Bartosz Bolesław Konachowicz
Temat: Etnometodologia w socjologii.
Bibliografia:
- J. Szacki, Historia myśli socjologicznej. Wydawnictwo naukowe PWN Warszawa 2002
Etnometodologia
Kierunek tzw. socjologii życia codziennego zmierzający do wykrycia zasad, którymi posługują się ludzie w konstruowaniu i podtrzymywaniu przyjętej wizji rzeczywistości. Kierunek ten jest nauką o metodach stosowanych przez ludzi w celu utrzymania własnych przekonań na temat istniejącego porządku społecznego. Założenia dotyczące określonego typu porządku tkwią u podstaw wszelkich aktów społecznego komunikowania, a zwłaszcza interakcji, chociaż poszczególne jednostki nie są tego świadome. Ujawnianie milcząco przyjętych założeń i przekonań uznawanych za oczywiste następuje w przypadku wystąpienia zakłóceń w normalnym przebiegu interakcji. Do zakłóceń tych dochodzi, gdy zachowanie partnera opiera się na odmiennej „samo przez się zrozumiałej” perspektywie (A. Schutz). Jedną z podstawowych metod służących temu celowi są tzw. działania zwrotne. Wszelkie fakty, informacje oraz zachowania innych interpretowane są w taki sposób, aby nie dopuścić do załamania się uznawanej wizji rzeczywistości oraz poczucia realności istniejącego porządku społecznego.
Przedstawiciele
-Harold Garfinkel (ur. 29 października 1917 - zm. 21 kwietnia 2011) - profesor emeritus socjologii na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles. Twórca etnometodologii i jedne z najważniejszych przedstawicieli tradycji fenomenologii w amerykańskiej socjologii.
-Alfred Schütz-W swoich rozważaniach Schütz przyjął tezę Husserla, że każdy człowiek posiada swój "świat życia" (niem. Lebenswelt), który przyjmuje za coś oczywistego. Ludzie sądzą, że dzielą ten sam świat życia i działają tak, jak gdyby żyli we wspólnym świecie doświadczeń i doznań.
3. Założenia etnometodologii
Etnometodologia opisuje wypracowywane w codzienności potoczne metody (dosłownie metody ludowe - ethno), które regulują wzajemne interakcje oraz dzięki którym ludzie porządkują swój świat społeczny. W odróżnieniu od interakcjonistów, etnometodologów interesuje to, w jaki sposób ludzie wspólnie osiągają wrażenie, że istnieją wspólne reguły czy wartości. Etnometodologia próbuje określić metody, dzięki którym ludzie są w stanie osiągnąć wspólne definicje sytuacji i poczucie porządku społecznego.