PSYCHOLOGIA SPOŁECZNA
Psychologia społeczna bada w jaki sposób ludzie wywierają wpływ na sposób myślenia, emocje i postawy innych ludzi zarówno nieświadomie, jak i celowym działaniem. Wpływanie i uleganie wpływom może mieć charakter nieświadomy, jak na przykład podczas naśladowania kogoś, jak i w pełni zamierzony, jak to się dzieje w sytuacjach manipulacji społecznych stosowanych na przykład w reklamie
i kampaniach wyborczych.
Dzięki wpływowi społecznemu, grupy społeczne są czymś więcej niż zbiorem jednostek. Poprzez jego oddziaływanie powstają normy grupowe, opinie publiczne, a pojedynczy ludzie potrafią wykroczyć poza interes własny i skierować swoją aktywność na realizację dobra danej społeczności. Wpływ społeczny jest zatem istotną siłą, stojącą u podłoża zjawisk społecznych, które warunkują postęp cywilizacji. Psychologia społeczna wykorzystywana umiejętnie, potrafi wywierać skuteczny wpływ na społeczność, która kształtuje przyszłą rzeczywistość.
PRZYKŁADY PSYCHOLOGII SPOŁECZNEJ (FILMIKI)
CZY JESTEŚCIE
W STANIE PODAĆ INNE PRZYKŁADY PSYCHOLOGII SPOŁECZNEJ?
Stereotypy
Psychologia społeczna rozumie stereotypy jako uproszczone wyobrażenia, przekonania o konotacjach emocjonalnych i oceniających. Podzielane są one przez członków grupy lub społeczności i wyrażane są w sposób werbalny, obrazowy, bądź symboliczny. Określenie to odnosi się do schematów reprezentujących grupę, lub osób wyodrębnionych z uwagi na konkretną, łatwo zauważalną cechę określającą ich społeczną tożsamość . Właściwościami tymi mogą być płeć, rasa, narodowość, jak również pochodzenie społeczne czy wykonywany zawód.
Specyfiką stereotypów jest to, że są nadmiernie uproszczone i bardzo uogólniające. Zwykle są społecznie podzielane i przez to niepodatne na zmiany, nawet w wyniku nowych informacji. W społeczeństwie stanowią element kulturowy, zapisując się w jej kanony. Traktowane są jako wiedza zbiorowa powszechnie podzielana w obrębie społeczności.
PODAJCIE INNE PRZYKŁADY STEREOTYPÓW
PSYCHOLOGIA MEDIÓW
Jej zadaniem jest możliwie kompletny opis i wyjaśnienie tych przeżyć i zachowań jednostek, na które mają wpływ media komunikacji indywidualnej i masowej, oraz analiza warunków powstawania i zmian tych zachowań i przeżyć.
Zgodnie z tym modelem komunikację należy spostrzegać w następujący sposób: nadajnik koduje przekaz i kanałem, na który działają rozmaite przeszkody, dostarcza go do odbiorcy, który otrzymany przekaz dekoduje.
W przypadku rozmowy telefonicznej źródłem informacji jest telefonujący, który podaje do nadajnika (mikrofon w słuchawce telefonicznej) przekaz, który następnie zmienia się w pewien sygnał (impuls elektryczny)
i kanałem narażonym na zakłócenia (linia telefoniczna) zostaje dostarczony do odbiorcy. Jego odbiornik (aparat telefoniczny) przetwarza otrzymany sygnał (impuls elektryczny) w przekaz (fala dźwiękowa), który jest odbierany przez cel informacji (adresata rozmowy telefonicznej).
W przypadku językowej komunikacji międzyludzkiej źródłem informacji będzie mówiący, a jego własne spostrzeżenia i emocje - to, o czym mówi - przekazem, który następnie zostanie przekształcony przez aparat mowy człowieka (nadajnik) w werbalną wypowiedź względnie falę dźwiękową (sygnał)
i drogą powietrzną (kanał) przeniesiony do aparatu recepcji mowy (odbiornik), gdzie znów zostanie przekształcony w spostrzeżenia i emocje.
