Komunikacja
Co to jest komunikacja?
Intencja kodowanie odkodowanie interpretacja
NADAWCA KANAŁ ODBIORCA
Cechy nadawcy
Wiarygodność
Atrakcyjność
Podobieństwo
Komplementy
Spójność
Cechy nadawcy-wiarygodność
Autorytet
Tytuł
Ubranie
Gadżety (samochody,
zegarki, biżuteria)
Cechy nadawcy-wiarygodność
Podstawą postrzegania nas jako wiarygodnych są KOMPETENCJE.
Cechy nadawcy-atrakcyjność
Zjawisko aureoli
Pozytywna cecha człowieka opromienia swym blaskiem wszystkie pozostałe jego cechy i decyduje o sposobie w jakim jest on widziany przez innych
Wygląd fizyczny
Cechy osobowości
Cechy nadawcy-podobieństwo
Niezależnie od tego czy podobieństwo dotyczy przekonań, cech charakteru i osobowości, stylu życia czy doświadczeń życiowych lubimy ludzi podobnych do nas samych
Cechy nadawcy-komplementy
„Nie góry złota są pokusą dla niektórych ludzi, lecz jest nią pochlebstwo”
Ingracjacja – rozmyślna próba manipulowania czy zdobywania sympatii innych poprzez udzielanie pochwał i pozytywnego wsparcia.
Cechy nadawcy-spójność
To kim jesteś, to co mówisz to jak jesteś ubrany, to jak się zachowujesz; to co robisz, musi wynikać jedno z drugiego i wzajemnie się uzupełniać
PODSTAWOWE WIADOMOŚCI O KOMUNIKACJI
DEFINICJA: komunikacja jest procesem wzajemnego przekazywania informacji przez ludzi komunikujących się . Przebiega on na wielu poziomach, z których jedne są świadome, a inne nie. Komunikowanie się ludzi może służyć do wywierania wpływu, manipulacji, porozumiewania, przekonywania, przekazywania lub zdobywania informacji. W zależności od celu proces komunikacji przebiega w inny sposób i można mówić o komunikacji skutecznej bądź nieskutecznej. Proces komunikacji obejmuje zarówno komunikaty przekazywane werbalnie jak i niewerbalnie.
KOMUNIKACJA WERBALNA
Polega na przekazywaniu informacji przez słowa, jest to poziom merytoryczny lub treściowy relacji. Jest to wszystko, co mówimy.
KOMUNIKACJA NIEWERBALNA
Nazywana jest często “mową ciała” dokonuje się poza słowami, jest to poziom formalny relacji, czyli pozatreściowy. Jako przykład można podać:
Postawa ciała
Barwa głosu, tempo mówienia
Ruch, gestykulacja , mimika
Kontakt wzrokowy
Sposób ubierania się.
Badania naukowe wskazują na to, iż ponad 80% informacji odbieranych przez ludzi w procesie komunikacji przesyłanych jest niewerbalnie
SPÓJNOŚĆ KOMUNIKACYJNA: polega na dopasowaniu i zgodności treści (poziom werbalny) i sposobu (poziom niewerbalny) komunikowania się.
ETAPY NAWIĄZYWANIA KONTAKTU PIERWSZE WRAŻENIE
Pierwsze wrażenie może być pozytywne lub negatywne. Charakteryzuje się tym, iż jest natychmiastowe – tworzy się w ciągu kilku, kilkunastu sekund, poza racjonalnie, nieświadomie i może mieć znaczący wpływ na dalszy kontakt.
Pierwsze wrażenie pozytywne – wywołuje tendencję do przypisywania bardziej pozytywnych właściwości i cech danej osobie i sprawie, bądź instytucji, którą ta osoba reprezentuje. Rzecz ma się odwrotnie z pierwszym wrażeniem negatywnym, dlatego tak ważne jest zdawać sobie sprawę w jaki sposób jesteśmy odbierani w pierwszych sekundach kontaktu.
Wpływ na pierwsze wrażenie mają: wygląd fizyczny, ubiór, postawa ciała, mimika, gestykulacja, sposób mówienia, a więc wszystko to wyrażamy poza słowami i treścią.
