Pediatria.
Rozwój dziecka.
Wybrane jednostki chorobowe.
Dziecko:
nie jest miniaturą człowieka dorosłego
rośnie i dojrzewa
w jego organizmie przeważają procesy anaboliczne
Okresy życia dziecka:
Okres noworodkowy
Okres niemowlęcy
Okres wczesnodziecięcy
Okres przedszkolny.
Okres wczesnoszkolny.
Okres dojrzewania
Okres młodzieńczy
Okres Noworodkowy.
(od urodzenia do końca .ż.)
Śpi około 21 godzin na dobę
Adaptacja do życia pozamacicznego :
pierwszy oddech
zmiana w krążeniu krwi
regulacja temperatury ciała
stymulacja układu nerwowego przez bodźce ze świata zew.
rozpoczęcie odżywiania drogą doustną
nerki zaczynają wydalanie produktów przemiany materii
kontakt z patogenami, nabieranie odporności
Okres Noworodkowy.
(od urodzenia do końca .ż.)
Okres noworodkowy kończy się wraz ze stabilizacją układów oddychania, krążenia i wydalania i gdy następuje wyrównanie urodzeniowej masy ciała.
Okres Niemowlęcy.
(od końca 1 miesiąca do końca 1 roku życia)
W tym okresie niemowlę intensywnie przyswaja składniki odżywcze
do 6 miesiąca jest karmione naturalnym pokarmem matki, po 6 miesiącu w jadłospis niemowlęcia wprowadzane są pokarmy obce - początkowo papki, potem pokarmy stałe
szybki przyrost jego masy ciała :
- podwojenie po 5 miesiącach,
- potrojenie po roku.
Wyrzynają się pierwsze zęby po .ż.
ustala się właściwy rytm snu, tj. 12 godzin w nocy i 3-4 w dzień
Rozwój sfery poznawczej (łączenie wrażeń słuchowych, wzrokowych, dotykowych)
Rozwój sprawności ruchowej
- sięganie, chwytanie, manipulacja przedmiotami
- ruchy głowy i tułowia w pozycji leżącej, siedzenie, stanie, chodzenie
Rozwój mowy (gruchanie, gaworzenie, wypowiadanie 1-3 słów dwusylabowych, rozumienie niektórych poleceń)
Początki reakcji emocjonalno-społecznych (więź emocjonalna z najbliższymi, matką)
Okres wczesnego dzieciństwa
(od 1 do końca 3 roku życia )
Dochodzi do pełnego wykształcenia się mechanizmów zapewniających właściwą człowiekowi postawę działa i chód dwunożny:
- zmiana w ukształtowaniu kręgosłupa
usprawnienie mechanizmów nerwowych (od których zależy utrzymanie postawy i lokomocja)
stopa ulega wysklepieniu.
W drugim roku życia znacznie poprawia się koordynacja ruchowa.
Osiąga poziom ostrości wzroku charakterystyczny dla człowieka dorosłego
Uczy się mówić (słowa są zniekształcone, uproszczone lub nowo utworzone i dość trudno je zrozumieć),
Ma bogatą mimikę i gestykulację. Bardzo często naśladuje ruchy i czynności otaczających go osób (np. rodziców).
W wieku trzech lat wypowiada się w miarę poprawnie, (ok. 1000 - 1500 wyrazów. )
Dziecko staję się szczuplejsze i sprawniejsze, ale jego mięśnie są jeszcze słabe.
Pojawia się ogromne zapotrzebowanie na ruch
Stają się bardziej niezależne, samodzielne,
poznają otoczenie.
Częściej chorują na choroby zakaźne
Zwiększają się także ilości urazów.
Okres wczesnego dzieciństwa
(od 1 do końca 3 roku życia )
W trzecim roku życia zaczyna stawiać coraz więcej pytań.
Powinno posiadać mleczne uzębienie w pełnym zakresie (20 ząbków), w związku z czym zmienia się sposób żywienia dziecka, które z pokarmów papkowatych i półstałych przechodzi z czasem na pokarmy stałe.
W trzecim roku życia powinno także opanować świadome oddawanie moczu i stolca.
Okres przedszkolny
(od 4 do 6 r.ż.)
