Diagnoza resocjalizacyjna – rozpoznanie stanu sytuacyjno – społecznego, jego odchyleń od normy, symptomów, mechanizmów psychospołecznych oraz uwarunkowań konkretnej jednostki lub grupy społecznej
Diagnostyka to dyscyplina naukowa o sposobach trafnego i rzetelnego diagnozowania, jest, więc metoda rozpoznawania określonych stanów oraz parametrów charakteryzujących je w wymiarach:
Normalne – Zaburzone
Prawidłowe – Wadliwe
Korzystne – Niekorzystne
Funkcje diagnoz:
Opisowa – dotyczy opisów symptomów, genezy oraz mechanizmów generujących nieprzystosowanie społeczne
Poznawczo – praktyczna – rzetelny i trafny opis służący korekcji, doskonaleniu lub kreacji czynności praktycznych, zmieniających wybrany odcinek rzeczywistości
Eksplanacyjna – wyjaśnienie, uzasadnienie, usprawiedliwienie występowania pewnych zjawisk, procesów, stanów czy obiektów (ich struktury, funkcji, genezy) w kategoriach naukowych danej dyscypliny
Prognostyczna – racjonalne przewidywanie (kierunku i przebiegu) ewolucji zjawisk i procesów w dwojakim sensie:
W razie nie interweniowania w zjawisko
W razie podejmowania działań resocjalizacyjnych
Optymalizacyjna – dobór najtrafniejszych sposobów i środków modyfikowania rzeczywistości
Ewaluacyjna – ocena z punktu widzenia przyjętego systemu norm, standardów i wartości
Ekspresyjno – terapeutyczna
Represyjno – traumatyzująca
Konstatująca – porównanie aktualnego stanu wychowanka ze stanem postulowanym, opisanie różnic, diagnoza obejmuje opis, wyjaśnienie i ocenę:
Rodzaje zaburzeń w wychowaniu
Rodzaje mechanizmów psychologicznych i społecznych prowadzących do powstania rozpoznanych zaburzeń przystosowania
Udziału poszczególnych przyczyn w powstawaniu i utrzymywaniu się rozmaitych odchyleń
Pozytywnych cech wychowanka i środowiska
Ukierunkowująca (projektująca) – dotyczy sporządzania projektu resocjalizacji w zakresie metod, środków i warunków
Weryfikująca (sprawdzająca) – sprawdza słuszność rozpoznania wypadku i efektywność zastosowania procedury resocjalizacyjnej
Socjometria:
Socjometryczna Skala Akceptacji
Pozycja na skali antypatii | N | -X | X | +X | W |
---|---|---|---|---|---|
Pozycja na skali sympatii | |||||
W | A0 | A1 | A1 | P1 | P0 |
+X | A2 | A2 | X | P1 | P1 |
X | I2 | X | X | X | O1 |
-X | I1 | I1 | X | O2 | O1 |
N | I0 | I1 | I2 | O2 | O0 |
Krytyczne wartości statusów socjometrycznych
Liczba wyborów | Trzy kryteria |
---|---|
N | |
1 | 0 |
2 | 0-1 |
3 | 0-3 |
Metoda – typowe i powtarzalne sposoby zbierania, opracowania, analizy i interpretowania sanych empirycznych, sluzace do uyskania maksy,malnie…
Monografia – terenowa
Metoda sondażowa – reprezentacyjna
Metoda indywidualnych przypadków – studium przypadku
Metoda eksperymentalna
Metoda socjometryczna
Technika to zespól konkretnych czynności praktycznych związanych ze zbieraniem materiałów niezbędnych do przeprowadzenia analizy i wysuwania na tej podstawie wniosków i ogólnie
Techniki bezpośrednie – wywiad, rozmowa
Techniki pośrednie – badania ankietowe, wszelkie prace pisemne, wytwory działania, analiza dokumentów
Techniki standaryzowane – obserwacja kontrolowana, wywiad kwestionariuszowy, ankieta, testy pedagogiczne itd.
Techniki niestandaryzowane – obserwacja niekontrolowana, wywiad swobodny, analizy informacji zawartych w dokumentach, wytworach, pamiętnikach, listach itd.
