych poprzecznie prążkowanych. Podstawową jednostką czynnościową mięśnia jest tzw. jednostka motoryczna, czyli zespół składający się z nerwowej komórki ruchowej, jej wypustki osiowej – neuryt, i grupy unerwianych przez nią włókien mięśniowych. Zaprogramowany bodziec w ośrodkowym układzie nerwowym wywołuje zmiany w mięśniu, wynikiem czego może być : wydłużenie/ skrócenie mięśnia, wzmożone napięcie bez zmiany długości lub zmiana długości i napięcia. Mięsień wykonuje określoną pracę, powodowany jest różnym rodzajem skurczy mięśniowych. Wyróżniamy:

• Skórcz izotoniczny – zmiana długości

• Skórcz izometryczny – zmiana napięcia

• Skórcz auksotoniczny – zmiana długości i napięcia

Skórcz izotoniczny występuje wówczas, gdy miesień zmienia swoją długość – skraca/wydłuża, przy zachowaniu stałego napięcia – bez zmiany. Podstawą tego Skórczu jest praca dynamiczna – każdy ruch. W pracy tej wyróżniamy:

• Pracę koncentryczną – mięsień ulega skróceniu

• Pracę ekscentryczną – mięsień się wydłuża

• Pracę o charakterze umownym – auksotonicznym – gdy miesień skraca się i wydłuża ze wzrastającym sporem – zmiana napięcia

Skórcz izometryczny występuje wówczas, gdy miesień zachowuje swoją długość , zmieniając napięcie. Na bazie tego Skórczu powstaje praca statyczna – mięsień się napina, a długość nie zmienia. Np. zwis na drążku. Wyróżniamy 3 rodzaje pracy statycznej:

• Utrzymująca pozycje – warunkuje utrzymanie odpowiedniego położenia ciała. Równoważy działanie siły ciężkości, działanie sił przeciwstawnych. Angażuje 1 grupę mięśni funkcjonalnych w danym stawie.

• Ustalająca – stabilizacja poszczególnych stawów, w trakcie ćwiczenia

• Wzmacniająca – polega na zaangażowaniu większej siły mięśniowej przeciwko siłom obciążającym.( stoimy a ktoś nas chce przewrócić – napór)

Skórcz auksotoniczny, zmianie podlegać będzie długość mięśnia jak i jego napięcie. Jest podstawą pracy dynamiczno-statycznej. Np.: chodzenie, podnoszenie nogi z obciążeniem.

Podział czynnościowy mięśni.

Mięśnie możemy pogrupować wg. Stale wykonywanej przez nie pracy. Wyróżniamy:

• Zginacze

• Prostowniki

• Odwodziciele

• Przywodziciele

• Rotatory zewnętrzne

• Rotatory wewnętrzne

Mięśnie agonistyczne – odpowiedzialne za wykonanie konkretnego ruchu w stawie w danym momencie. W czasie gdy mięśnie agonistyczne wykonują ruch mięśnie antagonistyczne się mu niejako przeciwstawiają.

Mięśnie antagonistyczne

Gdy wzrasta siła napięcia mięśniowego mięśni agonistycznych to powinna proporcjonalnie maleć siła mięśni antagonistycznych.

Mięsień 3-głowy – prostownik, antagonista zginanie

Mięsień 2-głowy – zginacz, agonista

M. 3-głowy – agonista prostowanie

m. 2- głowy – antagonista

zginacze, przywodziciele, rotatory wewnętrzne – gr. Silniejsza

prostowniki, odwodziciele, rotatory zewnętrzne – gr. Słabsza

jest to spowodowane wcześniejszym wykształceniem mięśni silniejszych.

Mięśnie synergistyczne – mięśnie współpracujące z innymi mięśniami w określonym ruchu, a nie leżą w pobliżu stawu, w którym wykonywany jest ruch.

Synergizmy wrodzone – rodzimy się z nimi – mięśnie brzucha i pośladkowe, mięśnie kończyn