Okres dużej dynamiki psychicznego i fizycznego rozwoju dziecka (wiek zabawy - przez zabawę uczy się i poznaje świat )
w gronie rówieśników uczą się podporządkowywać grupie i niekiedy rezygnować z własnych zachcianek
Ogromna potrzeba miłości i akceptacji
Duża potrzeba ruchu - są żywe, hałaśliwe, mówią wiele i mają często bujną wyobraźnię.
W wieku sześciu lat następuje przyspieszenie wzrastania ciała wzwyż.
Pojawienie się cech dymorfizmu płciowego
- szerokość barków i bioder
- grubość tkanki tłuszczowej
Postawa ciała (wypięty brzuch, nieznaczna kifoza piersiowa)
Stopa ( wydłużenie, poszerzenie, podniesienie)
Szybszy rozwój tkanki mięśniowej
Okres wczesnoszkolny.
7-10r.ż.
Zamiana dominującej formy działalności z zabawy na naukę szkolną (skupienie uwagi, samodzielność myślenia)
Wzrasta aktywność społeczna i umiejętność współżycia w zespole, łatwość w nawiązywaniu kontaktów.
Przejawy antagonizmu płci
Potrzeba dużej aktywności fizycznej, zabawy zespołowe
Uzębienie mleczne zastępują zęby stałe.
Wzrastanie organizmu zostaje nieco spowolnione, ale za to zmiany następują w układzie kostnym i mięśniowym - kości grubieją, a masa mięśniowa wzrasta.
Wykazują dobrą koordynację ruchową, a szybkość, zręczność, precyzja oraz siła wykonywanych ruchów się zwiększa.
Chorują stosunkowo rzadko.
Okres dojrzewania:
( dz. ok. 10 r.ż., ch. ok. 12r.ż.)
Bardzo szybki wzrost układu kostno-stawowego
- zmiana proporcji ciała, wady postawy
Wolniejszy proporcjonalnie przyrost masy mięśniowej
- osłabienie siły mięśniowej i koordynacji ruchowej
Wolniejszy proporcjonalnie rozwój układów: krążenia i oddychania
- osłabienie wydolności krążeniowo-oddechowej
Okres dojrzewania:
Przejściowa niewydolność wewnątrzwydzielnicza tarczycy, trzustki, burza hormonalna
Dymorfizm płciowy
Spadek odporności organizmu
Labilność emocjonalna
Okres młodzieńczy
(od 17 do 21 roku życia)
Zakończenie procesów wzrastania i kostnienia (dz. 15-18r.ż., ch. 20-24 r.ż.)
Dojrzewanie psychiczne i emocjonalne
Dojście do pełnej dojrzałości płciowej
Praca narządów wewnętrznych jest już w pełni dojrzała, jedynie mózg nadal ulega zmianom - stąd dalszy rozwój i bogacenie się życia psychicznego.
Decyzje podjęte w tym czasie mają dość duży wpływ na kolejne etapy życia.
Odporność w wieku rozwojowym
Odporność nieswoista:
- Bariery anatomiczne (skóra, błony śluzowe)
- Bariery fizjologiczne
temperatura ciała
niskie pH, - żołądek, pochwa
mediatory chemiczne – lizozym, dopełniacz, interferony
oddawanie moczu
- Fagocytoza
- Proces zapalny
Odporność w wieku rozwojowym
Odporność swoista:
- wrodzona
bierna (przeciwciała IgG otrzymane w życiu płodowym od matki)
- nabyta
bierna ( przeciwciała otrzymywane z pokarmem matki IgA)
czynna ( szczepienia, infekcje, kontakt z patogenami)
Odporność w wieku rozwojowym
Niemowlę przez pierwsze 4-6 miesięcy jest chronione przez p. ciała klasy IgG otrzymane od matki, w życiu płodowym .
Dziecko karmione piersią otrzymuje wraz z pokarmem matki przeciwciała klasy IgA
Między 6-.ż. Następuje znaczne obniżenie odporności dziecka wynikające z :
- zanikania przeciwciał uzyskanych od matki
- niedostatecznej produkcji własnych przeciwciał
Do 2 r.ż. dzieci narażone są na zakażenia Haemophilus influenze, Streptococcus pneumoniae , które mogą prowadzić do zapalenia opon mózgowych i posocznicy.
