BEZPIECZEŃSTWO SPOŁECZNE
Typologie bezpieczeństwa:
-podmiotowe: międzynarodowe, państwo, jednostki
-przedmiotowe: polityczne, militarne, ekonomiczne, socjalne, informacyjne, ekologiczne, kulturowe
-przestrzenne: lokalne, subregionalne, regionalne, globalne
-źródła zagrożeń: zewnętrzne, wewnętrzne
Polityka społeczna – dążenie państwa do zapewnienia BS
Obszary BS:
-kulturowy: dotyczy zbiorowości i ich tożsamości
-socjalny- dotyczy jednostek i ma najczęściej charakter ekonomiczny
Bezpieczeństwo społeczne:
-socjalne – gwarancje prawno-instytucjonalne
-rozwojowe - kapitał ludzki
-wspólnotowe – kapitał społeczny
Bezpieczeństwo społeczne – ochrona egzystencjalnych podstaw życia ludzi, zapewnienie możliwości zaspokajania potrzeb (materialnych i niematerialnych) oraz realizacji aspiracji życiowych poprzez tworzenie warunków do pracy i nauki, ochronę zdrowia oraz gwarancje emerytalne
Typy zagrożeń wg źródeł:
- przyroda (ekosfera)
- technika (technosfera)
- system społeczno-ekonomiczno-polityczny
- agresja innych jednostek
- sama osoba zagrożona
Zagrożenia wg kryterium niezaspokojonych potrzeb:
- zagrożenie bytu
- zagrożenie schronienia
- zagrożenie pracy
- zagrożenie środowiska
- zagrożenie zdrowia
- zagrożone dzieciństwo
- zagrożenie osamotnieniem
- zagrożenie ekonomiczne
- zagrożenie fizyczne
- zagrożenie rozwoju
Ryzyka socjalne:
- ryzyko zdrowia
- ryzyko starości
- ryzyko stałej niepełnosprawności
- ryzyko bezrobocia
- ryzyko czasowej utraty zdolności do zarobkowania
- ryzyko śmierci żywiciela osób niezdolnych do pracy
Klasyfikacja ryzyk socjalnych:
Dożycie wieku emerytalnego
Trwała lub okresowa niezdolność do pracy
Śmierć żywiciela
Niezdolność lub niemożność świadczenia pracy
Wypadek przy pracy lub choroba zawodowa
Niezdrowie
Bezrobocie
Niedostatek dochodu w rodzinie
Trudne sytuacje życiowe
Zagrożenia globalne:
HIV/AIDS
narkomania
handel ludźmi
handel bronią
upadek znaczenia tradycyjnej rodziny
Wyzwania globalne
ubóstwo, głód, niedożywienie
brak dostępu do odpowiedniej opieki zdrowotnej
ograniczony dostęp do lekarstw
brak odpowiednich, bezpiecznych warunków sanitarnych i higieny
niedostateczny poziom edukacji
wysoki poziom bezrobocia, szczególnie wśród młodych
brak ochrony socjalnej i poszanowania praw człowieka
nierówności (np.: płci)
degradacja środowiska i zmiany klimatyczne
Ryzyka uznane za najbardziej prawdopodobne:
dysproporcje w dochodach (społ.)
ekstremalne zjawiska pogodowe (środowiskowe)
zmiany klimatyczne
bezrobocie i niepełne zatrudnienie (gospodarcze)
cyber ataki (technologiczne)
Ryzyka mające największy wpływ na gospodarkę:
kryzys fiskalny
zmiany klimatyczne
kryzys wodny
bezrobocie i niepełne zatrudnienie
awarie systemów informatycznych
Zagrożenia dla bezp. w kontekście polityki UE:
bunt wykluczonych
bunt biednych
kryzys państwa
zagrożenie środowiska
terroryzm
Zagrożenia społeczne w Polsce:
bezrobocie
ubóstwo
bezdomność
narkomania
alkoholizm
przestępczość
skrajnie niskie dochody
Strategia Bezpieczeństwa Narodowego RP, 2007:
Cele działań:
ograniczenie sfery ubóstwa i wykluczenia społecznego, wzrost realnych dochodów
zmniejszenie bezrobocia i wzrost zatrudnienia
zapobieżenie nadmiernemu rozwarstwieniu społ.
