I. NIEDOSŁUCH:

1. NIEDOSŁUCH- wada słuchu utrudniająca odbiór bodźców dźwiękowych, w tym także odbiór i rozumienie mowy. Deficyt fizyczny a nie zaburzenie mowy. Może przejawiać się w upośledzeniu percepcji słuchowej od 20-60 decybeli. Ubytek słuchu w zakresie 40-80 decybeli

2. RODZAJE NIEDOSŁUCHU U DZIECI :

a) przewodzeniowy

- związany z nieprawidłowościami w obrębie ucha zewnętrznego i środkowego

b) odbiorczy

- zaburzenia w obrębie ucha wewnętrznego, nerwu słuchowego lub drogi słuchowej

3. NIEDOSŁUCH NIELECZONY MOŻE POWODOWAC:

a) zahamowanie rozwoju mowy

b) uniemożliwienie rozwoju mowy

c) cofanie rozwoju mowy

4. PRZYCZYNY NIEDOSŁUCHU:

a)Wrodzone( nie ma kontaktu z mową)
• niedosłuch lub głuchota dziedziczna
• wady rozwojowe uwarunkowane genetycznie
• niedosłuch związany z narażeniem matki dziecka w trakcie trwania ciąży (infekcje: odra, różyczka , opryszczka ;substancje toksyczne: ołów, rtęć; leki; używki: alkohol, narkotyki, papierosy; hałas)

b)Okołoporodowe

•wcześniactwo

• zbyt niska masa urodzeniowa

• zakażenia

• żółtaczka

c) Nabyte

• infekcje ucha środkowego i wewnętrznego

• powikłania zakażeń

• urazy ucha

5. WYBRANE OBJAWY NIEDOSŁUCHU:

a) rynolalia

b) zmiękczanie słowa

c) wady wymowy mogą towarzyszyć

d) niewyraźna artykulacja

e) zaburzenia w prozodii

f) trudności w budowaniu dłuższych zdań

g) braki w słowniku

h) błędy semantyczne

i) zaburzenia fonacyjne

j) nieodmienność wyrazów

k) dysgramatyzm

II. MOWA OSÓB LARYNGENTONOWANYCH :

1. LARYNGEKTOMIA-  zabieg częściowego lub całkowitego usunięcia krtani. Zabieg ten pozbawia chorego fałdów głosowych, najistotniejszej dla mowy części anatomicznej krtani, które umożliwiają przekształcenie strumienia wydychanego z płuc powietrza w falę dźwiękową. Zabieg ten nie pozbawia chorego możliwości komunikacji językowej, gdyż istnieją sposoby wykształcania głosu i mowy zastępczej.

2. MOWA PRZEŁYKOWA:

• rolę generatora dźwięku przejmują fałdy śluzówki przełyku,

• pseudogłośnia zlokalizowana jest w przełyku,

• głos ma nienaturalnie niskie brzmienie, jest stosunkowo niski i ma małą rozpiętość,

• pozwala na przekazywanie treści semantycznych, ale ogranicza przekazywanie treści emocjonalnych

• czynność mówienia jest męcząca, zmusza to chorego do częstych przerw w toku wypowiedzi,

rehabilitacja trwa długo i jej efektywność jest stosunkowo nie wysoka

1. MOWA GARDŁOWA:

-pseudogłośnia znajduje się w gardle środkowym, między tylną ścianką gardła a nasadą języka,

-głos pacjenta jest skrzeczący i powstaje z widocznym wysiłkiem,

-jest stosunkowa mało ekonomiczna, chociaż dobrze rozumiana przez otoczenie,

-opanowuje ja około 10% chorych.

- wdech długi, głośny

4) ISTOTA REHABILITACJI OSÓB LARYNGENTONOWANYCH:

• wykorzystaniu fizjologicznego odruchu dźwięcznego odbijania się (ructus), w wyniku którego powstaje odpowiednie ciśnienie powietrza, umożliwiające wprawienie w ruch określonych struktur anatomicznych zastępujących wiązadła głosowe ( ODBICIE)

• dźwięk generują: jamy przełyku, krtani, tylne części gardła

1. FUNKCJE KRTANI:

• Oddechowa

• Fonacyjna

• ochronna