SKÓRA
W powłoce skórnej rozróżnia się trzy warstwy, różniące się pochodzeniem i budową. Warstwa powierzchowna naskórek, warstwa środkowa to skóra właściwa, a najgłębszy podkład to warstwa podskórna.
NASKÓREK- rodzaj nabłonka wielowarstwowego płaskiego (rogowaciejący). Wskutek przemian naskórka, powstają z niego gruczoły skórne: potowe, łojowe, mlekowe, a także zrogowaciałe twory: włosy, narządy palcowe( paznokcie, kopyta, pazury), opuszki kończynowe.
SKÓRA WŁAŚCIWA- najgrubsza i najsilniejsza warstwa powłoki skórnej, zbudowana z tkanki łącznej zbitej, w której występują bardzo liczne włókna klejodajne i sprężyste.
WARSTWA PODSKÓRNA- wiąże skórę właściwą z leżącymi pod nią mięśniami i powięziami. Zbudowana jest z tkanki łącznej luźnej, która przejawia duże skłonności do przechodzenia w tkankę tłuszczową (tzw. podściółka tłuszczowa). Najlepiej rozwija się u pewnych gatunków zwierząt (świnia, owca)i zależy od stopnia ich odżywienia.
BUDOWA I FUNKCJONOWANIE UKŁADU POWŁOKOWEGO
Układ powłokowy, czyli skórny, stanowi skóra i jej wytwory – rogi, włosy, kopyta, racice, gruczoły skórne.
SKÓRA.
Skora chroni organizm przed szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi, urazami mechanicznymi i drobnoustrojami. Przez skórę zwierzę oddycha oraz wydziela niektóre szkodliwe związki w pocie. Ponadto skóra reguluje temperaturę ciała zwierzęcia.
OWŁOSIENIE SKÓRY.
Owłosienie skóry stanowi przede wszystkim ochronę przed utratą ciepła. Owłosienie u koni i bydła oraz wielu innych zwierząt nazywamy sierścią. Zwierzę zmienia sierść dwa razy do roku (tzw. linienie). Na okres letni wyrastają głównie grube włosy pokrywowe, a na zimę puchowe, które gromadzą więcej powietrza, chroniąc zwierzę od zimna. Świnia ma szczecinę, która jednak nie chroni zwierzęcia przed zimnem. Funkcję tę przejęła warstwa podskórna przekształcona w słoninę. Owce mają okrywę wełnistą, popularnie zwaną wełną.
Po wyglądzie sierści można określić zdrowie i stan odżywienia zwierzęcia. Sierść nastroszona i matowa świadczy o wadliwym żywieniu lub chorobie. W okresie linienia zwierzęta są osłabione, bardziej podatne na choroby i należy je w tym czasie lepiej żywić.
GRUCZOŁY SKÓRNE.
Do gruczołów skórnych zaliczamy: gruczoły potowe, łojowe i mleczne.
Gruczoły potowe wydzielają pot; który parując z powierzchni skóry ochładza przegrzany organizm.
Gruczoły łojowe występują przeważnie w połączeniu z włosami, wydzielają łój chroniący naskórek przed utratą wody, nadając jednocześnie elastyczność i połysk włosom. U owiec wydzielina łojowa jest wydalana razem z potem, tworząc tzw. tłuszczopot , nadający wełnie elastyczność.
Włosy czuciowe, włosy zatokowe–(potocznie nazywane wąsami) WIBRYSY– występujące u niektórych ssaków grube, proste i sztywne włosyz mieszkiem włosowym położonym blisko zatoki żylnej. Dzięki licznym zakończeniom nerwowym poduszeczki zatokowej sygnały dotykowe mogą być bardzo precyzyjnie przekazywane do organizmu. Włosy czuciowe umieszczone są najczęściej na policzkach, nad oczami, na górnej i dolnej wardze, rzadziej na grzbietowych stronach przednich nóg.