14. Charakterystyka metody sondażu diagnostycznego

 

SONDAŻ DIAGNOSTYCZNY – to metoda charakterystyczna dla grupy nauk społecznych (psychologii, socjologii), w pedagogice obejmuje wszelkiego rodzaju zjawiska społeczne o znaczeniu istotnym dla procesu wychowania. Ponadto bada stan świadomości społecznej, opinii i poglądów określonych zbiorowości na problemy dotyczące przede wszystkim zjawisk edukacyjnych.

Często nazywamy tę metodę SONDAŻEM ANKIETOWYM – badanie prowadzi się za pomocą ankiety. Badania sondażowe sprowadzają się najczęściej do badania specjalnie dobranej grupy tzw. próby reprezentatywnej z populacji generalnej, od której doboru w dużym stopniu zależą wyniki naszych badań. Od rzetelności doboru próby zależy prawo rozciągania uogólnień na całą populację.

Metoda sondażu diagnostycznego najczęściej znajduje swe zastosowanie w badaniach za pomocą ankiet, rozmowy i wywiadu. Badania te stanowią podstawowe jej techniki badawcze.

Zasługuje na uwagę i może się okazać pomocna szczególnie w rozwiązywaniu problemów, których badanie jest utrudnione lub wręcz niemożliwe przy użyciu innych metod postępowania badawczego.

            

 Metoda sondaży diagnostycznego- nie zależnie od tego czy jest stosowana za pomocą badań ankietowych lub rozmowy i wywiady- sprzyja:

- sformułowaniu problemów badawczych i hipotez roboczych;

- zgromadzeniu opinii badanych o różnych kwestiach istotnych z punktu widzenia przeprowadzonych badań;

- lepszemu poznaniu osób badanych pod względem sposobu widzenia przez nie interesujących badacza zagadnień.