Najważniejsze instrumenty do wywoływania określonego pierwszego wrażenia to odpowiednia autoprezentacja i dbanie o właściwy przebieg kontaktu.
ETAPY NAWIĄZYWANIA KONTAKTU
AUTOPREZENTACJA
Autoprezentacja jest sposobem w jaki prezentujemy się w otoczeniu, jest wyrazem naszych przekonań, niekoniecznie świadomych, co do tego, kim jesteśmy,
Pozytywna autoprezentacja obejmuje:
rozpoznawanie i wyrażanie mocnych stron
świadomość posiadanych umiejętności
obronę i stanowienie własnych praw
Dzięki pozytywnej autoprezentacji mamy szansę wywołać pozytywne pierwsze wrażenie
ETAPY NAWIĄZYWANIA KONTAKTU
DOSTROJENIE SIĘ
Kolejnym etapem nawiązywania kontaktu jest dostrojenie się do rozmówcy: jego nastawień, uczuć, postawy ciała itp. Przebiega na poziomie werbalnym
i niewerbalnym.
poziom werbalny – dostosuj słownictwo, dobieraj słowa zrozumiałe dla twojego rozmówcy
poziom niewerbalny – dostosuj postawę ciała, tempo i rytm oddychania, gestykulację,
PROWADZENIE ROZMOWY
Można wywierać wpływ na kierunek aktywności rozmówcy. Podstawowym instrumentem służącym do tego celu są techniki aktywnego słuchania, zadawania pytań i parafrazowania:
utrzymuj uwagę na aktywności rozmówcy,
pytaj,
używaj zdań zaczynających się od słów: “Jeśli dobrze Cię zrozumiałem to ...”, “Czy dobrze rozumiem, że Ty...” , itp.
KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA W NEGOCJACJACH NASTAWIONYCH NA WSPÓŁPRACĘ
NAWIĄZANIE KONTAKTU – czyli zanim zaczniesz rozmawiać
UWAGI WSTĘPNE
Porozumiewanie się pomiędzy ludźmi nie zawsze jest efektywne. Czasami już od samego początku rozmowa “nie klei się” lub napotykamy silny opór rozmówcy . Niejednokrotnie my sami czujemy się źle w kontakcie z drugą osobą. Częstą przyczyną takich sytuacji jest przystępowanie do rozmowy bez wystarczającego zadbania o nawiązanie dobrego kontaktu, nie uwzględnianie podstawowych potrzeb własnych i drugiego człowieka.
GRANICE PSYCHOLOGICZNE
Dystans (odległość) między osobami w trakcie rozmowy ma istotny wpływ na przebieg tej rozmowy i jakość całej tej relacji między rozmówcami. Badania wykazały, że częstą przyczyną braku komfortu w kontakcie jest zbyt bliska lub zbyt daleka odległość między rozmówcami.
INWAZJA I AGRESJA – wchodzenie w terytorium innej osoby:
Np. podwładny poklepuje kierownika po plecach: ludzie dopiero, co się poznali padają sobie w ramiona: przejście na “TY” w pierwszym kontakcie, bez uzyskania zgody partnera itp.
ZBYTNI DYSTANS – brak bądź unikanie kontaktu
Partnerzy są zbyt oddaleni, aby uzyskać porozumienie.
Np. w czasie rozmowy partnerzy patrzą w bok odwracają się od siebie, nie reagują na pytania, nie okazują wzajemnego zainteresowania.
Właściwie ustalona odległość dostosowana jest do:
Stopnia zażyłości
Emocjonalnego klimatu kontaktu
Kontekstu sytuacji (kontakt zawodowy, towarzyski, intymny).
Rodzaje dystansów
Dystans intymny – 0–45 cm – poczucie obecności i kontaktu fizycznego, zastrzeżony dla osób najbliższych,
Dystans personalny – 45-120 cm – sfera prywatna – występuje między osobami w kontaktach prywatnych,
Dystans społeczny – 150-350 cm – dla osób o różnych pozycjach społecznych,
Dystans publiczny – powyżej 350 cm – “trzymanie kogoś na dystans”, wystąpienia publiczne.