wyrównywanie różnic w rozwoju społ. poszczególnych regionów
wzrost integracji społecznej
doskonalenie systemu zabezpieczenia społ.
niwelowanie różnic cywilizacyjnych między miastem a wsią
przeciwdziałanie niekorzystnym zmianom demograficznym oraz migracji obywateli
Biała Księga Bezp. Narodowego RP, 2013:
Zagrożenia społeczne:
rozwarstwienie społ.
ubóstwo
bezrobocie
wykluczenie społ.
wzrost przestępczości i zjawisk patologicznych
zmiana tradycyjnej struktury rodziny
osłabienie więzi społ.
wzrost niepokojów społ.
emigracja młodego pokolenia
brak efektywnej polityki prorodzinnej
poczucie bezsilności w konfrontacji z machiną biurokratyczną
nierówności wynikające z płci, wieku, miejsca zamieszkania, dostępu do edukacji
Zadania strategiczne w społecznych podsystemach bezpieczeństwa:
przeciwdziałanie negatywnemu trendowi demograficznemu
działania na rzecz ochrony i wzmacniania tożsamości narodowej
poprawa bezp. socjalnego obywateli
podniesienie poziomu zaawansowania technologicznego
rozwój edukacji dla bezpieczeństwa
Ryzyka ekonomiczne:
kryzys finansowy
upadek głównych instytucji finansowych
kryzys płatności
wysokie bezrobocie i niepełne zatrudnienie
gwałtowny wzrost cen ropy na świecie
Ryzyka środowiskowe:
intensyfikacja ekstremalnych zjawisk pogodowych
upadek ekosystemów
Ryzyka geopolityczne:
globalny kryzys rządzenia
polityczny upadek państw
wzrost korupcji
konflikty międzypaństwowe
Ryzyka społeczne:
kryzys żywnościowy
postępujące choroby przewlekłe i nieuleczalne
Ryzyka technologiczne:
cyber ataki na dużą skalę
masowe kradzieże danych
Zmiany demograficzne w Polsce:
T. Malthus:
I teoria ludnościowa
liczba ludności wzrasta w postępie geometrycznym i pojawia się co 25 lat, a produkcja środków żywnościowych wzrasta w postępie arytmetycznym
Jak regulować przyrost naturalny?
Istnieją 2 rodzaje oddziaływań umożliwiające utrzymanie liczby ludności na tym samym poziomie:
Prewencyjne – wynikające z rozumu, tj. możliwości zrozumienia warunków egzystencji i umiejętności przewidywania skutków tego działania (np.: „wstrzemięźliwość moralna)
Pozytywne przeszkody – wynikające z nędzy lub występku, ciężka praca, niekorzystne warunki klimatyczne i przyrodnicze, skrajne ubóstwo, głód, choroby, epidemie, wojny.
Współczesne zagrożenia demograficzne:
nadchodzi czas starszych Polaków – czy muszą biedni i samotni?
państwo plecami dla młodych
niż zabije uczelnie
polski dramat demograficzny
Afryka rośnie, Europa w odwrocie
wielka emigracja specjalistów
imigranci nie odmładzają Europy
degradacja Polski powiatowej
Demografia społeczna zajmuje się społecznymi uwarunkowaniami i konsekwencjami procesów demograficznych.
Czerpie z medycyny, statystki, psychologii, ekonomii, polityki społecznej, socjologii.
