Kontroler domeny - jest to komputer w domenie, który zarządza realizacją wszystkich działań związanych z bezpieczeństwem zachodzących między użytkownikiem a domeną oraz ustala w jaki sposób użytkownicy mogą uzyskiwać dostęp, konfigurować czy korzystać z zasobów domeny, co przyczynia się do poprawienia procesu zarządzania zasobami i zabezpieczeniami. Kontroler domeny pełni rolę administratora danej domeny czy jednostki organizacyjnej w domenie np. drzewa domen, lasu. Kontroler domeny umożliwia przydzielanie uprawnień do administrowania i zarządzania obiektami w całej domenie albo w jednej lub kilku jednostkach organizacyjnych. Co pozwala ograniczyć liczbę administratorów czyli kontrolerów z szerokimi uprawnieniami. Active Directory to usługa katalogowa, dzięki której możliwe jest zarządzanie domeną. Pierwszy raz pojawiła się ona w systemie Windows 2000 i od tej pory była stale rozbudowywana i aktualizowana. Dzisiaj jej najnowsza wersja zintegrowana jest z Windows Server 2003. To właśnie na przykładzie tego systemu opiszemy w tym artykule proces instalacji i konfiguracji domeny. Drzewo Domeny zorganizowane hierarchicznie mogą tworzyć strukturę drzewa. Drzewo posiada zawsze przynajmniej jedną domenę – domenę najwyższego poziomu (ang. root) – korzeń drzewa. Pozostałe domeny (o ile istnieją) mogą być umieszczone poniżej domeny najwyższego poziomu, tworząc drzewo. Niższe poziomy mogą się rozgałęziać. Las Każde drzewo znajduje się w jakimś lesie (ang. forest). Las składa się z przynajmniej jednego drzewa. Nie istnieje możliwość utrzymywania drzewa bez utrzymywania lasu. Uwaga ta odnosi się również do domeny Active Directory – domena nie może istnieć samodzielnie, musi istnieć w jakimś drzewie i jakimś lesie. Jeżeli jest to pierwsza domena, to tworzy pierwsze drzewo (którego korzeniem się staje) oraz pierwszy las. Las bierze nazwę od tej domeny. Domena natomiast to grupa komputerów połączonych w sieć, składająca się z serwera pełniącego rolę kontrolera domeny oraz stacji roboczych - klientów. Różni się ona od grupy roboczej sposobem przechowywania informacji o użytkownikach i ich uprawnieniach. O ile w klasycznych workgroup'ach każdy komputer w sieci posiada swoją własną bazę użytkowników, tak w domenie jest ona przechowywana tylko na serwerze. Dzięki temu zarządzanie taką siecią jest znacznie prostsze. DNS to system serwerów, protokół komunikacyjny oraz usługa zapewniające zamianę adresów znanych użytkownikom Internetu na adresy zrozumiałe dla urządzeń tworzących sieć komputerową. Dzięki wykorzystaniu DNS nazwa mnemoniczna, np. pl.wikipedia.org, może zostać zamieniona na odpowiadający jej adres IP, czyli 91.198.174.2 Usługa DNS warstwy aplikacji modelu TCP/IP, jest związana z portem 53 TCP/UDP. FTP– protokół typu klient-serwer, który umożliwia przesyłanie plików z serwera i na serwer poprzez sieć TCP/IP. FTP jest protokołem 8-bitowym, . Do komunikacji wykorzystywane są dwa połączenia TCP. Jedno z nich jest połączeniem kontrolnym za pomocą którego przesyłane są np. polecenia do serwera, drugie natomiast służy do transmisji danych m.in. plików. DHCP – protokół komunikacyjny umożliwiający komputerom uzyskanie od serwera danych konfiguracyjnych, np. adresu IP hosta, adresu IP bramy sieciowej, adresu serwera DNS, maski podsieci. Protokół DHCP jest zdefiniowany w RFC 2131 i jest następcą BOOTP. DHCP został opublikowany jako standard w roku 1993.W kolejnej generacji protokołu IP, czyli IPv6, jako integralną część dodano nową wersję DHCP, czyli DHCPv6. Jego specyfikacja została opisana w RFC 3315. W sieci opartej na protokole TCP/IP każdy komputer ma co najmniej jeden adres IP i jedną maskę podsieci; dzięki temu może się komunikować z innymi urządzeniami w sieci.