KOMPOZYCJA PRZESTRZENI
Sposób zagospodarowania przestrzeni to kolejny istotny czynnik wpływający a jakość kontaktu z rozmówcą, np.
Nieodpowiednia odległość między fotelami (krzesłami) może znacznie utrudnić kontakt z rozmówcą
źle ustawione biurko może być barierą między tobą a rozmówcą
miejsca pod drzwiami i twarzą do okna zmniejszają poczucie bezpieczeństwa
miejsce źle oświetlone czy hałaśliwe utrudniają koncentrację i wywołują zmęczenie
KOMUNIKACJA WERBALNA
Często wydaje się nam, iż komunikacja werbalna polega na jednostronnym przepływie informacji od nadawcy do odbiorcy. W istocie rzeczy przekaz jednostronny jest bardzo mało skuteczną formą porozumiewania się. Znacznie skuteczniejszy jest kontakt obustronny.
Skuteczna komunikacja zachodzi wówczas gdy zarówno nadawca, jak i odbiorca (np. sprzedawca
i klient) wykonują wszystkie cztery czynności:
mówienie
zadawanie pytań
słuchanie
zrozumienie
MÓWIENIE
dostosuj język i sposób wypowiedzi do możliwości rozmówcy
wypowiedź kieruj do konkretnej osoby
nie używaj ogólników, operuj konkretami
materiał prezentuj logicznie
na początku podaj ogólny zarys, na końcu podsumuj
jeśli krytykujesz – krytykuj zachowanie, a nie osobę
DOBRY MÓWCA
wie co chce powiedzieć i dlaczego – zna swój cel
konstruuje swój przekaz jako odpowiedzi na pytania, co, kto, gdzie, kiedy, jak, dlaczego, z jakim skutkiem,
koncentruje na sobie uwagę rozmówcy
wzbudza zainteresowanie, oferuje korzyści
nie antagonizuje rozmówcy, nie obraża, nie razi słownictwem
zwraca uwagę na atmosferę kontaktu, dba o warunki zewnętrzne i wewnętrzne
PYTANIA
Pytania są jednym z najważniejszych sposobów kierowania rozmową, wywierania wpływu na rozmówcę i podpatrywania jego zainteresowania.
Generalnie wyróżniamy dwa rodzaje pytań:
otwarte
zamknięte
PYTANIA OTWARTE
Są to pytania, na które nie można odpowiedzieć “tak” lub “nie”
wciągają do rozmowy
pozwalają zdobyć nowe informacje
wprowadzić nowe tematy do rozmowy
np. “Co Pan sądzi o naszej propozycji?”, “Jakie jest Twoje zdanie w tej sprawie?”
PYTANIA ZAMKNIĘTE
Są to pytania na które odpowiada się twierdząco lub przecząco (tak / nie):
ograniczają aktywność rozmówcy
pozwalają uzyskać czyjąś deklarację, zobowiązanie
mogą służyć jako narzędzie kontroli nad rozmówcą
np. “czy zgadza się Pan na naszą propozycję?”, “czy przyjmuje Pan warunki umowy?”
Pytania otwarte są szczególnie przydatne w pierwszej fazie rozmowy.
Natomiast pytania zamknięte sprzyjają doprecyzowaniu stanowiska i finalizowaniu rozmowy.
W zależności od etapu, na jakim jest rozmowa i celu jaki chcemy osiągnąć możemy stosować bardziej SPECYFICZNE PYTANIA
PYTANIA PARAFRAZUJĄCE
Zasadniczą myśl rozmówcy lub fragment jego wypowiedzi zamieniamy na pytanie;Jest to niezwykle skuteczny, choć subtelny sposób wywierania wpływu na rozmowę. Pozwala lepiej zrozumieć intencje rozmówcy, elegancko wyłapać nieścisłości w jego wypowiedzi, obronić się przed ewentualnymi manipulacjami.