Reklama, marketing, wizerunek – psychologia mediów to nowy kierunek w psychologii aczkolwiek znany już od dawna.
Reklama
Reklama– informacja połączona z komunikatem perswazyjnym. Zazwyczaj ma na celu skłonienie do nabycia lub korzystania
z określonych towarów czy usług, popierania określonych spraw lub idei (np. promowanie marki).
ETAPY PROJEKTOWANIA REKLAMY:
Tworzenie świadomości produktu, firmy lub marki.
Wzbudzanie zainteresowania produktem, firmą lub marką.
Wzbudzanie pożądania oferty.
Wywoływanie oczekiwanej akcji (np. zakupu).
KORZYŚCI REKLAMY:
Powszechna informacja o produkcie.
Finansowanie mediów działalności sportowej, kulturalnej.
Kształtowanie postaw społecznych.
Wprowadzenie w błąd reklamobiorcy.
Wzbudzanie nadmiernych potrzeb konsumpcyjnych.
Promocja zachowań społecznych i zwyczajów negatywnie wpływających na jednostkę.
Wyrabianie obojętności na przekaz społeczny.
Manipulacja odbiorcami przez użycie środków pozaracjonalnych, jak np. popęd seksualny, uzależnienie od papierosów i inne.
Funkcje reklamy
Edukacyjna
Informacyjna
Wspierania sprzedaży (przypominanie, nakłanianie)
Konkurencyjna
Manipulacyjna
Komplementarności
Zachęcająca
Przypominająca
Marketing
Marketing – handel aktywny, wychodzący naprzeciw potrzeb klienta, próbujący odgadnąć skryte potrzeby klienta, usiłujący te potrzeby uświadamiać oraz pobudzać a nawet kreować, i zaspokajać je.
Media jako katalizator (bodziec-reakcja)
Model opiera się na teorii odruchów warunkowych Iwana Pawlowa- odpowiedni bodziec wywołuje odpowiednią reakcję. Media wysyłając swoje komunikaty wpływają bezpośrednio na publiczność środków masowego przekazu.
Początki badań nad mediami masowymi datuję się na początek lat trzydziestych. XX wieku. Jedną pierwszych propozycji jak oddziaływają środki komunikacji na człowieka nazwany został modelem bodziec – reakcja, później nazwany także teorią wszechmocy mediów. Metaforycznie nazywa się ją teorią magicznego pocisku czy podskórnej igły.
Zakłada ona, że media są wszechpotężne i dają ogromną władze, tym, którzy nimi dysponują. Dalej, zakłada ona, że przekazy masowe są odbierane przez całe audytorium w sposób jednakowy, tzn. jako bodźce wywołujące bezpośrednią i natychmiastową reakcję, niezależną od woli odbiorcy. Tak zatomizowaną masą łatwo manipulować i wpływać na jej postawy i poglądy. Przykładami potwierdzającymi tą teorię miały być np. wystąpienia Hitlera czy potęga stalinowskiej propagandy radiowej. Środki masowego przekazu zniewalają umysły ludzkie, by służyć w ten sposób wyzyskującym nas grupom politycznym
i społecznym.
SPOSTRZEGANIE, SŁUCHANIE
Efektywne słuchanie wymaga od odbiorcy komunikatu werbalnego:
- rzeczywistego nie zaś pozorowanego
- zainteresowanie treścią przekazu
- wychwycenie głównych tez wypowiedzi
- pamiętanie słów i zwrotów kluczowych
- śledzenie analogii i podsumowań
- zwracanie uwagi na stanowiska i poglądy wypowiadane przez mówiącego
- formułowanie pytań pod adresem nadawcy, a nawet podtrzymywania konwersacji z
użyciem metod komunikowania niewerbalnego.