Wywiad - jest to rozmowa badającego z respondentem lub respondentami wg opracowanych wcześniej dyspozycji lub oparcia o specjalny kwestionariusz
W zależności od zasad konstrukcyjnych
Skategoryzowany
Nieskategoryzowany
Ze względu na sposób prowadzenia
Jawny – badany zna cel wywiadu
Ukryty – badany nie zna celu wywiadu
Jawny nieformalny – badany nie zna rzeczywistego celu wywiadu
Ze względu na ilość osób
Indywidualny
Zbiorowy
Jakość wywiadu zależy od:
Indywidualnych cech i predyspozycji badacza(cierpliwość, życzliwość, nie krytykowanie badanego)
Wzbudzanie zaufania respondenta
Atmosfery szczerości i zaufania
Łatwość nawiązywania kontaktu
Tendencyjnej analizy lub kierowania wywiadem poprzez badającego
Ankieta:
Technika badawcza polegająca na zbieraniu informacji poprzez samodzielne udzielanie przez badanego odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu
Ustna (telefoniczna)
Pisemna (pocztowa, prasowa, audytoryjna)
W technice ankiety stosuje się:
Arkusz papieru z wydrukowana lista pytań (otwarte, zamknięte, półotwarte)
Którym towarzyszy mniej lub bardziej zamknięty zbiór odpowiedzi (kafererie – dysjunktywna – 1 odpowiedz koniunktywna – wiele odpowiedzi)
Spośród których osoby badane wybierają te, które uznają za właściwe
Pytania ankietowe:
Pytania powinny być sformułowane w formie grzecznościowej
Zrozumiale, jednoznaczne
Należy unikać zadawania kilku pytań w jednym
Pytania powinny:
Stanowić spójna i logiczna całość (od ogółu do szczegółu) od jednej do drugiej kwestii:
Od jednej do drugiej kwestii: pytać o fakty, potem o opinie, pytania drażliwe powinny być na końcu
Liczba pytań musi być dostosowana do możliwości badanych
Pytania nie powinny być sugestywne lub emocjonalnie zabarwione
Walory ankiety
Duża ilość informacji od badanych
Niewielkie koszty
Eliminuje wpływ osoby badającej
Daje poczucie anonimowości – odpowiedzi bardziej szczere
Czas wypełniania ankiety jest dostosowany do badanego, co daje warunki do udzielenia odpowiedzi bardziej przemyślanych
Wady ankiety:
Mała wiarygodność i przydatność materiałów
Nieumiejętne (wieloznaczne) formułowanie pytań
Brak możliwości dopytania badanego
Socjometria – metoda polegająca na dokonaniu przez badane osoby wyborów pozytywnych bądź negatywnych innych osób spośród członków określonej grupy ze względu na podane przez badacza kryterium
Techniki socjometryczne
Technika Moreno – jest pomiarem stosunków przyciągania, czyli sympatii, przyjaźni, zaufania oraz stosunków odpychania i opartych na uczuciach antypatii wrogości uprzedzeń. Może być zastosowana w każdej grupie w tym również w klasie szkolnej.
Technika zgadnij, kto – polega na wypisywaniu przez poszczególnych członków grupy tych dzieci, które pasują do konkretnego pytania, możemy posługiwać się wyłącznie pytaniami ukazującymi pozytywne zachowania uczniów.
To jest ktoś, kogo wszyscy bardzo lubią
To jest ktoś, kto żyje w zgodzie z innymi
Szeregowania rangowego – polega na ustalania kolejności danych wg ważności. Pytania przykładowe: uszereguj wg ważności wszystkie osoby w klasie – od najbardziej do najmniej lubianych. Osobie, która zajęła najwyższe miejsce na liście przyznajemy największa możliwa do przyznania liczbę punktów (11 osób – 11 pkt)
Plebiscyt życzliwości i niechęci – umożliwia wzgląd w całokształt stosunków społecznych w grupie, polega na wypisaniu przez osoby (można zrobić alfabetyczny wydruk) nazwisk, a następnie dopisaniu do nich ocen wg skali np.
Bardzo lubię
Lubię
Nie lubię
Zalety:
Umożliwia wyodrębnienie jednostek wymagających szczególnej opieki tzw. samotników
Pozwala organizować efektywne grupy robocze
Pomaga wyodrębnić nieformalnych przywódców
Umożliwia obserwowanie efektów pracy wychowawczej
Pozwala obserwować losy jednostki na przestrzeni czasu w grupie
Pozwala zidentyfikować osoby niedostosowane, słabo adaptujące się w grupie
Określa uznanie i popularność społeczna
Umożliwia określenie wewnętrznej struktury grupy
Pomaga określić wpływ jednych osób na drugie
Etyczne zasady badań Brzeziński
Przed przystąpieniem do badania całościowa ocena z etycznego punktu widzenia
Odpowiedzialność badacza za etyczność postępowania badawczego – również współpracowników
Obowiązek udzielenia pełnej i szczegółowej informacji osobie badanej o wszystkich aspektach badania, aby zgoda była świadoma
Unikanie utajenia badan w pozostałych przypadkach wyjaśnienia badan
Respektowanie prawa do odmowy udziału lub przerwania badania
Unikanie nacisku badanego
Chronienie przed formami psychicznego i fizycznego dyskomfortu (lek , wstyd, ból)
Omówienie badan z osoba badana
W przypadku niebezpieczeństwa wystąpienia negatywnych skutków zrobienie wszystkiego aby je zneutralizować
Anonimowość – poinformowanie o tym badanych