WY 8 20.11.2014

Dodatkowe usługi związane z faktoringiem

(Konwencja UNIDROIT o faktoringu międzynarodowym i międzynarodowym leasingu finansowym z 1988r.)

• Inkaso należności objętych umową faktoringową ( duża ulga dla mniejszych przedsiębiorstw, nie musza zatrudniać personelu, inkasowanie może zająć się firma faktoringowa)

• Kierowanie upomnień do dłużników zalegających ze spłatą wierzytelności ( przypomnienia o upomnieniach ze spłatą; aparat prawnicy)

• Okresowa ocena i monitorowanie stanu wypłacalności dłużników ( firma faktoringowa dysponuje odpowiednią wiedzą, odpowiednimi pracownikami; może oceniać stan i podpowiadać faktorantowi)

• Windykacja należności ( uruchomienie zabezpieczeń prawnych w związku z wierzytelnościami)

• Występowanie faktora w roli pośrednika w sporach miedzy przedsiębiorstwem i dłużnikami (renoma firmy, doświadczenie firmy w rozwiązywaniu sporów)

Faktorzy coraz częściej oferują usługi dodatkowe

Dodatkowe usługi związane z faktoringiem

• Prowadzenie ksiąg handlowych i finansowych faktoranta (wielka konkurencja, przedsiębiorstwa próbują obniżać koszty, stosują outsourcing (przenoszą prowadzenie działalności na inne firmy); zamiast zatrudnić księgowego, przedsiębiorstwo przekazuje te czynności na zewnątrz)

• Gromadzenie danych statystycznych niezbędnych dla prawidłowej działalności przedsiębiorstwa (Zbieranie informacji, przetwarzanie, zbieranie raportów)

• Zbieranie informacji oraz danych mających znaczenie gospodarcze dla przedsiębiorstwa

• Świadczenie usług marketingowych (outsourcing)

• Opracowywanie planów rozwoju przedsiębiorstwa (usługi o charakterze doradczym; jakie wybrać kierunki ekspansji, rozwoju )

• Składowanie towarów, ich segregacja i ubezpieczenie (pośredniczą w umowach ubezpieczeniowych)

• Obsługa celna (gdy przedsiębiorstwo działa na rynkach zagranicznych)

• Organizowanie krajowych i zagranicznych agencji przedsiębiorstwa

• Udzielanie przedsiębiorstwu zaliczek i kredytów na zaspokojenie roszczeń kontrahentów

Czynniki kalkulacji kosztów faktoringu

Istota faktoringu sprowadza się do tego że faktor przekazuje środki pieniężne faktoringowi i później próbuje je odzyskać od dłużnika faktoranta. (1,2,3 związane z pieniądzem)

1. Koszty pozyskania pieniądza na sfinansowanie należności. (pieniądz ma swoją cenę, zapewnia swoją stopę zwrotu, jaki jest koszt pieniądza na rynku)

2. Ryzyko związane ze standingiem finansowym faktoranta i jego odbiorców (wiarygodność kredytowa może być różna, dolicza się marżę za ryzyko)

3. Dodatkowe ryzyko związane z długością terminu płatności (im dłuższy okres, tym więcej czynników niepewności i większe ryzyko)

4. Koszty przygotowania umowy (weryfikacja, wiarygodność faktora, faktoranta; przygotowanie aktu umowy)

5. Koszty obsługi transakcji (przyjmowanie, zakup faktur, monitorowanie sytuacji dłużnika, windykacja należności; czynności administracyjne związane z kosztami)

6. Koszty dodatkowych usług świadczonych na rzecz faktoranta (w zależności ile ich jest, jak są kosztochłonne)

Koszty faktoringu

W większości banków i firm factoringowych występują 3 pozycje kosztowe:

1. Opłaty

2. Prowizje

3. Odsetki

1,2, często są zamienne.

Koszty faktoringu – opłaty

Opłata (prowizja) przygotowawcza za:

• Zbadanie wiarygodności kredytowej faktoranta i faktora

• Rozpatrzenie wniosku, przygotowanie i zmianę umowy

• Ustalenie i przedłużenie limitu finansowania (nie kupuje się wszystkich wierzytelności; bo jest to związane z ryzykiem)

• Sporządzanie wyciągów (informacji, sprawozdania czynności administracyjnych)

• Dokonywanie korekt bądź cesji zwrotnych ( dokonywanie zwrotów, reklamowania)

• Prowadzenie monitoringu oraz dochodzenie wierzytelności (dochodzenie roszczeń w razie konieczności)

Opłata przygotowawcza płatna jest raz do roku – w praktyce wynosi 0,1% – 2 %.

Opłaty za dodatkowe usługi związane z faktoringiem.