Najczęstsze wskazania do leczenia uzdrowiskowego dzieci:
Zakażenia górnych dróg oddechowych
W 60-90% przyczyną pierwotnych zakażeń górnych dróg oddechowych są wirusy.
Najczęściej dochodzi do zapalenia nosa i gardła w wyniku zakażenia rhinowirusami i koronowirusami
Rzadziej dochodzi do zakażeń wirusami RS, adenowirusami , grypy i paragrypy – mają one tendencję do rozprzestrzeniania się na jamy oboczne (ucho, zatoki)
Im młodsze dziecko tym infekcja przebiega w sposób bardziej ogólnoustrojowy
Zakażenia bakteryjne zwykle występują wtórnie do zakażeń wirusowych
Najczęściej występujące pierwotne zakażenia bakteryjne górnych dróg oddechowych to:
- angina paciorkowcowa (paciorkowiec beta hemolizujący typu A)
- zapalenie nagłośni ( pałeczka hemofilna typu B)
1. Ostre wirusowe zapalenie gardła
W 70-80% przyczyną ostrych zapaleń gardła są wirusy
Objawy:
ostry nieżyt nosa
uczucie rozbicia
bóle głowy, mięśni, gardła,
uczucie pieczenia i drapania w gardle
suchy kaszel, chrypka
temp. ciała poniżej 38,5*C
Leczenie : objawowe
2. Ostre bakteryjne zapalenie gardła.
Angina.
Etiologia : paciorkowiec Beta hemolizujący typu A w 90%
Objawy:
Nagły silny ból gardła
Bóle głowy, złe samopoczucie
Bóle brzucha, nudności, wymioty (młodsze dzieci)
Powiększone, rozpulchnione migdałki podniebienne
Rozpulchnienie i silne zaczerwienienie gardła
Powiększenie i tkliwość ww. chłonnych szyi
temp. ciała powyżej 38,5*C
Leczenie: objawowe, antybiotykoterapia
3. Zapalenie bakteryjne zatok przynosowych
Występuje u dzieci powyżej 10r.ż. , dotyczy zwykle zatok sitowych
Etiologia : paciorkowce, pałeczka hemofilna, Branhamella catarrhalis.
Objawy:
Gorączka
Ból zatok i głowy nasilający się w pozycji leżącej
Wyciek ropny z nosa i na tylnej ścianie gardła
Kaszel nasilający się w nocy
Obrzęk powiek
Leczenie: objawowe, antybiotykoterapia
4. Ostre zapalenie oskrzeli
Etiologia : najczęściej wirusowa, Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae, (bakterie typowe) Mycoplasma pneumoniae, Chlamydia pneumoniae (bakterie nietypowe)
Objawy:
- stan podgorączkowy
- katar
- kaszel suchy, później wilgotny
- obturacja
Leczenie: objawowe, leki rozszerzające oskrzela, mukolityki, antybiotykoterapia, nawodnienie
5. Alergiczny nieżyt nosa
Etiologia : choroba pojawia się u osób predysponowanych genetycznie pod wpływem swoistych alergenów – pyłki roślin, grzyby pleśniowe, roztocza
Objawy:
-wodnista wydzielina w nosie i na tylnej ścianie gardła
- obrzęk nosa
- świąd, kichanie
- pokasływanie
Leczenie:
doustnie antyhistaminiki,
wziewnie: alfa-adrenomimetyki, sterydy, kromogeny
6. Astma oskrzelowa
Jest chorobą polegającą na odwracalnym zwężeniu dróg oddechowych wynikającym z nadmiernej ich reaktywności .