- CZY ZNALIEŹLIŚCIE SIĘ
W SYTUACJI KIEDY WASZ ROZMÓWCA WCALE WAS NIE SŁUCHAŁ? JAK SIĘ WTEDY CZULIŚCIE?
- CO WY ROBICIE KIEDY NIE CHCECIE Z KIMŚ ROZMAWIAĆ?Skutki efektywnego słuchania:
• Lepsze zrozumienie ludzi,
• Zachęta dla innych do wypowiadania się,
• Poprawa więzi międzykoleżeńskich,
• Posiadanie wielu informacji,
• Rozwiązanie problemu.
Ważnym elementem procesu komunikacji interpersonalnej jest wzajemne spostrzeganie się. W wyniku tego spostrzegania powstaje obraz partnera w świadomości, który ma istotny wpływ na nasze postawy wobec partnera i dalszy przebieg komunikacji.
W procesie spostrzegania interpersonalnego pojawia się szereg efektów psychologicznych, które zniekształcają obraz partnera w naszej świadomości, są to następujące zjawiska:
Filtracja informacji – polega ona na selektywnym odbiorze cech, właściwości,
które reprezentuje partner.
Rola tzw. „kategorii centralnych” - istotną rolę tzw. kategorii centralnych w postrzeganiu u partnera odgrywają interakcje. Te kategorie to ciepłe emocjonalnie i chłodne emocjonalnie. Jeżeli spostrzegamy osobę partnera jako ciepłego emocjonalnie to mamy tendencję do przypisywania mu kolejnych pozytywnych cech mimo, że ich bezpośrednio nie spostrzegamy .
Ludzie w kontaktach interpersonalnych występują w
maskach oznacza to, że nie są autentycznymi. Wynika to z ról zawodowych, społecznych jakie realizują poszczególne osoby. Inni ludzie oczekują takich zachowań, które odpowiadają pełnionej funkcji.
KOMUNIKOWANIE INTERPERSONALNE – JA I TY W KOMUNIKACJI
Komunikacja interpersonalna to wymiana informacji między jej uczestnikami. Nośnikami danych mogą być słowa (komunikacja werbalna), gesty, teksty, obrazy, dźwięki czy też sygnały elektryczne albo fale radiowe. Ważne jest, aby były one zrozumiałe dla nadawcy i odbiorcy.
Model komunikacji dwustronnej
Do aktu komunikacji dojdzie jedynie wtedy, gdy spełnione zostaną następujące warunki:
informacja zostanie przekazana w języku zrozumiałym dla obu komunikujących się stron,
zaistnieje skuteczny nośnik tej informacji,
przekaz pozostanie czysty od zniekształceń przez czynniki zewnętrzne (tzw. szum),
przekaz spotka się z odbiorem,
informacja w założeniu będzie przeznaczona dla danego odbiorcy.
MOJE
Uczucia w komunikacji międzyosobowej.
W dzisiejszych czasach najczęściej spotykamy się z komunikacją bezuczuciową, zwięzłą i konkretną. Wszelkie przejawy uczuciowości odsyłamy do życia prywatnego. W sferze zawodowej i społecznej obowiązuje zdystansowana uprzejmość, którą chętnie nazywamy „poprawnością”, a poprawność ta nakazuje nie ujawniać uczuć . Czasem w trudnych sytuacjach zdarza nam się ujawnić swoje uczucia poprzez mimikę, gesty, natężenie głosu. Wstydzimy się tego i czujemy upokorzeni swoim nieopanowaniem. Często w sytuacjach, kiedy nie możemy pozwolić sobie na pełną spontaniczność, kontrolujemy głównie swoją wypowiedź słowną, podczas gdy ton wypowiedzi i mowa ciała mogą ujawnia ć (i najczęściej ujawniają) przeżywane uczucia. I bywa, że komunikaty słowne i bezsłowne pozostają ze sobą sprzeczne – co oczywiście spostrzega rozmówca.