Źródła informacji demograficznych:
spis ludności 2002, 2011
ewidencje bieżące
badania reprezentacyjne
GUS
Eurostat
Fundusz ludnościowy ONZ
Departament społeczno-ekonomiczny
Ludność Polski 38 496 000 ludzi
Najszybciej wyludniające się woj.: opolskie, świętokrzyskie, łódzkie, śląskie, lubelskie, podlaskie
Wzrost ludności: mazowieckie, pomorskie, małopolskie, wielkopolskie
Najwyższy współczynnik urbanizacji: śląskie (78%)
Najniższy współczynnik urbanizacji: podkarpackie (41%)
Najludniejsze kraje świata: Chiny, Indie, USA, Indonezja, Brazylia
Struktura ludności wg płci i wieku:
podstawowa grupy wieku 0,1,2,3…80+
biologiczna podział na 3 subpopulacje: dzieci (0-14), dorośli (15-59), starszy wiek (60+)
wg grup 5-letnich 0-4, 5-9, 10-14… 95-99
ekonomiczne przedprodukcyjny (0-17), produkcyjny (18-64), poprodukcyjny (65+)
edukacyjne 1-6, 7-12, 13-15, 16-18, 19-24
Struktura wykształcenia:
Zmniejsza się liczba osób z wykształceniem zawodowym i podstawowym, zwiększa się z wykształceniem wyższym.
Przemiany płodności i rodziny w Polsce i Europie:
Teoria przejścia demograficznego:
Reprodukcja tradycyjna rozrzutna
wysoka i niestabilna umieralność
krótkie przeciętne trwanie życia
wysoka i niestabilna rozrodczość
wysoka dzietność
Reprodukcja nowoczesna oszczędna:
niska i niestabilna umieralność
długie przeciętne trwanie życia
niska i stabilna rozrodczość
niska dzietność
Koncepcja II przejścia demograficznego: (Van de Kaa)
Przejście dotyczy przemiany modelu rodziny, zasad jej tworzenia i rozwiązywania oraz przemian płodności
małżeństwo kohabitacja
dziecko z rodzicami rodzice z dzieckiem
zapobiegawcza antykoncepcja świadoma prokreacja
homogeniczny typ rodziny różnorodne formy rodziny
przejście od granicy trwania życia wyznaczonej warunkami społeczno-ekonomicznymi do granicy umieralności biologicznej
przejście od wysyłania do przyjmowania imigrantów
Podłożem zmian jest przeobrażenie w sferze wartości, norm, postaw, zachowań społeczeństw postindustrialnych.
Przejście od ery królewskiego dziecka z rodzicami do ery pary królewskiej z dzieckiem
Przejście od złotego wieku małżeństwa do świtu kohabitacji
Przejście od zapobiegawczej antykoncepcja do świadomej prokreacji
Przejście od jednorodnej do wielorakich form rodziny i gospodarstw domowych
Przejście od granicy trwania życia wyznaczonej warunkami społeczno-ekonomicznymi do granicy umieralności biologicznej
Przejście od wysyłania do przyjmowania emigrantów
Procesy:
Przemiany strukturalne
Przemiany polityczne i światopoglądowe
Zmiany technologiczne
Poziomy oddziaływania:
makroskala – społeczeństwo
poziom grup społ. podstawowych (małżeństwo, para) i wtórnych (polityczne, religijne)
poziom jednostek
Przejście demograficzne:
PIERWSZE – altruistyczne
- rozwój medycyny, spadek umieralności, poprawa warunków życia, troska o potomstwo
- wzrost udziału ludności europejskiej w ludności świata
DRUGIE – indywidualistyczne:
- przemiany polityczne i światopoglądowe
- rozwój egalitaryzmu społ., wzrost autonomii jednostek
- odrzucenie wartości tradycyjnych na rzecz liberalnych
- poprawa warunków życia (rozwój medycyny i usług technologicznych)
Czynniki wpływające na poziom umieralności:
materialne warunki życia
czynniki kulturowe
czynniki historyczne
zagrożenia środowiskowe
jakość i dostępność usług medycznych
behawioralne czynniki ryzyka
Determinanty stanu zdrowia:
50% - styl życia
20% - czynniki genetyczne
20% - środowisko fizyczne i społeczne
10% - organizacja opieki medycznej
Cechy różnicujące poziom umieralności (analiza zgonów):
- płeć
- wiek
