„Czy kochasz zycie? Nie marnuj wiec czasu , bo zycie Wlasnie

z niego sie sklada.”

-Benjamin Franklin

Spis treści

1. Wprowadzenie 4

2. Istota czasu 5

3. Koncepcja czasu 6

4. Wykorzystanie czasu

5. Rozplanowanie czasu

6. Złodzieje czasu

8. Najważniejsze zależności managementu czasowego

9. Znajdź czas na rzeczy istotne

Wprowadzenie

Problem czasu, a raczej problem jego braku, jest obecnie jednym z najgorszych kłopotów współczesnej ludzkości. Ludzie śpieszą się dzisiaj , mówiąc kolokwialnie, zawsze i wszędzie.

Czas staje się więc jednym z najbardziej pożądanych towarów, można wręcz śmiele rzec iż jest on obecnie towarem deficytowym. Towar bezcenny, choć przez wielu z łatwością wyceniany. Choć wszyscy mamy każdego dnia dokładnie tyle samo czasu to jednak można zauważyć wyraźne różnice w operowaniu nim poprzez różnych ludzi. Jedni mają czas „na wszystko” – cieszą się życiem, korzystają z jego uroków, gdy drudzy zaś żyją w nieustannym biegu - ciągle spóźnieni nie zauważają jak życie przecieka im pomiędzy palcami. Czas mija i nie ma sposobu który pozwoliłby go odzyskać.

Nauka o gospodarowaniu, zarządzaniu czasem staje się więc coraz popularniejsza. Zakres tejże nauki sięga po wszystkie aspekty naszego życia – rodzina, szkoła, praca, czas wolny. Umiejętność dysponowania własnym czasem pozwala nam wszakże nie tylko na wypoczynek, lecz również na dokładniejsze, poprawniejsze wykonywanie obowiązków związanych z pracą czy szkołą. Wiąże się to również z lepszym samopoczuciem, poprawą życia prywatnego, zawodowego a nawet poprawą zdrowia – chociażby poprzez obniżenie poziomu stresu.

Istota czasu

Czas – jedno z podstawowych pojęć filozoficznych, skalarna wielkość fizyczna określająca kolejność zdarzeń oraz odstępy między zdarzeniami. Może być rozumiany jako:

• Chwila, punkt w czasie

• Odcinek czasu

• Trwanie

• Czwarta współrzędna czasoprzestrzeni w teorii względności

Obecnie czas nie jest traktowany jako naturalny składnik wszechświata, ale jako siła zewnętrzna, obca, która wpływa na nasze życie. Niemiecki filozof Immanuel Kant twierdził iż czas to subtelne odczucie człowieka. Przeszłość to coś czego już nie ma, jest tylko w naszej pamięci. Przyszłość – plany i wyobrażenia, to także nie czas. Zostaje więc tylko teraźniejszość, który z kolei jest tylko nieskończenie krótkim przedziałem czasu pomiędzy przeszłością i przyszłością, więc praktycznie rzecz biorąc Czas nie istnieje. Jak w swoim dziele Śpieszmy się pisze ks. Jan Twardowski:

„Nie bądź pewny, że masz czas bo to pewność niepewna.”

Az do początku średniowiecza Czas wiązany był ze sferą sacrum. Próby pomiaru czasu były natomiast bardzo nieprecyzyjne i niedokładne. Działo się tak dlatego że wszystkie zagadnienia których ówczesni ludzie nie byli w stanie wyjaśnić znajdowało swoje podłoże w wierze. Słowa jakie głosił Kościół, oraz poglądy Arystotelesa – filozofa starożytnej Grecji, stanowiły autorytet który utrzymywał to naturalne wówczas widzenie świata.

Koncepcje czasu

Heidegger w swoim dziele Sein Und Zeit napisał: ” czas nie "jest" obecny ani w podmiocie, ani też w przedmiocie; nie jest wewnątrz bytu, ani na jego zewnątrz i "jest" on "wcześniej" od wszelkiej subiektywności oraz obiektywności, ponieważ stanowi warunek możliwości nawet dla owego "wcześniej". Jak więc czas w ogóle "jest"?”

Poniżej przedstawiamy kilka, czasami diametralnie od siebie różnych, koncepcji czasu:

• Paron – filozof Grecki, uważał czas za coś nieporządkowanego, ponieważ jest on powodem ginięcia, zapominania, utraty pamięci, niż przyczyną powstawania, jak uważał Arystoteles. Dla Parona Czas to tylko momenty ‘teraz’ ustosunkowane względem momentów ‘wcześniej’ i ‘później’.

• Święty Augustyn – pisarz, teolog, filozof, wyznaje pogląd iż czas jest czymś bezcennym jednocześnie przymusowo i trwale związany ze zmianą. Związany jest również z przemijaniem, stąd też przeszłość określa jako czas pamiętany, teraźniejszość – jako czas zauważany, choć nieuchwytny, przyszłość to natomiast czas oczekiwany.

• Bergson – pisarz, filozof francuski, laureat Nagrody Nobla, dokonuje podziału na czas matematyczny – podzielony na chwile i pojmowany w przestrzenny sposób, a czas rzeczywisty – czyli to, co dzieje się teraz, czego jesteśmy w stanie doświadczyć.

• Husserl, niemiecki matematyk i filozof, wysunął koncepcję według której strumień czasu oglądany w czystym przepływie utożsamiany jest z samą świadomością, tzn. że „Ostateczne źródło czasu stanowi tym samym świadomość, która uobecnia się sobie samej – będąc źródłem czasu jest źródłem wszelkiego istnienia nadając mu sens. "Ja jestem" = istnieje strumień świadomości, w nim ‘Ja’ objawia się sobie samemu za pośrednictwem i pod postacią czasu.”

• Z kolei Isaac Newton wyznaje tezę iż istnieje jeden uniwersalny i wszechobejmujący czas. Czas ten posiada swoje tempo w którym płynie i na które nic nie wywiera wpływu. Jest jeden, obiektywnie jednakowy czas w całym wszechświecie. Jego teorii sprzeciwiał się Leibniz – niemiecki fizyk, filozof, matematyk, który twierdził że to czas jest następstwem zdarzeń zachodzących we wszechświecie, czyli że czas istnieje dlatego że jest świat, zdarzenia.

• Na szczególną uwagę zasługuje teoria Einsteina, która do fizyki wprowadziła nowe pojęcie czasu. Wykazał On bowiem, że upływ czasu zależny jest od prędkości układu odniesienia w którym zostaje on mierzony. W codziennym życiu różnice te są niemierzalne.

Jak widać różnice w pojmowaniu, rozumieniu czasu od czasów starożytnych są bardzo duże. Można by wysunąć śmiałą tezę, że gdyby dzisiaj zadać pytanie losowo wybranej grupie osób: „Co to jest czas?”, rozpiętość odpowiedzi byłaby ogromna. Nie mniej jednak można z pewnością stwierdzić że jest to coś:

„(…) jedyne co można komuś ukraść, a nie można sobie tego przywłaszczyć.”

Urszula Zybura

Wykorzystanie czasu

Bibliografia

1. Zarządzanie czasem, Elżbieta Górska, - str 47 (rytmy wydajności codziennej wg jawenowica

2. Zarządzanie czasem: zwiększ własną produktywność

i efektywność – Richard Luecke, przeł. Dorota Strumińska. Wyd. MT Biznes, Warszawa 2006