Katarzyna Wiśniowska

PO i PR III- zaoczne

PRACA ZALICZENIOWA Z DIADNOSTYKI
PEDAGOGICZNEJ

1. Co rozumiesz pod pojęciem „osiągnięcia szkolne” ?

Osiągnięcia szkolne - pozytywne zmiany w kierunkowej i instrumentalnej stronie osobowości ucznia, które zachodzą w wyniku treści i procesu kształcenia.

Przedstawicielami takiego stanowiska są K. Lech i W. Okoń.

Dodatkowo Okoń pisze, że :

„osiągnięcia szkolne to wyniki procesu

dydaktycznego, które uczniowie zawdzięczają szkole, a więc stopień

opanowania przez uczniów wiedzy i sprawności, rozwinięcia zdolności,

zainteresowań i motywacji, ukształtowania przekonań i postaw.”

Okoń w Nowym słowniku pedagogicznym:

Osiągnięcia szkolne to proces polegający na powstawaniu pełnej harmonii między celami edukacji i wymaganiami szkoły a osiągnięciami szkolnymi i rzeczywistymi możliwościami uczniów”.

Osiągnięcia szkolne (Niemierko)– wynik rezultat celowej działalności szkoły i celowo zorganizowanego procesu uczenia.

2. Co to jest dysleksja, dysgrafia i dysortografia ?

Dysleksja to trudności w czytaniu i pisaniu, spowodowane deficytami rozwoju funkcji percepcyjnych, motorycznych i ich koordynacji, zaburzenie harmonii rozwoju.

Dysleksja (Bogdanowicz)- syndrom zaburzeń wyższych czynności psychicznych, które przejawiają się w postaci specyficznych trudności w uczeniu się czytania i pisania, warunkowanych parcjalnymi zaburzeniami rozwoju psychomotorycznego, funkcji uczestniczących w czynności czytania i pisania oraz ich integracji.

Dysgrafia – zaburzenie czynności pisania, które zwykle utrzymuje się długo i nie ustępuje poprzez stereotypowe działania, perswazje i zalecenia, dlatego wymaga stosowania odpowiednich, indywidualnych form pomocy, obejmujących sprawność manualno-wzrokową, kierunkowo-przestrzenna i lateralizację dziecka.

Dysortografia – polega na niemożności opanowania w określonym czasie umiejętności ortograficznego pisania. Utrzymuje się długo, a popełniane przez dziecko błędy ortograficzne nie dają się usunąć tradycyjnymi metodami, muszą być więc zastąpione specjalnym programem działania, rozwijającym percepcje i pamięć wzrokowo-manualną.

3. Wymień i krótko omów koncepcje etiologii dysleksji (przyczyny)

Koncepcje etiologii diagnozy :

• koncepcja genetyczna – mówi, że dziecko dziedziczy zmiany w OUN, będące podstawą trudności w czytaniu i pisaniu,

• koncepcja organiczna – za powstanie dysleksji odpowiadają uszkodzenia struktur mózgowych odpowiadających za czynności w czytaniu i pisaniu, mogą być wywołane przez czynniki fizyczne, chemiczne lub biologiczne w okr. prenatalnym albo w pierwszych dwóch latach życia,

• koncepcja hormonalna – dysleksję powoduje nadmiar testosteronu w okr. prenatalnym, powoduje to spowolnienie rozwoju lewej półkuli mózgu (opóźnienie rozwoju mowy w dzieciństwie, a w wieku szkolnym dysleksję),

• koncepcja opóźnionego rozwoju OUN – dysfunkcja układu nerwowego (jego niedojrzałość), która ma charakter wrodzony, w tym przypadku zaburzenia powodujące trudności w czynności czytaniu i opisaniu mogą ustąpić samoistnie, kiedy funkcje psychiczne odpowiadające za te zaburzenia osiągną dojrzałość,

• koncepcja psychodysleksji (emocjonalna)- przyczyny dysleksji to poważne zaburzenia emocjonalne (uraz psychiczny lub długotrwały stres), zahamowania w czynnościach czytania i pisania w sytuacjach, kojarzących się z przykrymi doświadczeniami, te osoby są nadpobudliwe lub zablokowane emocjonalnie (jąkanie, opuszczanie lub przestawianie liter, skracanie lub przekręcanie wyrazów),

• koncepcja wieloprzyczynowości – o powstaniu dysleksji decyduje splot niekorzystnych oddziaływań dydaktyczno-wychowawczych i kulturalno-społecznych, np. zły stan fiz. dziecka, nieodpowiednie metody wych., struktura i atmosfera w rodzinie, stosunek rodziców do trudności dziecka, postawy nauczycieli, ich stosunek do dziecka itp.

