Politechnika Warszawska
Wydział Geodezji i Kartografii
ĆWICZENIE 1
Projekt konstrukcji pomiarowej do wyznaczenia odchylenia osi komina od pionu.
Michał Grzyb, Adam Góra
Specjalizacja GIP
Semestr: II
Rok akademicki: 2014/2015
Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia było zaprojektować konstrukcję pomiarową do w wyznaczenia poziomego odchylenia punktu G (oś komina w płaszczyźnie górnej) od linii pionowej przechodzącej przez punkt D (oś komina w płaszczyźnie dolnej). Przyjęliśmy wysokość komina równą 180 m, a położenie punktu G wewnątrz okręgu o promieniu 11 mm wyznaczono z prawdopodobieństwem P=0,95.
Zadanie wykonano przy zastosowaniu dwóch podejść:
Podejście ścisłe polegające na przeprowadzeniu procesu wyrównania metodą pośredniczącą
Podejście przybliżone oparte na analizie dokładności przy wykorzystaniu wstęg wahań.
Wykonanie ćwiczenia:
Ad1. Podejście ścisłe.
Ad2. Podejście przybliżone.
Określenie dopuszczalnego błędu położenia punktu G względem punktu D
Ostatecznie położenie punktu G obliczono ze wzoru:
$$m_{p} = \sqrt{m_{x}^{2} + m_{y}^{2}} = 4,4\text{\ mm}$$
Konstrukcja pomiarowa
Położenie punktu G względem punktu D wyznaczamy z 3 niezależnych konstrukcji
1,2
2,3
1,3
Każda z nich ma taką samą geometrię. Stanowiska są rozmieszczone w odległości od komina zapewniającej celowanie do jego górnych tworzących pod kątem horyzontalnym 40o,co daje nam odległość 214,516 m. Celowe do osi komina dla każdej konstrukcji przecinają się pod kątem 1200. Położenie(wychylenie) punktu G względem punktu D jest średnią z 3 wyznaczeń, czyli
w = (x, y) – wychylenie punktu G otrzymane z jednej konstrukcji
mx = my = m
$m_{w} = \sqrt{{m_{x}}^{2} + {m_{y}}^{2}} = \sqrt{2}m$ – błąd wychylenia punktu G otrzymany z jednej konstrukcji
wsr = (xsr, ysr) – wychylenie punktu G otrzymane z trzech konstrukcji
$${x}_{\text{sr}} = \frac{{x}_{1,2} + {x}_{1,3} + {x}_{2,3}}{3}$$
$${y}_{\text{sr}} = \frac{{y}_{1,2} + {y}_{1,3} + {y}_{2,3}}{3}$$
$${m_{x}}_{\text{sr}} = \sqrt{\frac{1}{9}{m_{x}}_{1,2} + \frac{1}{9}{m_{x}}_{1,3} + {\frac{1}{9}m_{x}}_{2,3}}$$
mx1, 2 = mx1, 3 = mx2, 3 = mx
$${m_{x}}_{\text{sr}} = \frac{m_{x}}{\sqrt{3}}$$
$${m_{y}}_{\text{sr}} = \sqrt{\frac{1}{9}{m_{y}}_{1,2} + \frac{1}{9}{m_{y}}_{1,3} + {\frac{1}{9}m_{y}}_{2,3}}$$
my1, 2 = my1, 3 = my2, 3 = my
$${m_{y}}_{\text{sr}} = \frac{m_{y}}{\sqrt{3}}$$
mx = my = m
${m_{w}}_{\text{sr}} = \sqrt{{{m_{x}}_{\text{sr}}}^{2} + {{m_{y}}_{\text{sr}}}^{2}} = \sqrt{\left( \frac{m_{x}}{\sqrt{3}} \right)^{2} + \left( \frac{m_{y}}{\sqrt{3}} \right)^{2}} = \sqrt{\frac{2m^{2}}{3}} = \frac{\sqrt{2}m}{\sqrt{3}} = \frac{m_{w}\ }{\sqrt{3}}$– błąd wychylenia punktu G otrzymany z trzech konstrukcji,
a więc:
mwsr ≡ mp
$$m_{p} \geq \frac{m_{w}\ }{\sqrt{3}}$$
$${\sqrt{3}m}_{p} \geq m_{w}$$
Wyznaczenie błędu wychylenia dla jednej konstrukcji przy zastosowaniu wstęg wahań
$m_{w} = \frac{\sqrt{e_{1}^{2} + e_{2}^{2}}}{\sin\gamma}$;
∖te1 = e2 = e – szerokość wstęgi wahań
γ – kąt przecięcia się wstęg wahań
$m_{w} = \frac{\sqrt{2}e}{\sin\gamma}$ – błąd wychylenia punktu G wyznaczony z 1 konstrukcji
Wychylenie punktu G:
w = α * d
α- różnica kierunków na oś komina
d- odległość do komina
Szerokość wstęgi wahań:
$$e = \sqrt{{m_{\alpha}}^{2}*d^{2} + {m_{d}}^{2}*{\alpha}^{2}}$$
$$m_{w} = \frac{\sqrt{2}*\sqrt{{m_{\alpha}}^{2}*d^{2} + {m_{d}}^{2}*{\alpha}^{2}}}{\sin\gamma}$$
Korzystając z wyżej wyprowadzonej zależności ${\sqrt{\mathbf{3}}\mathbf{m}}_{\mathbf{p}}\mathbf{\geq}\mathbf{m}_{\mathbf{w}}$ mamy:
$${\sqrt{3}m}_{p} \geq \frac{\sqrt{2}*\sqrt{{m_{\alpha}}^{2}*d^{2} + {m_{d}}^{2}*{\alpha}^{2}}}{\sin\gamma}$$
Wyraz md * α jest bardzo mały wiec możemy go zaniedbać w obliczeniach
$$d = \frac{180}{\text{tg}\left( 40^{0} \right)} = 214,516\ m$$
$$m_{d} = \sqrt{\left( 180*\log{\left( \sin\left( 40^{0} \right) \right)*m_{z}} \right)^{2}} = 2,71\ mm$$
mz – błąd kąta pionowego, mz = 50cc
Dla wychylenia równego 10 cm mamy α = 297cc
md * α = 1, 27 * 10−6 m – bardzo mała wartość więc nie musimy jej uwzględniać
Różnicę kierunków na oś komina należy zatem mierzyć z dokładnością:
$${\sqrt{3}m}_{p} \geq \frac{\sqrt{2}*\sqrt{{m_{\alpha}}^{2}*d^{2}}}{\sin\gamma}$$
$$m_{\alpha} \leq \frac{{\sqrt{3}*m}_{p}*\sin\gamma}{\sqrt{2}*d}$$
mα ≤ 13, 85cc = 4, 49″
Różnica kierunków na oś komina:
α = KosG − KosD
$K_{\text{os}} = \frac{{K_{T}}_{L} - {K_{T}}_{P}}{2}$ – kierunek na oś komina
mKT = mKTL = mKTP– błąd kierunku na tworzącą komina
$m_{K_{\text{os}}} = \frac{{m_{K}}_{T}}{\sqrt{2}}$ – błąd kierunku na oś komina
mKos = mKosG=mKosD
$m_{\alpha} = \sqrt{2}*m_{K_{\text{os}}} = {m_{K}}_{T}$
Pojedynczy kierunek na tworzącą należy mierzyć ze średnim błędem mniejszym niż 13, 85cc = 4, 49″