- przyczyny zgonów
- miejsce zamieszkania
Nadumieralność mężczyzn – nadwyżka umieralności mężczyzn w porównaniu do poziomu umieralności kobiet
Przedwczesna umieralność – umieralność osób młodych (15-59 lat)
Główne przyczyny zgonów w Polsce:
- choroby układu krążenia
- nowotwory
- zewnętrzne przyczyny
- przyczyny niedokładnie określone
- choroby układu oddechowego
Bezpieczeństwo zdrowotne:
zdrowie jest podstawową wartością w życiu człowieka
jest podstawowym prawem człowieka
jego realizacja ma być wspierana skuteczną polityką państwa
strategiczny priorytet UE
Cele strategiczne UE:
propagowanie zdrowia
ochrona obywateli przed zagrożeniami dla zdrowia
monitorowanie funkcjonowania systemów zdrowotnych i nowych technologii
Bezp. zdrowotne w Polsce:
sytuacja zdrowotna
programy polityki zdrowotnej państwa
zmiany w stylu życia
funkcjonowanie systemu ochrony zdrowia
wydatki na ochronę zdrowia
Raport Polska 2030
diagnoza sytuacji społeczno-ekonomicznej
identyfikacja wyzwań
kluczowe zadania i kierunki rozwoju
Cel strategiczny – poprawa jakości życia Polaków:
wzrost PKB/m
zwiększenie spójności społecznej
zmniejszenie nierówności terytorialnych
zmniejszenie dysproporcji w jakości życia
przeciwdziałanie zagrożeniom cywilizacyjnym
Jakość życia = dobrostan
długość życia
długość życia w zdrowiu
większa satysfakcja z wykonywania pracy
lepsze warunki łączenia kariery z życiem prywatnym i rodzinnym
sprawna sieć bezp. socjalnego
dostępność dóbr i usług publicznych
bezp. dochodów na starość
otwarte warunki uczestnictwa w życiu publicznym
poczucie równowagi
udział w kulturze
poczucie satysfakcji z życia
Konsekwencje demograficzne II przejścia:
- zagrożenie depopulacją
- gwałtowne starzenie się ludności
- zmiany struktury ludności wg grup wieku
Starzenie się populacji:
zwiększenie się odsetka osób starszych i zmniejszenie się odsetka dzieci
próg starości – 60 lat (WHO) lub 65 lat (ONZ, Eurostat)
wiele miar i klasyfikacji starzenia się społ.
stara populacja – więcej niż 7% osób 65+
faza zaawansowanej starości – powyżej 10% os. 65+
Klasyczne miary starzenia się:
struktura populacji w podziale na biologiczne grupy wieku (0-14, 15-64…)
współczynnik starości demograficznej
wiek środkowy – mediana wieku populacji
indeks starości
współczynnik obciążenia demograficznego
generacyjne współczynniki wsparcia
udział os. starszych 80+ w populacji w wieku powyżej 65 lat
Konsekwencje starzenia się społ.:
feminizacja
zmiany sposobów finansowania wydatków publicznych
zmiany struktury konsumpcji i inwestycji
zmiana produktywności pracy ludzkiej
zmiana innowacyjności, preferencji politycznych, itd.
wzrost zapotrzebowania na usługi medyczne i opiekuńcze
niedobór siły roboczej
zahamowanie wzrostu gospodarczego
wzrost kosztów utrzymania populacji
Kierunki rozwiązań problemu starzejącej się Europy:
wzrost podatków
reforma świadczeń społecznych
rynek pracy
polityka rodzinna
aktywna polityka migracyjna
Migracja – ruch wędrówkowy
- rodzaj ruchliwości terytorialnej
- prowadzi do trwałej lub względnie trwałej zmiany miejsca zamieszkania
- minimalny okres przebywania w nowym miejscu to 3 miesiące
Kryteria podziału migracji:
rodzaj/administracyjny status jednostki terytorialnej
długość okresu przebywania w nowej jednostce teryt.
status prawny osoby migrującej/kryterium legalności
jednostka teryt. obserwacji migracji
stopień dobrowolności
podstawowy motyw migracji
Emigracja – opuszczenie kraju w celu osiedlenia się lub długotrwałego pobytu w innym kraju
Imigracja – przybycie do kraju w celu osiedlenia się lub długotrwałego pobytu.