PYTANIA SUGERUJĄCE
Wykorzystuje się je, aby skłonić partnera do szybkiego podjęcia decyzji lub zmiany stanowiska. Wywołują odpowiedź “tak”
PYTANIA ALTERNATYWNE
Zmuszają partnera do wyboru, do podjęcia decyzji
PYTANIA MOTYWUJĄCE
Wytwarzają pozytywne nastawienie do pytającego i wzmacniają pytanego
PYTANIA PROWOKACYJNE
Prowadzą do wzburzenia emocjonalnego i utraty kontroli nad precyzją myślenia i zachowaniem.
Słuchanie, mimo, iż jest integralną częścią każdej rozmowy i koniecznym elementem procesu komunikacji często jest niedoceniane i zaniedbywane.
Umiejętność słuchania daje nieocenione korzyści:
słuchając zaspokajasz potrzebę każdego człowieka mówienia o sobie, przez co stajesz się bliższy rozmówcy,
możesz się dowiedzieć więcej o rozmówcy, jego intencjach, motywach,
możesz lepiej zrozumieć jego racje,
masz wreszcie więcej czasu na własną odpowiedź.
ZASADY AKTYWNEGO SŁUCHANIA
MOTYWACJA – skoncentruj się , bądź świadom celu
CIERPLIWOŚĆ – daj mu szansę i nie przerywaj
WRAŻLIWOŚĆ (uważność) – odbieraj
i zauważaj nawet drobne sygnały werbalne i niewerbalne,
WSPARCIE – twórz atmosferę porozumienia, zachęcaj, wyrażaj aprobatę,
AKTYWNOŚĆ – dostrój się do rozmówcy, utrzymaj kontakt wzrokowy, pytaj bądź ciekawy, stosuj taktyki aktywnego słuchania
TAKTYKI AKTYWNEGO SŁUCHANIA
potwierdzenie – dawaj sygnały, że słuchasz
i rozumiesz rozmówcę
dostrojenie: przyjmij podobne ułożenie ciała, dostosuj tempo mowy i słownictwo,
aprobata: sygnalizuj, że aprobujesz, myślisz podobnie jak rozmówca,
parafraza: okresowo powtarzaj swoimi słowami fragmenty wypowiedzi rozmówcy,
podsumowanie: co jakiś czas skrótowo podsumowujesz najistotniejsze kwestie,
ujawnianie emocji: przerywaj, gdy argumenty mają charakter emocjonalny.
KOMUNIKACJA NIEWERBALNA “MOWA CIAŁA”
MIMIKA TWARZ
GESTYKULACJA
POZYCJA CIAŁA
DYSTANS INTERPERSONALNY (fizyczna odległość między rozmówcami)
KONTAKT WZROKOWY
PARAJĘZYK (śmiech, płacz, ziewanie, pomruki itd.)
SPOSÓB WYPOWIEDZI (ton głosu, szybkość mówienia itp.)
SPOSÓB ARANŻOWANIA MIEJSCA SPOTKANIA WYGLĄD ZEWNĘTRZNY
KOMUNIKATY WERBALNE I NIEWERBALNE
MOGĄ BYĆ SPRZECZNE ZE SOBĄ.
W CO WIERZYĆ?
ZASADY KOMUNIKOWANIA SIĘ W NEGOCJACJI
poznaj samego siebie
zwracaj uwagę na drobiazgi
pamiętaj o chwiejności uwagi rozmówcy
nie formułuj przedwczesnych ocen
bądź gotów przyznać się do pomyłki
zwracaj uwagę na sens a nie na formę wypowiedzi partnera
licz się z uczuciami drugiej strony
nie lekceważ żadnego pytania, zadawaj pytania
nie bój się różnicy zdań- może ona być korzystna
spróbuj przyjąć punkt widzenia drugiej strony
niezgodę, krytykę wyrażaj w sposób konstruktywny
unikaj udzielania rad
bądź wnikliwym obserwatorem
mów jasno i rzeczowo, sprawdzaj czy jesteś rozumiany
okazuj szacunek dla partnera