CEL ĆWICZENIA.
Wykorzystanie oscyloskopu do pomiarów czasu i amplitudy prądu.
Wykorzystanie układów z triakiem i tyrystorem do regulacji mocy w układzie.
SCHEMAT UKŁADU POMIAROWEGO.
Układ A
Układ B
Układ C
TABELE POMIAROWE ORAZ OBLICZENIA.
Czas jednego pełnego okresu: T = 20 ms
$$P_{i} = \frac{\Delta U^{2}}{4R_{1}} - \frac{\Delta U^{2}}{2R_{1} \bullet \pi}\left( \frac{\pi}{T} \bullet t_{i} - 0,25 \bullet \sin\left( \frac{4\pi}{T} \bullet t_{i} \right) \right)$$
gdzie:
ΔU - napięcie maksymalne mierzone na oscyloskopie czyli amplituda
ti - czas włączenia
kąt zapłonu (włączenia tyrystora lub triaka):
$$\alpha_{i} = \frac{2 t_{i}}{T} 180$$
kąt przewodzenia:
β = 180 − αi
Tabela dla układu A
L. p. | Czas włączenia | Kąt zapłonu | Kąt przewodzenia | Napięcie na obciążeniu | Amplituda | Prąd bramki | Moc na rezystorze |
---|---|---|---|---|---|---|---|
ti, ms |
αi, |
β, |
U1, V |
ΔU, mV |
IB, mA |
P, mW |
|
1. | 10 | 180 | 0 | 12,8 | 835 | 12,70 | 3,04 |
2. | 9,5 | 171 | 9 | 12,7 | 833 | 8,80 | 11,5 |
3. | 9,0 | 162 | 18 | 13,0 | 832 | 4,90 | 20,02 |
4. | 8,3 | 149,4 | 30,6 | 13,1 | 827 | 3,20 | 31,5 |
5. | 7,7 | 138,6 | 41,4 | 12,8 | 818 | 2,58 | 40,7 |
6. | 6,6 | 118,8 | 61,2 | 12,2 | 765 | 1,79 | 51,4 |
Rezystancja podana w instrukcji: R = 1 Ω
Tabela dla układu B
L. p. | Czas włączenia | Kąt zapłonu | Kąt przewodzenia | Napięcie na obciążeniu | Amplituda | Prąd bramki | Moc na rezystorze |
---|---|---|---|---|---|---|---|
ti, ms |
αi, |
β, |
U1, V |
ΔU, mV |
IB, mA |
P, mW |
|
1. | 9,0 | 162 | 18 | 12,3 | 405 | 12,95 | 9,5 |
2. | 8,2 | 147,6 | 32,4 | 12,6 | 402 | 3,35 | 15,7 |
3. | 7,4 | 133,2 | 46,8 | 12,4 | 395 | 2,00 | 21,3 |
4. | 6,8 | 122,4 | 57,6 | 12,0 | 382 | 1,40 | 24,2 |
5. | 5,8 | 104,4 | 75,6 | 10,9 | 355 | 0,85 | 27,1 |
6. | 4,4 | 79,2 | 100,8 | 7,40 | 292 | 0,40 | 24,2 |
Wartość rezystancji w tym układzie: R = 0, 5 Ω
Tabela dla układu C
L. p. | Czas włączenia | Kąt zapłonu | Kąt przewodzenia | Napięcie na obciążeniu | Amplituda | Prąd bramki | Moc na rezystorze |
---|---|---|---|---|---|---|---|
ti, ms |
αi, |
β, |
U1, V |
ΔU, mV |
IB, mA |
P, mW |
|
1. | 9,0 | 162 | 18 | 22,2 | 514 | 25,2 | 15,3 |
2. | 8,0 | 144 | 36 | 21,0 | 503 | 13 | 27,1 |
3. | 7,2 | 129,6 | 50,4 | 20,5 | 493 | 10,23 | 35,6 |
4. | 6,8 | 122,4 | 57,6 | 13 | 408 | 8,6 | 27,6 |
5. | 5,8 | 104,4 | 75,6 | 11,5 | 360 | 6,85 | 27,9 |
6. | 4,4 | 79,2 | 100,8 | 10,4 | 355 | 6,90 | 35,8 |
Wartość rezystancji w tym układzie wynosi: R = 0, 5 Ω
W przypadku układu C dla trzech pierwszych pomiarów zmierzono również wartości kąta włączania dla ujemnej części sinusoidalnego przebiegu. Wartości tych kątów oraz resztę obliczeń zestawiono w tabeli poniżej:
L. p. | Czas włączenia | Kąt zapłonu | Kąt przewodzenia | Napięcie na obciążeniu | Amplituda | Prąd bramki | Moc na rezystorze |
---|---|---|---|---|---|---|---|
ti, ms |
αi, |
β, |
U1, V |
ΔU, mV |
IB, mA |
P, mW |
|
1. | 8,6 | 154,8 | 25,2 | 22,2 | 514 | 25,2 | 20,5 |
2. | 7,2 | 129,6 | 50,4 | 21,0 | 503 | 13 | 37,0 |
3. | 6,0 | 108 | 72 | 20,5 | 493 | 10,23 | 50,0 |
Przykładowe obliczenia (dla pomiaru 3 z układu C):
kąt włączenia:
$$\alpha_{i} = \frac{2 7,2}{20} 180 = 129,6$$
kąt przewodzenia:
β = 180 − 129, 6 = 50, 4
moc wydzielana na rezystorze:
$$P_{i} = \frac{\Delta U^{2}}{4R_{1}} - \frac{\Delta U^{2}}{2R_{1} \bullet \pi}\left( \frac{\pi}{T} \bullet t_{i} - 0,25 \bullet \sin\left( \frac{4\pi}{T} \bullet t_{i} \right) \right) = = \frac{\left( 0,493 \right)^{2}}{4 0,5} - \frac{\left( 0,493 \right)^{2}}{2 0,5 \pi}\left( \frac{\pi}{20} 7,2 - 0,25 sin\left( \frac{4\pi}{20} 7,2 \right) \right) = 35,6\ mW$$
CHARAKTERYSTYKI.
Wnioski.
Po przeprowadzeniu pomiarów oraz obliczeń można zaobserwować, że przebadano 2 układy zawierające tyrystor (układ A i B) oraz 1 układ zawierający triak (układ C). Można zauważyć, że dla układu A i B zależność między kątem zapłonu a mocą wydzielaną na rezystorze jest liniowa – moc spada wraz ze wzrostem wartości kąta zapłonu. Zależność mocy wydzielanej na rezystorze od płynącego prądu również można określić jako liniową. Dla układu C w obu przypadkach zależności można zaobserwować nieliniowość – moc spada lub rośnie wraz ze wzrostem wartości kąta zapłonu. Pomiary zostały wykonane poprawnie jednak zwiększenie ich liczby pozwoliłoby wyciągnąć dokładniejsze wnioski.