Przywołanie przykładu o dzieciach i eksperymencie.
Filmik o kłamstwie.
Reklama realizując swój perswazyjny cel nie ogranicza się zwykle do wskazania cech rzeczowych towaru, takich jak cena, jakość, warunki serwisu itp. Zastosowane w niej środki perswazyjne starają się budować bądź nawiązywać do określonych stanów emocjonalnych człowieka, takich jak próżność, współzawodnictwo, litość czy strach. Zwykle przeważają one nad argumentami racjonalnymi. Ze względu na sposób przekazu oraz połączenie obrazu z dźwiękiem największa jest skuteczność reklamy telewizyjnej. Same słowa, rysunki, zdjęcia, dźwięki nie oddziaływają tak intensywnie.
W szeregu przypadków poprzez odwołanie się czy wzbudzeniu pewnych uczuć klient pozbawiony zostaje możliwości dokonania rzeczowych porównań i wyborów pomiędzy towarami czy usługami. To skuteczność oddziaływania nierzeczowych elementów zawartych w reklamie zastępuje niekiedy rzeczową ocenę zarówno w zakresie własnych potrzeb klienta, jak i cech produktu.
Jako czyn nieuczciwy uznano reklamę odwołującą się do uczuć klientów przez wywoływanie lęku, wykorzystywanie przesądów lub łatwowierności dzieci. Wyliczenie to uznać można za przykładowe, istnieje bowiem szereg innych przypadków, w których ma miejsce odwołanie się do uczuć, jak np. wykorzystanie motywów seksualnych, pobudek ekologicznych, skłonności altruistycznych czy łatwowierności ludzi.
Filmik z reklamą Hyundai’a i Hop Coli
Pytanie 1 i 2
Nie przesuwać slajdu!!
Eksperyment – wstańcie, siądźcie – to jest manipulacja.
Manipulacja jest głęboko zakorzeniona w codziennej komunikacji międzyludzkiej, szczególnie: w wychowaniu, nauczaniu, zarządzaniu, w rodzinach, przyjaźniach, współpracy. Każde zaspokajanie potrzeb, wymagające pomocy czy współdziałania innych ludzi jest podatne na manipulacje, bo nie jesteśmy wolni od tendencji traktowania innych jako narzędzi.
Manipulacja w mediach
Manipulacja obrazem i jego zawartością
W telewizji informacyjnej twórcy przekazów „żonglują” obrazami tak, by tworzyły spójną całość z wysnutą przez dziennikarzy tezą lub by wzbudzały w odbiorcach określone emocje. Najczęściej stosowane techniki to aranżacja kolejności obrazów i ich odpowiedni montaż.
Manipulacja tematami politycznych w serwisach informacyjnych
Poprzez podejmowanie czy pomijanie
określonych tematów wywierają istotny wpływ na ustanawianie kryteriów oceny
rządów, prezydentów, polityków czy kandydatów na stanowiska państwowe.
W celu uatrakcyjnienia zwykle monotonnego obrazu polityki reporterzy
serwisów informacyjnych skupiają się w swych relacjach na kontrowersyjnych,
sensacyjnych czy wręcz skandalicznych aspektach gry politycznej.
Manipulacja czasem antenowym
Pokazywanie jednych dłużej, drugich krócej. Należy dodać, że i w tym jest jeszcze haczyk.
Można bowiem pozytywne wydarzenia pokazywać w sposób błahostkowy i krótki. Natomiast wydarzenia mało istotne, nic nie znaczące ukazać w sposób znacznie podnoszący ich rangę i przeznaczyć sporo czasu antenowego na ich ukazanie. Wszystko to działa też w odwrotny sposób. Wydarzenie negatywne, można ukazać w mocno oczerniającym świetle, znacznie wyolbrzymić w sposób dalece odbiegający od prawdy i poświęcić na to bardzo dużo czasu
antenowego.
