| Zakład Środków Gaśniczych |
|---|
| Badanie zdolności pianotwórczej środków pianotwórczych |
SP – PK11 pluton 3 |
| Uwagi |
I. Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest pomiar zdolności pianotwórczej środka pianotwórczego Komet Extrakt LB metodą ubijania, sporządzenie wykresów zależności objętości wytworzonej piany oraz czasu wycieku połowy roztworu zawartego w pianie od stężenia, a także analiza i wyznaczenie najbardziej optymalnego zakresu stężeń dla danego środka.
II. Opis metod pomiarowych
Metoda ubijania polega na ubijaniu roztworu środka pianotwórczego w cylindrze miarowym za pomocą krążka perforowanego, osadzonego na długim pręcie, wykonując ruchy posuwisto zwrotne z określoną amplitudą i częstotliwością w zadanym czasie. Miarą zdolności pianotwórczej jest objętość wytworzonej piany lub jej liczba spienienia. Aby wyniki mogły być porównywane metodą tą powinna posługiwać się jedna osoba.
III. Przebieg ćwiczenia
Ćwiczenie rozpoczęliśmy od sporządzenia roztworów środka pianotwórczego Komet Extrakt LB o stężeniach 12%, 6%, 3%, 1,5%, 0,75 % i objętości 100 cm3 każdy. Następnie podchorąży Adam Szlauer rozpoczął ubijanie piany. Nad każdą próbką pracował jedną minutę przy częstotliwości ubijania 1 Hz. Po minucie od zaprzestania ubijania dokonywaliśmy pomiaru objętości wytworzonej piany. Mierzyliśmy również czas, w którym z każdej próbki wyciekło 50 cm3 roztworu.
IV. Wykresy
Na podstawie wykresu możemy stwierdzić, że najbardziej optymalnym zakresem stężeń środka Komet Extrakt LB w roztworze z wodą jest przedział pomiędzy 3 a 6%. Nasze stwierdzenie jest oparte na porównaniu ilości piany i czasu połówkowego wycieku z ekonomicznością wytwarzania piany. Dla stężeń powyżej 6% trwałość piany i jej objętość wzrastają nieznacznie, natomiast zużycie środka jest niewspółmiernie większe. Z kolei przy stężeniach poniżej 3% drastycznie zwiększa się szybkość wyciekania roztworu z piany, samej piany jest również znacznie mniej - taki stan rzeczy może mieć negatywny wpływ na prowadzone działania gaśnicze z użyciem tego środka w takim stężeniu, co powoduje sytuację w której nieuzasadniona jest zbytnia ekonomiczność.
V. Charakterystyka badanego środka
Pomimo żmudnych poszukiwań nie udało nam się znaleźć charakterystyki środka pianotwórczego Komet Extrakt LB, niepowodzeniem zakończyło się nawet ustalenie typu tego środka. Fakt ten uniemożliwia zamieszczenie charakterystyki środka w sprawozdaniu a także podania przykładów środków pianotwórczych tego samego typu.
Znaleźliśmy jedynie charakterystyki środków o podobnej nazwie: Komet Extrakt AFFF, Komet Extrakt AX, Komet Extrakt S oraz Komet Extrakt A.
VI. Wnioski
Metoda ubijania pozwala nam w prosty sposób określić najbardziej optymalny przedział stężeń środka pianotwórczego w roztworze z wodą. Po przeprowadzeniu badania możemy porównać dwa najważniejsze parametry piany dla różnych stężeń: objętość wytworzonej piany oraz czas połówkowy wycieku roztworu (trwałość). Warunkiem porównywalności otrzymanych wyników jest wykonywanie ubijania przez tą samą osobę dla wszystkich próbek. W naszym wypadku stan ten miał miejsce więc wyniki możemy uznać za miarodajne. Metoda ta może służyć również do porównania właściwości środków pianotwórczych zarówno tego samego jak i różnych typów.
Określony przez nas optymalny zakres stężeń środka pianotwórczego w roztworze pokrywa się z najczęściej polecanymi przez producentów wartościami.