4. Objawy dysleksji :

- opóźnienie rozwoju mowy,

- trudności z poprawnym używanie wyrazów przyimkowych,

- trudności z zapamiętaniem wiersza, piosenki,

- trudności w rozróżnianiu głosek,

- pismo zwierciadlane, trudności z utrzymaniem pisma w liniaturze zeszytu, trudności w przepisywaniu, trudności w pisaniu ze słuchu, pismo trudne do odczytania

- trudności w czytaniu (wolne, niepewne tempo, zamiana głosek, nierozumienie czytanego tekstu, opuszczanie linii lub odczytanie jej ponownie, gubienie miejsca czytania, opuszczanie całego wiersza, trudności w dzieleniu dłuższych wyrazów na sylaby i syntezie sylab)

- błędy ortograficzne,

- trudności z artykulacją,

- mylenie dat, godzin,

- trudności w nauce języków obcych,

- trudności w rysowaniu jako czynności – trudności w rozplanowaniu rysunku, zbyt silny lub zbyt słaby nacisk ołówka, zmiany kierunku w rysunkach (błędny kierunek odwzorowywania),

- trudności w nauce języków obcych, które cechuje znaczna rozbieżność między wymową a pisownią wyrazów – objawy takie jak w języku polskim,

- trudności w uczeniu się pamięciowym – tabliczka mnożenia, nauka wierszy, ciągi słowne,

- trudności w nauce geografii – utrudnione czytanie mapy, niewłaściwa orientacja w stronach świata,

- trudności w nauce geometrii – zmiany kierunku w rysunkach geometrycznych, zakłócenia orientacji i wyobraźni przestrzennej, trudności w rozumieniu pojęć geometrycznych (utrudnione przyswajanie werbalne),

- trudności występujące na lekcjach wychowania fizycznego – błędne rozumienie instrukcji ćwiczeń spowodowane słabą orientacją w schemacie ciała i przestrzeni , obniżona sprawność ruchowa,

- nierównomierna koncentracja uwagi, wolne tempo pracy .

5. Zasady diagnozowania dysleksji :

• zasada wieloaspektowości i interdyscyplinarności w diagnozowaniu zaburzeń dyslektycznych,

• zasada uprzedzającego rozpoznania symptomów ryzyka dysleksji w celu kompensacji dysfunkcji dziecka i zapobiegania rozwojowi zaburzeń dyslektycznych oraz niepowodzeń szkolnych,

• zasada uwzględniania występowania istotnej dysproporcji między poziomem czytania i pisania , a oczekiwanym poziomem tych umiejętności, określonym na podst. wieku, rozwoju umysłowego i poziomu edukacji szkolnej,

• zasada uwzględniania dynamizmu objawów dysleksji,

• zasada uwzględniania dynamiki rozwojowej dysleksji,

• zasada uwzględniania konsekwencji przejawianych trudności (niekorzystnego wpływu na osiągnięcia szkolne i czynności życia codziennego, wymagających umiejętności czytania i pisania),

• zasada różnicowania objawów i patomechanizmów,

• zasada koncentrowania się w rozpoznawaniu diagnostycznym na dysfunkcjach i mocnych stronach dziecka (łączenie diagnozy pozytywnej i negatywnej),

• zasada uwzględnianie w diagnozie dysleksji doświadczeń szkolnych dziecka, w celu odrzucenia innych źródeł trudności w nauce czytanie i pisania,

• zasada uwzględniania poziomu rozwoju sprawności umysłowej w diagnozie dysleksji,

• zasada uwzględniania w diagnozie dysleksji charakteru oddziaływań wychowawczych środowiska rodzinnego w celu wykluczenia innych źródeł zaburzeń w nauce czytania i pisania związanych z zaniedbaniem wychowawczym,

• zasada tworzenia odpowiedniej atmosfery badania – życzliwości i zapewnienia poczucia bezpieczeństwa,

• zasada niedopuszczanie do znużenia dziecka,

• zasada wykorzystywania różnych źródeł informacji (rodzice, szkoła, lekarze, Poradnia Psychol.-Pedagog.),

• zasada łącznego stosowania w diagnozie dysleksji metod psychometrycznych (ilościowych) i klinicznych (jakościowych).