Dobór ekspertów, komentatorów, statystyk i sondaży
Na antenie telewizyjnej reporterzy niejednokrotnie stawiają tezy, w których za pomocą odpowiednio skompilowanego materiału audiowizualnego, w którym zamieszczają „obiektywne” wypowiedzi wyselekcjonowanych na potrzeby relacji ekspertów z dziedziny polityki, ekonomii, socjologii, prawa, marketingu politycznego czy wizerunku. Manipulacja w tym zakresie polega na wizji 17 ukazywane są wykresy przedstawiające niepełne wyniki badań, tj. te które potwierdzają główną informację. Pomijane są natomiast te, które mogłyby ją podważyć.
Komentarz i ocena. Brak oddzielenia informacji od komentarza. Używanie sformułowań oceniający
Telewizja informacyjna działa niczym filtr rozczłonkowujący i przesiewający każdą wypowiedź czy przesłanie kierowane przez polityka do potencjalnego wyborcy. W miejsce „odsianej” części informacji wbił się komentarz dziennikarski, który narzuca odbiorcy określoną interpretację wiadomości lub oficjalnego źródła informacji. Odbiorca jest zatem pozbawiony nie tylko pełnej informacji, ale i swobody jej interpretacji. To z kolei może powodować, iż potencjalny wyborca będzie podejmował decyzje takie, których nigdy by nie podjął dysponując pełną i rzetelną informacją.
Wykres – komentarz:
Nic więc dziwnego, że ciesząc się tak wysokim poparciem społecznym, dziennikarze stają się liderami opinii wchodzącymi w polemiczne dysputy z politykami oraz forującymi własne komentarze i oceny na antenie telewizyjnej.
Manipulacja w reklamie
Twórcy reklam stosują różnego rodzaju techniki manipulacyjne. Już sama forma jest perswazyjna, ponieważ- jak wspomniałam o tym wyżej- przekaz ten stwarza pozory bycia aktem informacyjnym. W rzeczywistości jednak za tą swoistą zasłoną kryje się szereg zabiegów, które mają uśpić czujność odbiorcy, a potem podstępnie wpłynąć na jego postawę bądź zachowanie. Komunikat reklamowy opiera się na technice fragmentacji. Prezentuje tylko niektóre cechy przedmiotu/ oferty - takie, które uznaje za największe zalety i które najbardziej przyciągną uwagę konsumentów. W konsekwencji odbiorca otrzymuje znacznie okrojony i zniekształcony obraz rzeczywistości. Uniemożliwia mu to obiektywną ocenę reklamowanego produktu
„Słowa-klucze":
Nowy (model samochodu, proszek do prania, itd.)
Lepszy smak
Pyszny jogurt
Wyjątkowy aromat
Stosowanie struktur uniemożliwiających negację:
90% dentystów używa pasty X
badania dowiodły, że usuwa do 100% łupieżu
wchłania dwa razy więcej niż podpaska wiodącego producenta
3. Wyrazy wartościujące:
Udoskonalona formuła (pasta do zębów)
Z najlepszego mleka (serek pleśniowy)
W najnowszym numerze (o czasopiśmie)
Jeszcze bardziej puszyste (ptasie mleczko)
Z najlepszych ziaren (kawa)
Propagowanie zdrowego stylu życia :
Naturalny serek
Inspirację czerpiemy wprost z natury
Naturalny blask
Naturalny aromat
Smak natury
Naturalna woda
5. Parafrazy przysłów i powiedzeń:
Nadziane żelki
O niebo lepsze (ptasie mleczko)
Życie nabiera barw (farba ścienna
Czuję się taki pusty w środku (żelki)
Daj się ponieść Fantasii (jogurt)
Twoje 5 minut (danie błyskawiczne)
Gdzie ceny tną, tam ludzie lecą
6. Wbudzenie zachwytu i ekscytacji, stworzenie iluzji:
Smoczny sok
Strasznie pyszny jogurt
Kosmiczne magnesy z galaktyki Monte
Czary z mleka
Element slangu:
Twoja paczka
Wypasione chrupnięcie
Laski zapodają taniec brzucha na stole
Jestem, kim jestem
Metody działania przywódców
Wszędzie tam gdzie jest jakakolwiek grupa musi być jej przywódca. Jeśli nie jest on grupie dany 'z zewnątrz' to grupa sama go wybierze. Przywództwo to nic innego jak kierowanie grupą i wpływanie na zachowania ludzi, znajdujących się w niej.