Polacy Wlk. Brytania, Niemcy, Irlandia, Holandia, Włochy, Norwegia, Francja, Belgia.
Czynniki wypychające:
sytuacja demograficzna
stopa bezrobocia
niedopasowanie systemu edukacyjnego do rynku pracy
Czynniki przyciągające:
różnice w poziomie płac
perspektywa sukcesu finansowego
popyt na pracę imigrantów
legalny pobyt i praca
rozwój środków masowego przekazu i technik komunikacyjnych
sieci migracyjne
Wpływ emigracji na sytuację społ-gospod. Polski:
Zyski:
transfery dochodów 12-14 mld rocznie
zdobywanie kapitału społ. i kulturowego
spadek bezrobocia
wzrost wynagrodzeń i pewności zatrudnienia
Straty:
ubytek populacji
deprecjacja kwalifikacji
deficyt siły roboczej
rozwody i euro sieroty
Analiza i obserwacja migracji – analiza strumieni migracyjnych (napływ, odpływ) i sposobu migracji
Polityka migracyjna:
integracja imigrantów (inkluzja)
asymilacja
wielokulturowość (pluralizm kulturowy)
Polityka zarządzania migracją:
selekcja cudzoziemskiej siły roboczej
zjawisko społecznego napiętnowania pewnych prac
Migracja zastępcza – instrumentalne traktowanie migracji jako sposobu oddziaływania na wskaźniki demograficzne, inaczej migracja kompensacyjna
Wspólne instytucje rynku pracy i zarządzania migracjami: FRONTEX, EURES, EASO
Unijne systemy informacyjne: EURODAC, SIS, VIS, ECRIS, EUROPOL, EUROSUR
Migracje kobiet:
Zmiana charakteru migracji kobiet:
wzrost autonomii i niezależności kobiet
kobiety jako żywiciele rodzin
globalizacja siły roboczej
wzrost popytu na pracowników w sektorze usług
nowe potrzeby i oczekiwania
nowe wyzwania
Strukturalne determinanty migracji kobiet
polityka migracyjna
czynniki ekonomiczne
czynniki pozaekonomiczne
czynniki osobiste
Ad. Czynniki ekonomiczne:
feminizacja ubóstwa
przekształcenia ekonomiczne w gospodarce światowej
kobiecy dostęp do rynku pracy i poziom aktywizacji zawodowej
patriarchalne ograniczenia ekonomicznej niezależności kobiet
skomercjalizowane migracje kobiet do przemysłu „sekbiznesu”
zobowiązania finansowe na rzecz rodzin i oczekiwania społeczności
Ad. Czynniki pozaekonomiczne:
bezpieczeństwo jednostki
zmiany klimatyczne
restrykcyjna polityka władz wobec kobiet
konflikty zbrojne z przemocą wobec kobiet
przemoc domowa
dyskryminacja
brak lub ograniczony dostęp do wymiaru sprawiedliwości
patriarchalne ograniczenie rozwoju społecznego
Ad. Czynniki osobiste:
indywidualne cechy np. wiek
rola i pozycja w rodzinie
zależność od rodziny
wymuszone małżeństwa
łączenie rodzin
stopień emancypacji
relacje społeczne
Konsekwencje migracji kobiet:
Pozytywne:
poprawa statusu kobiety oraz rodziny
wkład w ekonomię i dobrobyt społeczny
redefinicja kobiecych rad
Negatywne:
imigrantki jako kategoria społeczna
drenaż: młodości, mózgów i opieki
praca w sfeminizowanych sektorach i zawodach
Europejski program integracji obywateli państw trzecich:
Wyzwania:
powszechny niski poziom zatrudnienia migrantów, zwłaszcza kobiet
wzrastające bezrobocie oraz wysoki wskaźnik posiadania nadmiernych kwalifikacji
wzrastające ryzyko wykluczenia społecznego
Działania:
integracja poprzez uczestnictwo
więcej działań na szczeblu lokalnym
zaangażowanie państw pochodzenia
Handel ludźmi – przestępstwo, ma zależność z polityką migracyjną, 80% stanowią kobiety
Formy handlu ludźmi:
wykorzystywanie seksualne
fikcyjne małżeństwa
handel dziećmi
handel organami
przymuszanie do drobnej przestępczości
wykorzystywanie poprzez pracę
Handel ludźmi w UE: 61% ofiar z UE, 14% z Afryki, 6% z Azji, 5% Am. Łacińskiej
Handel ludźmi w Polsce: Polska jest krajem pochodzenia, tranzytowym i docelowym
Przekształcanie się stosunków pracy:
- ograniczenie integracji państwa
- proces deregulacji, uelastycznienia form zatrudnienia
- wzrost znaczenia dialogu społ. i współpracy partnerów społ.
