Marlena Wiewióra

WYZNACZANIE PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO ZA POMOCĄ WAHADŁA RÓŻNICOWEGO

Opracowanie wyników.

1. Obliczenie wartości średniej d oraz ∆d przeprowadzonych pomiarów średnicy kulki

1. Obliczenie wartości okresu T oraz T² dla każdego pomiaru długości l’

l’[m]	1,5	1,46	1,42	1,38	1,34
T śr [s]	2,45	2,38	2,36	2,31	2,29
T^2[s^2]	6,03	5,69	5,58	5,36	5,24

Tabela 2

1. Obliczenie wartości l = l’ + 0,5d oraz ∆l

l’[m]	1,5	1,46	1,42	1,38	1,34
l=l'+0,5d [m]	1,514	1,474	1,434	1,394	1,354
∆l [m]	0,001	0,001	0,001	0,001	0,001

Biorąc pod uwage dokładność ∆l’= 0,001 [m] oraz ∆d = 0,0007[m] ∆l= 0,001035[m]

1. Wykreślenie zależności l = f(T²) Wykres 1, dane wykresu tabela poniżej

T^2[s^2]	6,033	5,693	5,579	5,366	5,239
l [m]	1,514	1,474	1,434	1,394	1,354

Wykres 1 l = f(T²)

1. Wyznaczenie parametrów prostej l = f(T²) ) metodą regresji liniowej.

a = 0,201 ∆a = 0,022

b = 0,310 ∆b = 0,123

y = 0,201x + 0,310

1. Obliczenie wartości g oraz niepewność pomiarową ∆g

1. Obliczenie maksymalnej niepewności pomiarowej

Błąd g max wyznaczymy stosując metodę pochodnej logarytmicznej:

1. Wnioski

Poniżej tabelaryczne porównanie wyników wartości przyspieszenia ziemskiego. Różnica ok. 19% spowodowane błędem, dokładnością pomiarów.

g	g (z tablic)	Δg	δg
[m/s^2]	[m/s^2]	[m/s^2]	[%]
7,95	9,81	1,86	18,97