Cechy przywódcy, najczęściej wskazywane jako najważniejsze to:
Umiejętność prognozowania tego, co może nastąpić w firmie, na rynku, wśród klientów itp.
Umiejętność zachęcenia ludzi do działania, przekonanie ich o słuszności i ważności tego, co robią
Odwaga i sprawne podejmowanie decyzji, nawet nieco ryzykownych
Poczucie odpowiedzialności za własne działania oraz za działania podwładnych
Inteligencja emocjonalna, czyli umiejętność budowania zdrowych relacji międzyludzkich
Inicjatywa i kreatywność w podejmowaniu się realizacji nowych projektów
Obiektywna, uczciwa i sprawiedliwa ocena pracy pracowników
Zdolność wyrażania własnych myśli, przekonań i pomysłów
Wiedza z dziedziny negocjacji i komunikacji interpersonalnej
Osoby charyzmatyczne:
Głoszą dalekosiężną wizję, ideę i potrzebę zmian, co wywołuje zwykle wiele emocji u członków grupy i obserwatorów.
Budzą nadzieję na zmiany, w związku z czym ludzie obdarzają ich dużym zaufaniem.
Mają przyciągający uwagę styl bycia (np. Mahatma Gandhi, Benito Mussolini)
Traktują innych ludzi indywidualnie (np. Napoleon i Juliusz Cezar znali imiona tysięcy swoich żołnierzy).
Siła i gra perswazji
Perswazja – sztuka przekonywania kogoś do własnych racji. Różni się od manipulacji tym, że przekonanie danej osoby do czegoś nie zaszkodzi jej w późniejszym czasie.
W działaniu perswazyjnym wykorzystuje się trzy techniki oddziaływania na odbiorcę:
- apelowanie o zajęcie określonego stanowiska i podjęcie określonego działania;
- sugerowanie pożądanych interpretacji i ocen;
- racjonalne uzasadnianie słuszności prezentowanych poglądów.
Ze względu na cele wyróżnia się perswazję przekonującą, której zadaniem jest dowieść komuś słuszności, prawdziwości czegoś; perswazję nakłaniającą (propaganda) nastawioną na pozyskanie dla idei czy doktryny jak największej liczby zwolenników; perswazję pobudzającą (agitacja) obliczoną na zjednanie odbiorcy dla jakiejś idei, sprawy czy poglądu.
Język ciała, emitowanie uczuć, kontrola emocji
Mowa ciała to m.in. gesty i ruchy, postawa, mimika, spojrzenia, sposób używania przestrzeni interpersonalnej. Umiejętność czytania języka ciała może całkowicie zmienić twoje życie. Często nasi rozmówcy próbują w rozmowie ukryć to, co naprawdę myślą - mowa ciała jednak nigdy cię nie oszuka, musisz tylko nauczyć się ją poprawnie odczytywać.
Obrazek: 1 – chyba Cię lubię, 2 – precz, 3 – to może bądźmy przyjaciółmi, 4 – NIE GAP SIĘ NA MOJE CYCKI!
