Choroba Plummera

Niedobór jodu lub wcześniejsze zmiany chorobowe w tarczycy to najczęstsze przyczyny wystąpienia choroby Plummera. Schorzenie całkowicie zaburza funkcjonowanie tarczycy i sprawia, że narząd nieustannie wydziela hormony.

Choroba Plummera występuje u osób, które już miały zmiany chorobowe w obrębie tarczycy . Nieaktywne wole guzowate obecne w tarczycy mogą przez lata nie dawać żadnych objawów, dlatego ogromna część chorych nie zdaje sobie sprawy z ich obecności. Zdarza się jednak, że wole aktywują się, a tarczyca twardnieje i pokrywa się licznymi wybrzuszeniami.

Objawy
Wole guzowate to jeden z czynników sprzyjających wystąpieniu choroby. Ogromny wpływ na pracę tarczycy ma jod. Jego niedobór w organizmie sprawia, że tarczyca nie reaguje na wydzielany prze przysadkę mózgową TSH, hormon, który reguluje jej pracę. Niezależnie od stężenia TSH we krwi i potrzeb organizmu tarczyca nie przestaje wydzielać swoich hormonów. Za zmiany chorobowe odpowiada nieprawidłowy rozwój tarczycy (najczęściej jest ona zbyt mała).

Choroba Plummera, jak inne rzadziej występujące choroby tarczycy, swoimi objawami przypomina nadczynność tarczycy. Wraz z rozwojem schorzenia pojawiają się bardziej charakterystyczne dla niej dolegliwości. Osobie z wolami guzowatymi towarzyszy nietolerancja ciepła, kłopoty z zasypianiem, nerwowość oraz duszności .

Diagnoza
W przypadku podejrzenia choroby tarczycy konieczne jest określenie stężenia TSH oraz hormonów wytwarzanych przez tarczycę. Aby ocenić wielkość guzów oraz stopień zmian w tarczycy wykonuje się USG tarczycy. Jeśli wokół tarczycy pojawiają się dodatkowe pojedyncze, bolące guzki konieczna jest biopsja. Sporadycznie wykonuje się scyntygrafię oraz oznaczenie przeciwciał.