Kontroler domeny - jest to komputer w domenie, który zarządza realizacją wszystkich działań związanych z bezpieczeństwem zachodzących między użytkownikiem a domeną oraz ustala w jaki sposób użytkownicy mogą uzyskiwać dostęp, konfigurować czy korzystać z zasobów domeny, co przyczynia się do poprawienia procesu zarządzania zasobami i zabezpieczeniami. Kontroler domeny pełni rolę administratora danej domeny czy jednostki organizacyjnej w domenie np. drzewa domen, lasu. Kontroler domeny umożliwia przydzielanie uprawnień do administrowania i zarządzania obiektami w całej domenie albo w jednej lub kilku jednostkach organizacyjnych. Co pozwala ograniczyć liczbę administratorów czyli kontrolerów z szerokimi uprawnieniami. Active Directory to usługa katalogowa, dzięki której możliwe jest zarządzanie domeną. Pierwszy raz pojawiła się ona w systemie Windows 2000 i od tej pory była stale rozbudowywana i aktualizowana. Dzisiaj jej najnowsza wersja zintegrowana jest z Windows Server 2003. To właśnie na przykładzie tego systemu opiszemy w tym artykule proces instalacji i konfiguracji domeny. Drzewo Domeny zorganizowane hierarchicznie mogą tworzyć strukturę drzewa. Drzewo posiada zawsze przynajmniej jedną domenę – domenę najwyższego poziomu (ang. root) – korzeń drzewa. Pozostałe domeny (o ile istnieją) mogą być umieszczone poniżej domeny najwyższego poziomu, tworząc drzewo. Niższe poziomy mogą się rozgałęziać. Las Każde drzewo znajduje się w jakimś lesie (ang. forest). Las składa się z przynajmniej jednego drzewa. Nie istnieje możliwość utrzymywania drzewa bez utrzymywania lasu. Uwaga ta odnosi się również do domeny Active Directory – domena nie może istnieć samodzielnie, musi istnieć w jakimś drzewie i jakimś lesie. Jeżeli jest to pierwsza domena, to tworzy pierwsze drzewo (którego korzeniem się staje) oraz pierwszy las. Las bierze nazwę od tej domeny. Domena natomiast to grupa komputerów połączonych w sieć, składająca się z serwera pełniącego rolę kontrolera domeny oraz stacji roboczych - klientów. Różni się ona od grupy roboczej sposobem przechowywania informacji o użytkownikach i ich uprawnieniach. O ile w klasycznych workgroup'ach każdy komputer w sieci posiada swoją własną bazę użytkowników, tak w domenie jest ona przechowywana tylko na serwerze. Dzięki temu zarządzanie taką siecią jest znacznie prostsze. DNS to system serwerów, protokół komunikacyjny oraz usługa zapewniające zamianę adresów znanych użytkownikom Internetu na adresy zrozumiałe dla urządzeń tworzących sieć komputerową. Dzięki wykorzystaniu DNS nazwa mnemoniczna, np. pl.wikipedia.org, może zostać zamieniona na odpowiadający jej adres IP, czyli 91.198.174.2 Usługa DNS warstwy aplikacji modelu TCP/IP, jest związana z portem 53 TCP/UDP. FTP– protokół typu klient-serwer, który umożliwia przesyłanie plików z serwera i na serwer poprzez sieć TCP/IP. FTP jest protokołem 8-bitowym, . Do komunikacji wykorzystywane są dwa połączenia TCP. Jedno z nich jest połączeniem kontrolnym za pomocą którego przesyłane są np. polecenia do serwera, drugie natomiast służy do transmisji danych m.in. plików. DHCP – protokół komunikacyjny umożliwiający komputerom uzyskanie od serwera danych konfiguracyjnych, np. adresu IP hosta, adresu IP bramy sieciowej, adresu serwera DNS, maski podsieci. Protokół DHCP jest zdefiniowany w RFC 2131 i jest następcą BOOTP. DHCP został opublikowany jako standard w roku 1993.W kolejnej generacji protokołu IP, czyli IPv6, jako integralną część dodano nową wersję DHCP, czyli DHCPv6. Jego specyfikacja została opisana w RFC 3315. W sieci opartej na protokole TCP/IP każdy komputer ma co najmniej jeden adres IP i jedną maskę podsieci; dzięki temu może się komunikować z innymi urządzeniami w sieci.