Obrazek 2.: 1- smutek, 2 – radosc, 3 – przerażenie, 4 – pewność siebie, 5 – zadowolenie
Kontrolowanie emocji nie jest równoznaczne z ich ignorowaniem. Wiąże się ono z właściwym rozpoznaniem emocji i umiejętnością ich wykorzystania lub zmienienia. Możemy wyróżnić cztery podstawowe emocje: gniew, strach, lęk i smutek. W opisanym poniżej przykładzie analizuję w jaki sposób można zredukować lub całkowicie wyeliminować jedną z nich – smutek. Opisana tu technika ma jednak równie dobre zastosowanie do pozostałych emocji.
KROK 1
Uświadom sobie, że emocje nie biorą się znikąd. Zapytaj siebie: „Jak czuję się w tej chwili?” Jeśli możesz, prowadź pamiętnik. Kiedy czujesz smutek, zastanów się, co mogło go spowodować. Oceń swój nastrój w skali 1-100, gdzie 1 oznacza najsłabsze a 100 najbardziej intensywne emocje.
KROK 2
Zwróć uwagę na myśli, które w danej chwili kłębią się w twojej głowie. Załóżmy, że nagle poczułeś smutek. Zatrzymaj się i przeanalizuj o czym myślałeś, dopóki nie zlokalizujesz przyczyny, która go wywołała. Nazwijmy tą przyczynę „automatyczną myślą”. Jeśli na przykład twój szef (całkowicie nieświadomie) unikał w porze lunchu twojego spojrzenia, w twojej głowie mogła pojawić się myśl, że chce cię zwolnić.
KROK 3
Napisz na kartce dowód potwierdzający automatyczną myśl. Mogłeś na przykład powiedzieć coś, co rozgniewało szefa, a jest już za późno, żeby to cofnąć.
KROK 4
Napisz na kartce dowód przeciwko automatycznej myśli. Jeśli głębiej się zastanowisz, możesz dojść do wniosku, że tak naprawdę nikt nie dogaduje się z twoim szefem, co więcej, nie może on nikogo zwolnić, ponieważ brakuje na rynku pracowników z odpowiednimi kwalifikacjami.
KROK 5
Zadaj sobie pytanie: czy na daną sytuację nie można spojrzeć w sposób bardziej racjonalny, niż twój? Analizując sytuację z innego punktu widzenia możesz na przykład dojść do wniosku, że mimo sprzeczek z szefem, twoje stanowisko nie jest zagrożone. Możesz w dalszym ciągu nie lubić swojej pracy i nie pałać sympatią do szefa, ale przynajmniej będziesz mógł z własnej woli rozejrzeć się za nową pracą, bez obaw, że nagle zostaniesz bez środków do życia.
KROK 6
Oceń swój obecny nastrój w skali od 1 do 100 i zobacz, jak duża nastąpiła poprawa. Nie tylko wyposażyłeś
się w nowy zestaw emocji, ale ustaliłeś plan, który – poprzez zmianę warunków, w których się znajdujesz – poprawi twój nastrój na stałe.
KROK 7
Pracuj nad emocjami dopóki nie będziesz w stanie ich kontrolować. Sporo czasu wymaga zmiana wykształconego przez lata sposobu myślenia. Poszukaj w internecie lub w książkach ćwiczeń wspomagających ten proces. Gdy będziesz je aktywnie wykonywał, z pewnością pomogą ci wyeliminować niechciane emocje.
KROK 8
Możesz także bezpośrednio wyeliminować wiele poglądów, które dają początek złym myślom i negatywnym emocjom. Albert Ellis sporządził listę dziesięciu irracjonalnych myśli, które nas denerwują. Żadna z nich nie jest prawdą, ale większość z nas jest skłonna wierzyć chociaż w niektóre z nich. Możesz pozbyć się tych myśli zastanawiając się nad nimi tak długo, dopóki nie stwierdzisz, że są błędne.