Koszty faktoringu – prowizje

Prowizja operacyjna – wynagrodzenie faktora za administrowanie wierzytelności

Wielkość prowizji operacyjnej ustala się na podstawie wielkości obrotów faktoranta, średniej kwoty faktury, liczby i fluktuacji odbiorców, liczby reklamacji – stawki od 0,2% do 1 %.

Prowizja del credere – za przejęcie ryzyka niewypłacalności dłużnika

Zależy od koniunktury w branży, kwoty wierzytelności, liczby wierzytelności, kondycji finansowej klienta, terminu zapadalności długu, zabezpieczeń, opłat za ubezpieczenie transakcji. – Stawki od 0,2% do 0,4%

Prowizja z tytułu umowy o linię – za zobowiązanie się faktora do zawarcia w przyszłości umów factoringowych .

(Zobowiązanie dla faktora, konieczność zarezerwowania środków finansowych)

Prowizja z tytułu obsługi transakcji międzynarodowych – w rzeczywistości jest to wynagrodzenie faktora zagranicznego.

Koszty faktoringu – odsetki

Odsetki dyskontowe płacone przez faktoranta faktorowi za przekazane środki pieniężne od dnia skorzystania z zaliczki do dnia wpływu płatności od dłużnika.

Wysokość odsetek zależy od:

• Ryzyka niewypłacalności dłużnika

• Kosztów windykacji

• Okresu finansowania

• Wysokość stopy procentowej

• Wartość faktur

• Zakresu administrowania

Obliczane jako stopa referencyjna bądź aktualna stawka WIBOR powiększona o marżę faktora (0,4 – 4%)

Łączy koszt usługi faktoringowej może dochodzić do 20 % wartości faktury.

Rodzaje faktoringu – klasyczne rodzaje

1. Klasyfikacja ze względu na umiejscowienie ryzyka związanego z niewypłacalnością dłużnika:

   • Faktoring właściwy (pełny)

   • Faktoring niewłaściwy (niepełny)

   • Faktoring mieszany (występuje bardzo rzadko)

2. Klasyfikacja ze względu na moment otrzymania zapłaty za wierzytelność:

   • Faktoring dyskontowy (przyśpieszony)

   • Faktoring zaliczkowy

   • Faktoring wymagalnościowy

3. Klasyfikacja ze względu na sposób powiadamiania dłużnika o umowie:

   • Faktoring otwarty (notyfikowany – poinformowany, szybkim, bezpośrednim)

   • Faktoring półotwarty (półjawny )

   • Faktoring tajny ( nienotyfikowany – gdy dłużnik nie jest informowany o fakcie zawarcia umowy)

Faktoring właściwy (pełny)

1. Faktor przejmuje pełne ryzyko niewypłacalności dłużnika bez prawa regresu, ale z wyłączeniem reklamacji towaru.

2. Faktor egzekwuje należność w terminie jej wymagalności we własnym imieniu i na własny rachunek

3. Faktoring właściwy wiąże się z wyższymi kosztami gdyż faktor uwzględnia ryzyko niewypłacalności dłużnika

4. Faktoring właściwy realizuje wszystkie funkcje : finansującą (zapewnienie środków fin), gwarancyjną (zagwarantowanie wypłacalności dłużnika), usługową (korzystanie z dodatkowych usług)

5. Przedsiębiorstwo korzystające z faktoringu pełnego może traktować wypłaconą przez faktora zaliczkę jako ostateczne rozliczenie transakcji i wyksięgować należność z bilansu firmy. (zaliczka jako rozliczenie transakcji, wyksięgowuje się ją z bilansu)

6. Korzystanie z faktoringu pełnego sprawdza się, gdy przedsiębiorstwo nie prowadzi własnej oceny kontrahentów bądź są oni mocno zdywersyfikowani.

7. Nie każde przedsiębiorstwo może się ubiegać o Faktoring pełny i nie dla każdego przeniesienie ryzyka niewypłacalności kontrahenta jest priorytetem. (mogą zrezygnować pozostawiając ryzyko zawierania umów handlowych u siebie)

Większe bezpieczeństwo związane z większymi kosztami.

Faktoring pełny ubezpieczony

1. Faktor ubezpiecza transakcje wykupując polisę, co przenosi ryzyko na ubezpieczyciela – obejmuje ono jednak z reguły przypadki upadłości bądź trwałej niewypłacalności dłużnika.

2. Składka ubezpieczeniowa płacona przez faktora podnosi cenę usługi o 0,2 % – 0,4 % wartości faktury.

3. Ubezpieczyciel ustala dla dłużnika limity, a możliwość modyfikacji usługi faktoringu jest w znacznej mierze ograniczona zapisami polisy.

