TKANKI & EMBRIOLOGIA

Cechy charakteryzujące organizmy należące do królestwa zwierząt:
-wśród zwierząt występują tylko organizmy heterotroficzne,
-wiele zwierząt żyje w symbiozie z bakteriami,
-zwierzęta charakteryzują się zdolnością do aktywnego ruchu.

Tkanka nabłonkowa pełni funkcje bariery dzięki ścisłemu układowi komórek,
który warunkują desmosomy.

Heparyna-
hamuje proces krzepnięcia krwi, występuje w komórkach tucznych, bazofilach i makrofagach.

Kolagen-
główne białko tkanki łącznej, nadaje wytrzymałość na rozciąganie.
Występuje w fibroblastach i komórkach tkanki łącznej.

Desmogleina-
tworzy desmosomy, występuje w komórkach nabłonka.

Mielina-
tworzy osłonę mielinową w neuronach (komórki glejowe), pełni funkcję izolacyjną.

Nabłonek wielowarstwowy płaski pokrywa skórę, język, podniebienie itd.
dlatego że ma wiele warstw komórek i ich ścisły układ, co sprawia, że jest odporny na ścieranie.

Podstawowe cechy wszystkich tkanek łącznych:
-dużo substancji międzykomórkowej,
-duża ilość włókien białkowych
-luźny układ komórek,

Erytrocyty:
-są wypełnione hemoglobiną, bo transportują tlen
-nie mają mitochondriów, aby nie zużywać tlenu który przenoszą, przez oddychanie tlenowe,
-są małe i spłaszczone, aby lepiej mogły się poruszać w wąskich naczyniach włosowatych,
-są bogate w cholesterol, aby w czasie podróży po naczyniach włosowatych nie uległy uszkodzeniom mechanicznym, poprzez wąskie kanały,
-warunkują grupę krwi w układzie AB0.

Limfocyty:
-swoista odporność, produkcja przeciwciał, walka z wirusami.

Makrofagi:
-prezentuje antygen, komórka żerna (sprząta wszystko, co stanie jej na drodze), fagocytuje.

Granulocyty:
-fagocytzują bakterie i drobnoustroje.

Cechy tkanki nabłonkowej:
-brak naczyń krwionośnych,
-w jej powstaniu uczestniczą 3 listki zarodkowe,
-zwarty układ komórek,
-brak (lub bardzo mało) substancji międzykomórkowej,
-obecność błony podstawowej, na której spoczywają komórki tej tkanki.

Tkanka mięśniowa poprzecznie prążkowana ma wiele jąder komórkowych, które są rozmieszczone obwodowo, a tkanka mięśniowa gładka ma jedno centralnie położone jądro komórkowe.

Tkanka mięśniowa poprzecznie prążkowana ma włókna cylindryczne, a tkanka mięśniowa gładka ma włókna wrzecionowate.

Przepona zbudowana jest z tkanki mięśniowej poprzecznie prążkowanej.

W mięśniach energia chemiczna przekształcana jest w energię mechaniczną.

Najczęściej spotykaną tkanką łączoną jest tkanka łącznia wiotka.

Tkanka łączna siateczkowata tworzy zrąb narządów układu limfatycznego.

Fibrynogen-
białko zawarte w osoczu krwi i limfie, dzięki któremu mają zdolność do krzepnięcia.

Surowica krwi to osocze pozbawione fibrynogenu.

Funkcje tkanki glejowej:
-zapewnia dostarczenie substancji odżywczych dla neuronów,
-uczestniczy w procesie regeneracji neuronów,
-uczestniczy w wytwarzaniu osłonek mielinowych,
-uczestniczy w przewodnictwie synaptycznym.

Osłonka mielinowa-
zbudowana z mieliny, jest osłonką bezkomórkową.

Osłonka Schwanna-
zbudowana z komórek glejowych.

Tkanka tłuszczowa należy do tkanek łącznych jednak nie posiada ona substancji międzykomórkowych.

Substancję międzykomórkową tkanki chrzęstnej charakteryzuje:
- obecność licznych włókien kolagenowych i elastycznych,
-słaba mineralizacja,
-brak unerwienia,
-brak unaczynienia.

Elementy komórkowe budujące chrząstkę to chondrocyty.

W tkance mięśniowej sercowej, komórki łączą się ze sobą w miejscach tzw. wstawkami. Dzięki nim komórki wymieniają metabolity, a także przesyłają impulsy nerwowe.

Bazofile-
granulocyty produkujące heparynę.

Monocyty-
największe elementy morfologiczne krwi. Super fagocytozują ! ;D

Eozynofile-
jest ich we krwi znacznie więcej niż normalnie, gdy organizm zarażony jest pasożytem lub jest w stanach alergicznych.

JĄDRA KOMÓRKOWEGO NIE MAJĄ TROMBOCYTY I ERYTROCYTY.

Diapedeza-
zdolność niektórych leukocytów do przenikania przez ściany naczyń krwionośnych.

Kanał Haversa doprowadza do osteonu naczynia krwionośne, limfatyczne i nerwy.

KOSTNA vs CHRZĘSTNA

Tkanka kostna jest unaczyniona i unerwiona, a tkanka chrzęstna nie.

Substancja międzykomórkowa tkani kostnej jest silnie zmineralizowana, a w przepadku tkanki chrzęstnej słabo.

GDY KTOŚ CHORUJE NA STWARDNIENIE ROZSIANE(SM),
NASTĘPUJE DEGENERACJA OSŁONEK MIELINOWYCH,
CO UPOŚLEDZA PRZEKAZYWANIE IMPULSÓW NERWOWYCH.