Procesy komunikowania się
w małych grupach
Kryteria definiujące małą grupę:
Składa się z trzech lub więcej osób – pojawia się możliwość rządów większości, opinii mniejszości koalicji i głosowania. Główna granica małej grupy to istnienie możliwości, by członkowie grupy mogli wejść każdy z innym w interakcję
Postrzeganie siebie jako członków grupy – ludzie muszą zdawać sobie sprawę, że są członkami grupy i za takich się uważają
Konieczna jest komunikacja – jako proces zarządzania komunikatami i ich znaczeniami w sposób, który buduje społeczność. Grupa musi się ze sobą komunikować
Wzajemne zależności – czyli stan, w którym dwa elementy są ze sobą powiązane i wzajemnie na siebie wpływają. Współzależności ta mogą występować w 3 aspektach:
współzależności celu – polegają na posiadaniu wspólnych celów, uznawanych przez wszystkich członków (cele to wyniki, do których zmierzają wysiłki członków grupy)
współzależności zachowań – pojawiają się w sytuacji, w której komunikaty jednostki wpływają na grupę i jednocześnie są zależne od komunikatów wysyłanych przez innych członków grupy
współzależności kontekstu – występują w sytuacji, gdy środowisko, w którym funkcjonuje grupa wpływa na jej działanie, a ona z kolei wpływa zwrotnie na środowisko
Dlaczego komunikacja w małej grupie jest istotna:
Uczestniczymy i komunikujemy się w wielu małych grupach – w naszym życiu grupy bądź zespoły odgrywają coraz większą rolę, uczestniczymy w nich w życiu prywatnym jak i w pracy, dlatego uczenie się umiejętności w komunikowania w małych grupach może przyczyniać się do twojego rozwoju zawodowego i osobistego
Małe grupy mogą zwiększać poziom kreatywności i osiągnięć – wiąże się to ze zjawiskiem facylitacji społecznej, czyli wysiłku wkładanego w wykonanie zadania w obecności innych osób. Grupa motywująco wpływa na swoich członków
Małe grupy mogą mieć negatywny wpływ na ludzi – w skrajnych przypadkach ludzie pod naciskiem grupy mogą utracać swoją indywidualność i poddawać się dyktatowi grupy. Występuje tutaj zjawisko konformizmu
Model kompetencji komunikacji
w małej grupie:
Na zdolność do kompetencji komunikacji wpływają:
Motywacja – jako pragnienie jednostki, by angażować się w małą grupę i wejść w interakcję z jej innymi członkami. Istnieją cztery czynniki motywujące jednostki do przyłączenia się i uczestniczenia w grupie:
związane z ludźmi – motywacją jest atrakcyjność członków grupy
związane z zadaniami – motywacją jest atrakcyjność zadań, aktywności lub celów stojących przed grupą
zaspokojenie potrzeb – motywacją są osobiste lub społeczne potrzeby jednostki
Wiedza – w wypadku kompetencji komunikacyjnej w małej grupie niezbędna jest wiedza o:
zadaniu – czyli jak wykonać dane działania grupowe oraz jakie odpowiednie decyzje należy podjąć w celu jego realizacji
relacji – odnosi się do wiedzy na temat tego jak kierować relacjami wewnątrz grupy
Umiejętności – składają się na nie umiejętności związane z:
zadaniami – dotyczące podejmowania decyzji, dokonywania wyboru między różnymi działaniami i pomysłami
relacjami – dotyczą zdolności wysyłania komunikatów, które sprzyjają odpowiednim i efektywnym relacjom między członkami oraz podtrzymują je
Kontekst – czyli „otoczenie” grupy, na które składają się:
ludzie – jednostki zainteresowane działaniami grupy. Członkowie grupy muszą nauczyć się przewidywać oczekiwania członków grupy, jak i innych ludzi
cele – rozpoznanie celów grupy oraz podejmowanie działań w taki sposób, który ma zapewnić osiągnięcie tych celów
środowisko – czyli klimat, w którym komunikują się członkowie grupy. Rozpoznanie środowiska grupy pozwala osobie na wybór odpowiednich komunikatów
czas – wpływa na sposób w jaki działa grupa i w jaki postrzegane są jej działania