Komunikacja w organizacjach

KOMUNIKACJA - to wymiana informacji między jej użytkownikami

KOMUNIKOWANIE SIĘ - proces przekazywania informacji od jednej osoby do drugiej.

SKUTECZNE KOMUNIKOWANIE SIĘ - proces wysyłania wiadomości w taki sposób, że wiadomość otrzymana ma możliwie zbliżone znaczenie do wiadomości zamierzonej.

PROCES KOMUNIKOWANIA SIĘ

Kontekst–to warunki, w jakich odbywa się proces komunikowania.
Uczestnicy–odgrywają role nadawców i odbiorców.
Komunikat–zwany także przekazem jest kompleksową strukturą, na którą składają się znaczenia, symbole, kodowanie i dekodowanie, forma i organizacja.

Kanał–rozumiany jako droga przekazu, za pomocą której przekaz pokonuje drogę od nadawcy do odbiorcy.
Sprzężenie zwrotne–to reakcja odbiorcy na komunikat po jego odkodowaniu.
Szumy–blokują proces komunikowania się, mogą mieć charakter zewnętrzny, wewnętrzny i semantyczny

POZIOMY KOMUNIKACJI
- Fatyczny–bezpieczne, wolne od emocji komunikowanie się; swobodna rozmowa na nieistotne tematy. Nie rozmawia się o poglądach i wartościach.
- Instrumentalny–rozmówcy przekazują sobie informacje lub instrukcje w sposób bezpośredni, wolny od emocji.
- Afektywny–ludzie ujawniają swoje poglądy i wartości. Ujawniają się wówczas emocje i zaangażowanie w rozmowę.

FORMY KOMUNIKACJI INTERPERSONALNEJ
- Komunikacja ustna
-Komunikacja pisemna

FORMY KOMUNIKACJI GRUPOWEJ I ORGANIZACYJNEJ

KOMUNIKACJA PIONOWA
- płynąca w górę i w dół organizacji, zwykle wzdłuż linii służbowego podporządkowania
- odbywa się pomiędzy menedżerami i ich podwładnymi
- może obejmować kilka odrębnych szczebli organizacyjnych.

KOMUNIKACJA W DÓŁ:
1.Umożliwia przekształcenie decyzji podejmowanych przez menedżerów w działania ich podwładnych.
2.Upewnia, że działania są konsekwentnie podejmowane i skoordynowane.
3.Obniża koszty poprzez redukcję błędów.
4.Wywołuje wyższy poziom zaangażowania ze strony pracowników, a przez to zapewnia lepszą jakość stanowionych usług.
5.Poprawia efektywność działań.

KOMUNIKACJA W GÓRĘ:
1.Pozwala na zrozumienie zachowań podwładnych, ich postaw i wartości.
2.Ostrzega przed wystąpieniem potencjalnych problemów.
3.Dostarcza użytecznych rozwiązań problemów.
4.Dostarcza informacji potrzebnych do podejmowania decyzji.
5.Zwiększa motywację podwładnych.
6.Dostarcza informacji zwrotnej o efektywności komunikacji w dół oraz sposobów jej poprawienia.

Sieć komunikacyjna –wzorzec, według jakiego odbywa się komunikacja członków grupy.

Typy sieci:
-Koło od wozu
-Y
- Łańcuch
- Okrąg
- Każdy z każdym.

WINOROŚL
-nieformalna sieć komunikacji wśród ludzi należących do organizacji
-może przeniknąć całą organizację i nie zawsze odpowiada wzorcowi formalnych kanałów komunikacji.

Najczęstsze „odmiany”:
-Łańcuch plotki
-Łańcuch kiści.

ODBIÓR PRZEKAZU
- 7% wszystkich informacji podczas komunikowania pochodzi ze słów,
- 38% wnioskujemy z intonacji głosu,
- 55% to komunikacja niewerbalna!

FORMY KOMUNIKOWANIA POZA SŁOWNEGO:
- Gestykulacja-ruchy rąk, dłoni, palców, nóg, stóp, całego korpusu
- Wyraz mimiczny twarzy -możliwość przekazywania stanów emocjonalnych
- Dotyk i kontakt fizyczny
- Wygląd fizyczny (sposób ubierania się, czesania, malowanie, ozdabiania)
- Dźwięki para lingwistyczne
- Kanał wokalny (intonacja, akcentowanie, barwa głosu, rytm mówienia, szybkość mówienia, wysokość głosu)
- Spojrzenia i ich wymiana (kontakt wzrokowy, gdzie jakość kontaktu zależy od długości spojrzenia)
- Dystans fizyczny między rozmówcami
- Pozycja ciała w trakcie rozmowy
- Organizacja środowiska (w skali osobistej i publicznej)