Obturacja : skurcz mm gładkich oskrzeli, obrzęk błony śluzowej, lepka wydzielina
Etiologia : infekcje wirusowe, alergeny, pokarmy, zanieczyszczenia powietrza, wysiłek fizyczny, emocje
Objawy:
- wydłużony, utrudniony wydech
- kaszel, świszczący oddech, duszność
Badania dodatkowe:
- badania czynnościowe płuc ( spirometria, PEF, testy dynamiczne)
- ocena procesu zapalnego ( eozynofilia > 5%)
- identyfikacja alergenów ( testy skórne, stężenie swoistych IgE w surowicy krwi)
Leczenie:
- eliminacja alergenów, czynników drażniących (dym papierosowy)
- leki kontrolujące chorobę ( glikokortykoidy, leki przeciwleukotrienowe, kromoglikan dwusodowy, metyloksantyny, długo działające beta2- mimetyki))
- leki podawane doraźnie (krótko działające beta 2 – mimetyki, antycholinergiki)
- tlenoterapia
Choroby układu ruchu.
1. Boczne skrzywienie kręgosłupa.
Boczne skrzywienie kręgosłupa dotyczy odcinka piersiowego i lędźwiowego kręgosłupa. Często towarzyszy mu rotacja i zmiana kształtu kręgów. Częściej dotyczy dziewcząt.
Etiologia : w 90% idiopatyczne, wrodzona wada budowy kręgosłupa, asymetria kończyn dolnych, porażenie mózgowe, młodzieńcze przewlekłe zapalenie stawów, uraz
Objawy:
- wygięcie kręgosłupa ku bokowi i tyłowi, garb
- odstawanie łopatki
- asymetria barków i miednicy
Rodzaje skolioz:
- czynnościowa
- strukturalna - wrodzona, rozwojowa, idiopatyczna
Leczenie: zależy od stopnia skrzywienia
- uprawianie sportów symetrycznie rozwijających sylwetkę
- ćwiczenia korekcyjne
- zabiegi fizykoterapeutyczne
- gorsety
- korekcja chirurgiczna
2. Wady postawy
Wada postawy - wszelkie odstępstwa od prawidłowej postawy.
Przez prawidłową postawę należy rozumieć taką, której układ poszczególnych odcinków ciała względem siebie jest zharmonizowany, a utrzymanie jej wymaga minimalnego napięcia układu mięśniowego i nerwowego
I okres - zmian czynnościowych
- Jedne grupy mięśni ulegają osłabieniu i rozciągnięciu, w innych występuje wzmożone napięcie i ich skrócenie.
- Czas trwania tego okresu - od kilku tygodni do kilku miesięcy.
II okres - powstawania przykurczy (więzadeł , mięśni i ścięgien)
W tym okresie wprowadzenie ćwiczeń korekcyjnych może być jeszcze całkowicie skuteczne.
- Okres ten może trwać przez kilka tygodni, miesięcy a nawet lat.
III okres - zmian strukturalnych , czyli utrwalonych przykurczy
- wady postawy w tym okresie określamy jako patologiczne.
ćwiczenia korekcyjne pozwalają zapobiec dalszemu postępowaniu wady
jednak całkowita jej likwidacja jest już niemożliwa i często wymaga złożonego postępowania rehabilitacyjnego.
Wady postawy
- Plecy kołyskowe (wg colona)
- Plecy wklęsło - wypukłe (wg Colsona)
- Plecy płaskie (wg Colsona)
- Plecy okrągłe (wg Colsona)
3. Tylne skrzywienie kręgosłupa.
Plecy okrągłe.
Za patologiczną uznajemy kifozę gdy kąt wygięcia kręgosłupa w pozycji strzałkowej przekracza 40*
Etiologia :
- wrodzona - uszkodzenie centrum kostnienia kręgów
- nabyta – osłabienie mm. brzucha – 95% przypadków
- stan zapalny i nowotworowy kręgów
- niedowłady spastyczne
- zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa
- ch. Scheuermanna.
Rozpoznanie:
- wysunięciem do przodu głowy i barków,
- odstawaniem łopatek,
- osłabieniem lub nawet zwiotczeniem mięśni grzbietu,
- przykurczem mięśni klatki piersiowej
- kolana i łokcie są często w pozycji lekkiego zgięcia.
