Politechnika Łódzka

Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska

Budownictwo Komunikacyjne

Transport zrównoważony i mobilność aktywna w m. Łodzi - 20 lat później

Robert Łukasik

Nr indeksu: 170763

Grupa: 3

Transport zrównoważony jest to idea transportu efektywnego, spełniającego oczekiwania społeczeństwa, korzystnego ekonomicznie, minimalizującego jednocześnie szkodliwy wpływ środków transportu na środowisko. Skupia się zarówno na kontroli emisji szkodliwych związków występujących w spalinach, jak również na przejściu ze środków transportu opartych na spalaniu paliw kopalnych do pojazdów wykorzystujących energię odnawialną.

W Łodzi nadal jesteśmy daleko od tej idei, lecz poprzez podjęcie odpowiednich działań można doprowadzić transport do zrównoważenia. Rozwiązań napewno jest wiele, lecz należy się skupić na takich, które pasują do danej okolicy. Łódź posiada już rozbudowaną komunikację miejską, która w ciągu 20 lat może stać się głównym środkiem transportu w mieście. Aby tak się stało trzeba nakłonić mieszkańców do porzucenia własnych środków transportu na rzecz transportu publicznego. Należałoby zmodernizować infrastrukturę dróg, aby autobusy i tramwaje mogły poruszać się niezależnie od aktualnego natężenia ruchu. Dobre rozwiązanie zostało użyte w przypadku modernizacji ulicy Przybyszewskiego, gdzie wydzielono osobne pasy dla komunikacji miejskiej. Wspólna część dla autobusów i tramwajów pozwoli im na omijanie korków. Dodatkowo powstały nowe zintegrowane przystanki z infrastrukturą dla osób niepełnosprawnych.

Kolejnym dobrym rozwiązaniem są trasy rowerowe i ciągi dla pieszych wprowadzające w życie ideę mobilności aktywnej. Mobilność aktywna rozumiana jest jako wszelkie formy przemieszczania się w sposób niezmotoryzowany – na rowerze, rolkach, wózkach, pieszo itp. oraz związane z nimi działania zmierzające do dostosowania przestrzeni dla wszystkich użytkowników ruchu poprzez kształtowanie, budowanie i wspieranie atrakcyjnej przestrzeni publicznej. Jeśli stworzymy infrastrukturę przyjazną poruszaniu się w sposób niezmotoryzowany, coraz więcej ludzi zacznie z niej kożystać a wtedy podróżowanie rowerem może stać się nową modą. Należy zatem jak najczęściej uwzględniać trasy rowerowe podczas projektowania i modernizowania ulic.

Kiedy mieszkańcy będą już mieli możliwość komfortowej i szybkiej podróży komunikacją miejską oraz w sposób niezmotoryzowany należałoby pomyśleć o osobach spoza miasta które z jakichś przyczyn muszą codziennie dojeżdżać. Za 20 lat można wprowadzić dla nich system „Parkuj i Jedź”. Jest to system parkingów przeznaczonych dla osób, które dojeżdżają z przedmieść dużych miast i korzystają z komunikacji miejskiej. Kierowcy pozostawiają swoje pojazdy w wyznaczonych miejscach, przesiadają się do komunikacji zbiorowej i w ten sposób kontynuują drogę do centrum miasta. Pierwsze parkingi tego typu powstały na zachodzie Europy, w Polsce powstał m.in. we Wrocławiu i przy dobrze rozwiniętej komunikacji publicznej mogą sprawdzić się rownież w Łodzi.

Transport zrównoważony zakłada także zmniejszenie skali niszczenia przestrzeni wskutek dominacji indywidualnego transportu samochodowego (samochody zajmujące chodniki i inną przestrzeń dla pieszych). W tym celu w Łodzi przy ograniczonych możliwościach ze względu braku wolnych przestrzeni należy postawić na parkingi wielopoziomowe w centrum oraz zwykłe na obrzeżach miasta.

Jednym z większych problemów Łodzi jest brak obwodnicy, przez co pojazdy wielkogabarytowe przemierzają ulice miasta podnosząc poziom hałasu, i znacznie zwiększając zatłoczenie dróg. Za 20 lat problem powinien już zostać rozwiązany dzięki tzw. łódzkiemu ringowi autostradowemu, czyli obwodnicy Łodzi, złożonej z czterech dróg o wysokim standardzie: od południa S8, od zachodu S14, od północy autostrada A2, a od wschodu A1.

Mam nadzieję, że w Łodzi w ciągu kolejnych 20 lat zostaną podjęte opisane działania, przez co miasto stanie się bardziej przyjazne dla mieszkańców i środowiska a podróżowanie po nim stanie się bardziej komfortowe i bezproblemowe.