Zagrożenia elastycznego zatrudnienia:
brak pewności zatrudnienia i dochodów
obniżenie płacy
ograniczenie ubezpieczenia społ.
indywidualizacja odpowiedzialności za ryzyko socjalne
obniżenie bezp. socjalnego
negatywny wpływ na zdrowie pracowników, bezp. pracy, życie rodzinne, itd.
utrwalanie segmentacji na rynku pracy
nowy konflikt interesów
zjawisko biedy wśród zatrudnionych pracowników
Bariery dostępu do dobrych miejsc pracy:
pochodzenie społ.
poziom życia rodziny
miejsce zamieszkania
zaplecze kulturowe
wykształcenie
postawy, obyczaje
dostęp do informacji
płeć, wiek, stan zdrowia
Nowy model stosunków pracy w Polsce (po ’89)
transformacja ustrojowa i nowe wymagania
decentralizacja i demokratyzacja stosunków pracy
prawo unijne
wzrost liczby pracodawców prywatnych
przejście od rynku pracowników do rynku pracodawców
zmniejszenie zapotrzebowania na pracę świadczoną w ramach stosunku pracy
przepisy ochronne dotyczące zatrudnienia pracowniczego
Bariery elastycznego zatrudnienia:
- mentalnościowe
- socjalne
Przekształcenie struktury zatrudnienia w Polsce:
spadek liczby pracujących, obniżenie wskaźnika zatrudnienia
przekształcenie struktury zatrudnienia wg sektorów ekonomicznych i sektorów własności
masowe trwałe bezrobocie
duże zróżnicowanie przestrzenne bezrobocia
Badanie Aktywności Ekonomicznej Ludności: GUS, cykl kwartalny, metoda reprezentacyjna, podstawowe źródło informacji o sytuacji na rynku pracy, uzyskanie informacji o wielkości siły rob.
Bezrobocie w Polsce:
masowe
trwałe
zróżnicowane przestrzennie
sezonowość
zróżnicowanie społeczno-demograficzne
zawodowe bezrobocie
duże skale bezrobocia długotrwałego
dziedziczenie bezrobocia
Skutki bezrobocia:
materialne
psychospołeczne
społeczne
Przeciwdziałanie skutkom bezrobocia:
Polityka społeczna:
- ochrona pracowników przed utratą pracy
- zapewnienie bezp. socjalnego bezrobotnym
- aktywizowanie bezrobotnych
Polityka rynku pracy:
- cel zatrudnieniowy
- cel strukturalny
- cel socjalny
- porywcza i aktywna polityka
Publiczne służby zatrudnienia:
powiatowe i wojewódzkie UP
Fundusz Pracy finansuje
odejście od działań osłonowych na rzecz aktywizacji zawodowej bezrobotnych
Ubóstwo i nierówności społeczne:
Milenijne cele rozwoju:
1. Zlikwidowanie skrajnego ubóstwa i głodu,
2. Zapewnienie powszechnego nauczania na poziomie podstawowym,
3. Wspieranie zrównoważenia w prawach mężczyzn i kobiet oraz wzmocnienie pozycji kobiet,
4. Zmniejszenie wskaźnika umieralności dzieci,
5. Poprawa stanu zdrowia kobiet ciężarnych i położnic,
6. Zwalczanie AIDS, malarii i innych chorób,
7. Zapewnienie stanu równowagi ekologicznej środowiska,
8. Rozwijanie i wzmacnianie światowego partnerstwa w sprawach rozwoju.
Główne determinanty rozwoju społeczno- gospodarczego
1.Środowisko Naturalne
- bogactwo naturalne
- położenie
2.Ustrój Państwa
- demokracje polityczne
- społeczeństwo obywatelskie
- gospodarka rynkowa
3.Polityka Gospodarcza:
- poziom interwencjonizmu państwa
4.Czynniki Kulturowe:
- etos pracy
- uwarunkowanie religijne, historyczne, etniczne
Mierniki Zamożności:
szczegółowe (stan i miary zjawiska gosp. lub społ., wiele mierników szczegółowych, np.: PKB)
ilościowe (jednostki jednostki naturalne i pieniężne)
obiektywne (dane statystyczne)
subiektywne (opinie ludzi)
Indeks sprawiedliwości społecznej dla krajów UE:
- narzędzie porównawcze
- miernik zagregowany
- 35 różnych wskaźników
- zapobieganie biedzie
- równość w edukacji
- dostęp do rynku pracy
- spójność społeczna i zwalczanie dyskryminacji
- zdrowie
- sprawiedliwość międzypokoleniowa
Ubóstwo – definicje, typologia:
wielość synonimów, niejednoznaczność pojęcia
zjawisko złożone i wielowymiarowe
nie ma jednoznacznego kryterium
niezaspokojenie pewnych potrzeb ludzkich na pożądanym poziomie
ubóstwo absolutne i relatywne
skrajnie (absolutnie) ubogim jest ten, kto może wydać na swoje utrzymanie mniej niż równowartość jednego dolara dziennie (w Polsce jest to 2,5 raza więcej). Takich osób jest na świecie około 2 mld, czyli prawie 1/3 ludzkości. Większość stanowią mieszkańcy Afryki i Azji Południowej
relatywne ma zmienną wartość i odnosi się do przeciętnego poziomu życia w danym kraju, mierzonego na ogół wysokością przeciętnych dochodów (wydatków). W tym pojęciu (relatywnym, względnym), w przeciwieństwie do pojęcia ubóstwa absolutnego (bezwzględnego), kładzie się nacisk nie tyle na bezwzględną wysokość dochodu ale na poziom nierówności, tj. dystans pomiędzy poziomem życia określonych grup ludności, który wynika z wysokości dochodu.
Wykluczenie społeczne:
kategoria szersza niż ubóstwo
niedookreślone
wywodzi się od relatywnej deprywacji
odnosiło się do poziomu życia, poniżej którego nie jest zapewnione odgrywanie ról społ. i partycypacja w relacjach społ.
3 wspólne elementy:
- uczestnictwo w życiu społ.
- dostęp do zasobów i instytucji
- prawa społ. i ich realizacja
Krajowy Program Przeciwdziałania Ubóstwu i Wykluczeniu Społ. 2020:
głównym celem jest ograniczenie ubóstwa i wykluczenia społ. poprzez działania zmierzające do zwiększenia zatrudnienia i wzrostu spójności społ.