Leczenie:
- ćwiczenia mm. grzbietu i brzucha
- gorsety ortopedyczne
- uprawianie sportów symetrycznie rozwijających sylwetkę
4. Choroba Scheuermanna
Występuje u młodzieży w okresie dojrzewania
Etiologia : jałowa martwica nasad kręgów piersiowych
Objawy: okrągłe plecy, bóle kręgosłupa
Leczenie:
ćwiczenia mm. grzbietu
nauka prawidłowej postawy
gorsety ortopedyczne
zabiegi fizjoterapeutyczne
5. Idiopatyczne złuszczanie głowy kości udowej.
Występuje najczęściej u chłopców otyłych w okresie dojrzewania, polega na oddzieleniu się głowy k. udowej od szyjki w miejscu chrząstki wzrostowej
Objawy:
utykanie
bóle w pachwinie i kolanie
zaniki mięśni uda i pośladka
ograniczenie rotacji wew. i odwiedzenia kończyny
Leczenie: operacyjne, rehabilitacja ruchowa
6. Choroba Perthesa
Najczęściej dotyczy chłopców w wieku 5-8 lat, jest aseptyczną martwicą głowy kości udowej
Etiologia : nieznana
Objawy: jak w idiopatycznym złuszczeniu
Leczenie:
długotrwałe oszczędzanie kończyny
7. Choroba Osgood- Schlattera
Jest to jałowa martwica guzowatości piszczelowej, dotyczy przede wszystkim chłopców w wieku dojrzewania, aktywnych fizycznie
Etiologia : nieznana, prawdopodobny wpływ przeciążenia
Objawy:
- ból i obrzęk tkanek w okolicy przyczepu ścięgna mięśnia czworogłowego
Leczenie: zmniejszenie aktywności fizycznej, fizjoterapia
końsko-szpotawa
Wrodzona wada jedno- lub częściej obustronna . Występuje głównie u chłopców.
Etiologia: nie jest znana
Objawy:
ustawienie końskie
odwrócenie i przywiedzenie przodostopia
zwiększenie wydrążenia podłużnego stopy
Leczenie:
masaże.
opatrunki gipsowe
leczenie operacyjne
płasko-koślawa
Definicja – jest to zniekształcenie stopy polegające na obniżeniu się jej fizjologicznych sklepień, w wyniku czego staje się ona płaska.
Rodzaje:
- płaskostopie podłużne - będące wynikiem obniżenia łuku przyśrodkowego (dynamicznego) stopy
płaskostopie poprzeczne - będące skutkiem obniżenia łuku poprzecznego przedniego stopy
Przyczyny:
nadmierne, długotrwałe obciążenie stóp przy jednoczesnym osłabieniu mięśni i więzadeł,
noszenie niewłaściwego obuwia
nadwaga
wrodzone lub porażenne.
Choroby Neurologiczne
Mózgowe porażenie dziecięce
Jest to zaburzenie kontroli ruchu i/lub postawy ciała wynikające z niepostępującego uszkodzenia rozwijającego się mózgu.
Etiologia :
czynniki przedporodowe (cz. genetyczne, infekcje, wady mózgu, leukomalacja okołokomorowa)
czynniki okołoporodowe ( obrzęk mózgu, wstrząs noworodkowy, wylew wewnątrzmózgowy, zapalenie mózgu, encefalopatia niedokrwienno-niedotlenieniwa)
czynniki poporodowe ( drgawki, niedokrwienie, infekcje, urazy ośrodkowego układu nerwowego)
Postacie:
Spastyczne (piramidowe- hemiplegia, diplegia, tetrapareza) - wzmożone napięcie mięśniowe
Dyskinetyczne - ruchy mimowolne
Ataktyczne – objawy móżdżkowe ( zab. równowagi, dyzmetria, drżenie zamiarowe)
Mieszane (spastyczno-dyskinetyczne, inne)
Objawy współistniejące: upośledzenie umysłowe, drgawki, zaburzenia widzenia, zez, zaburzenia słuchu , zaburzenia czucia)
Objawy:
Asymetryczne ułożenie ciała
Ułożenie odgięciowe
Zmniejszenie aktywności jednej czy dwu kończyn
Nie osiąganie odpowiednich dla wieku umiejętności ruchowych
Badania dodatkowe:
- Rezonans magnetyczny
Ultrasonografia przezciemiączkowa
Badania genetyczne, metaboliczne
EEG
Wzrokowe i słuchowe potencjały wywołane
Iloraz rozwojowy, iloraz inteligencji
Leczenie:
- Usprawnianie ruchowe
Leczenie schorzeń towarzyszących
Metody usprawniania ruchowego:
- NDT
Vojty
Hipoterapia, dogoterapia
Porażenie splotu barkowego
Dochodzi do niego podczas porodu, najczęstszą przyczyną jest zaklinowanie się barków w kanale rodnym, złamanie obojczyka, uszkodzenie nerwów splotu barkowego
Objawy :
Niedowład Erba (korzonki C5-C6)
Bezwładnie zwisające wzdłuż tułowia ramię, w rotacji wewnętrznej i pronacji.