4. Czasami przyznany przez firmę ubezpieczeniową limit transakcji jest niewystarczający na pokrycie całego salda należności – przedsiębiorca może przekroczyć limit na własne ryzyko.

5. Z faktoringu pełnego ubezpieczonego należy korzystać, gdy nie jest dokładnie znana sytuacja finansowa kontrahentów lub pozyskiwani są nowi kontrahenci.

6. O wyborze rodzaju faktoringu decyduje też koniunktura gospodarcza - w okresie dekoniunktury rośnie ryzyko niewypłacalności i zainteresowanie faktoringiem pełnym.

Faktoring niewłaściwy (niepełny)

1. Ryzyko niewypłacalności dłużnika nie jest przejmowane przez faktora a umowa faktoringowa nie pociąga za sobą tzw. skutków ostatecznych

2. Faktor ściąga wierzytelności od dłużnika, ale na rachunek faktoranta, zaliczając ją na poczet „zaliczki” jakiej mu udziela.

3. W przypadku braku zapłaty od dłużnika musi jej dokonać faktorant zwracając pobrane kwoty wraz z kosztami. (stawia w gorszym położeniu faktoranta)

4. Warunkiem powrotnego przeniesienia wierzytelności na faktora jest wykazanie niewypłacalności dłużnika ( bezskuteczna egzekucja, upadłość) (gdy nie ma z czego ściągnąć środków, może być regres, żądanie zwrotu poniesionych kosztów)

Faktoring niewłaściwy (niepełny)

1. Faktoring niepełny jest zalecany przedsiębiorstwom, które znają swoich kontrahentów, są w stanie ocenić związane z nim ryzyko i są to podmioty wiarygodne, a Faktoring chcą:

   • Wykorzystywać go jako narzędzie do zarządzania płynnością

   • Dostęp do dodatkowych usług

1. Faktoring niepełny jest tańszy i może pozwolić na szybkie uzyskanie pieniędzy:

   • Zlecenia nabywania wierzytelności upodabnia się do złożenia polecenia przelewu

   • Faktor przelewa środki po kilkunastu minutach od otrzymania zlecenia, a faktury i inne dokumenty są dostarczane później

   • Wymaga to jednak doboru przez faktoranta dłużników pod kątem dyscypliny płatniczej.

Faktoring mieszany

1. Łączy elementy faktoringu właściwego i niewłaściwego

2. Faktor ustala limit kwotowy, do którego wykupuje wierzytelności w trybie faktoringu właściwego z przejęciem niewypłacalności dłużnika

3. Po przekroczeniu tego limitu faktor zastrzega sobie prawo przeniesienia ryzyka z powrotem na faktoranta.

Struktura obrotu factoringowego

Faktoring niepełny 54%

Faktoring pełny 45%

Mieszany 1%

Faktoring dyskontowy (przyśpieszony)

1. Faktorant przelewa wierzytelność na faktora i dostarcza mu faktury

2. Faktor przelewa należność z reguły w wysokości odpowiadającej całej kwocie wierzytelności pomniejszonej o dyskonto i prowizje.

3. Rozliczenie między faktorantem i faktorem następuje „z góry” w formie zdyskontowania wierzytelności za okres od dnia ich nabycia do dnia wymagalności.

4. W praktyce faktorant otrzymuje środki w wysokości około 90% wartości faktur, w zależności od wysokości dyskonta, prowizji i opłat za dodatkowe usługi.

5. Zaletą faktoringu dyskontowego jest otrzymanie przez faktoranta od razu całej kwoty, bez czekania na zapłatę przez dłużnika.

6. Wadą faktoringu dyskontowego jest to, że nie uwzględnia on konieczności ewentualnych rozliczeń z tytułu faktur korygujących, reklamacji, rabatów, upustów itp.

Faktoring zaliczkowy

1. Stosowany w sytuacji:

   • Dobrej współpracy z faktorantem mającym jednak dłużnika systematycznie i umyślnie zalegającego z płatnościami.

   • Podejmowania przez faktoranta współpracy z nowym, nieznanym kontrahentem.

2. Przez Faktoring zaliczkowy faktor redukuje ryzyka związane z finansowaniem.

3. Po otrzymaniu faktur faktor przekazuje fakt orantowi część kwoty wierzytelności w wysokości zaleznej od wartości wierzytelności i terminu przewidywanego jej uregulowania przez dłużnika

4. Zaliczka wynosi od 75 do 90 % wartości wierzytelności, pozostałą część stanowi dla faktora zabezpieczenie w formie kaucji.

5. Pozostała część kwoty jest wypłacana w momencie, gdy wierzytelność staje się wymagalna bądź dłużnik dokona zapłaty.