zmniejszenie wykluczenia dzieci i młodzieży
stworzenie szansy na bezpieczne wejście na rynek pracy dla osób młodych i ułatwienie im godzenia pracy z zakładaniem rodziny
aktywna integracja os. wykluczonych
wsparcie dla starszych
zapobieganie niepewności mieszkaniowej
Statystyczne wskaźniki ubóstwa:
rodzina jest zagrożona ubóstwem jeśli dochód jest niższy niż 60% mediany dochodów w danym kraju
sytuacja pogłębionej deprywacji materialnej – niemożność zaspokojenia min. 4 z 9 podstawowych potrzeb: opłacenie czynszu, utrzymywania w mieszkaniu odpowiedniej temperatury; pokrycia nieoczekiwanych wydatków; regularnego jedzenia mięsa i białka; wyjazdu na wakacje; telewizora kolorowego; lodówki; samochodu; telefonu
bardzo niska intensywność pracy – czas pracy rodziny był niższy niż 20% pełnego rocznego czasu pracy
Czynniki i procesy warunkujące deprecjację:
położenie
niestabilność lokalnych rynków pracy
wyludnianie się
niedobór infrastruktury
lokalna społeczność charakteryzuje się biernością społeczną i zawodową
Krajowy Program Przeciwdziałania Ubóstwu i Wykluczeniu Społecznemu 2020
• Wykluczenie społeczne; różnica między wykluczeniem a ubóstwem
pojęcia pokrewne ,wykluczenie społeczne to pojęcie szersze. Wyłączenie ze społeczeństwa nie tylko z powodu niskich dochodów, charakter sprzężenia zwrotnego tzn. ubóstwo może powodować wykluczenie, ale i może być jego skutkiem.
• Źródła i zróżnicowanie dochodów w Polsce
• Kluczowe kierunki działań wykazane na lata 2014-2020 wskazane w KPPUiWS
• Statystyczne wskaźniki ubóstwa i wykluczenia społecznego
• Potrzeby uwzględniane w kryterium materialnej deprywacji
• Strategia Europa 2020- podstawowe wskaźniki w 2011 r.
• Czynniki i procesy warunkujące niedorozwój organizmu
UE wobec problemu bezpieczeństwa społecznego
• Europa 2020. Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu
• Priorytety i nadrzędne cele
Priorytety: rozwój inteligentny (rozwój gospodarki oparty na wiedzy i innowacji), rozwój zrównoważony (wspieranie gospodarki efektywnej i korzystanie z zasobów, sprzyjanie środowisku, bardziej konkurencyjna), rozwój gospodarczy sprzyjający włączeniu społecznemu (wspieranie gospodarki o wysokim poziomie zatrudnienia, zapewniający spójność społeczną i terytorialną)
Cele: wskaźnik zatrudnionych osób 20- 64 lata ma wynosić 75%, przeznaczyć 3% PKB UE na inwestycje w badania i rozwój, osiągnąć cel 20/20/20 w zakresie klimatu i energii, ograniczyć do 10% liczbę osób przedwcześnie kończących edukacje i do 40% zwiększyć liczbę osób z wyższym wykształceniem, zmniejszyć o 20 mln liczbę ludzi zagrożonych ubóstwem, ograniczyć liczbę osób żyjących poniżej krajowej granicy ubóstwa o 25% przez wydobycie z ubóstwa 20 mln osób
• Rozwój sprzyjający włączeniu społecznemu
• Europejskie lata tematyczne 2010-2015
Bezpieczeństwo wspólnotowe. Bezpieczeństwo społeczne a kapitał społeczny
• Bezpieczeństwo społecznościowe, wspólnotowe
Utrzymanie i umacnianie przez więzi społeczne, które zapewniają kształtowanie wspólnotowej tożsamości, podejmowanie działań na rzecz wspólnego dobra.
• Społeczny potencjał bezpieczeństwa (Biała Księga BN)
Kształt struktury społecznej i demograficznej, istniejące nierówności i konflikty społeczne, aktywność społeczeństwa obywatelskiego, stan świadomości społecznej w kwestii bezpieczeństwa narodowego
• Nowe zjawiska społeczne ważne z punktu widzenia BN
Nowe płaszczyzny pojawiania się konfliktów, nowi uczestnicy i nowe formy
• Społeczeństwo obywatelskie, trzeci sektor
Trzeci sektor- obszar życia publicznego, odrębny od sektora prywatnego i publicznego, w którym obywatele mobilizują się, zrzeszają i tworzą podmioty (organizacje pozarządowe) w celu zaspokojenia potrzeb i rozwiązania problemów społecznych oraz reprezentowania interesów zbiorowych.