Brak zginania w stawie łokciowym,
Zachowany odruch chwytny
Niedowład Klumpkego ( C7-Th1)
Odruch chwytny nie jest zachowany
Leczenie:
Rehabilitacja ruchowa, fizjoterapia
Choroby Reumatologiczne
Młodzieńcze przewlekłe zapalenie stawów
Młodzieńcze przewlekłe zapalenie stawów jest najczęstszą zapalną układową chorobą tkanki łącznej w wieku rozwojowym i obejmuje heterogenną grupę przewlekłych zapaleń stawów.
Postacie:
Z zajęciem niewielu stawów (1-4 stawy)
Wielostawowa (powyżej 4 stawów)
Uogólniona (wiele stawów, objawy ogólne)
1)Początek uogólniony (ok. 20% chorych):
- hektyczna gorączka > trwająca min. 2 tygod.
- nawracające polimorficzne wysypki,
- uogólnione powiększenie węzłów chłonnych, powiększenie wątroby i/lub śledziony,
- zapalenie błon surowiczych,
- objawy zapalenia stawów,
- podwyższona leukocytoza, nadpłytkowość , anemia
- podwyższenie innych wskaźników ostrej fazy-OB, CRP
- rzadko obecny czynnik reumatoidalny kl. IgM.
2) Początek wielostawowy (ok. 30% chorych):
- zapalenie co najmniej 5 stawów,
- stany podgorączkowe,
- mierne podwyższenie wskaźników ostrej fazy,
- mierne obniżenie wartości Hb,
- obecność czynnika reumatoidalnego kl. IgM ok. 30%.
3)Początek z zajęciem niewielu stawów (ok. 50% chorych):
- zapalenie 1-4 stawów,
- brak cech uogólnienia procesu,
- zapalenie naczyniówki przedniego odcinka oka,
- zazwyczaj prawidłowe wskaźniki zapalne,
- obecność przeciwciał przeciwjądrowych
- sporadyczna obecność czynnika reumatoidalnego klasy IgM.
Leczenie farmakologiczne:
Glikokortykosteroidy. (Encorton)
Leki immunosupresyjne: ( Methotrexate, Cyklosporyna A,
Leukeran).
Leki modyfikujące (Chlorochina, Sulfasalazyna EN )
Niesteroidowe leki przeciwzapalne
Wstrzyknięcia śród/okołostawowe (glikokortykoidy)
Chemiczna synowektomia
Leczenie operacyjne
Rehabilitacja ruchowa, fizjoterapia
Choroby Endokrynologiczne
Otyłość
Definicja - jest to nadmiar tkanki tłuszczowej w organizmie.
Ocena stopnia otyłości:
- Siatki centylowe (waga/wzrost, BMI/wiek)
- Wskaźnik WHR (talia/biodra)
- Bioimpedancja (ocena składu ciała)
Rodzaje otyłości:
Pierwotna - ok. 90% przypadków
Wtórna - będąca skutkiem choroby lub przyjmowanych leków
Przyczyny otyłości pierwotnej:
Błędy żywieniowe
Zbyt mała aktywność ruchowa
Zaburzenia emocjonalne
Czynniki genetyczne
Przyczyny otyłości wtórnej:
Choroby (niedoczynność tarczycy, choroby przysadki, podwzgórza, zesp. Cushinga, hiperinsulinizm, zespół wieotorbielowatych jajników, zespół Willego-Pradera)
Leki (sterydy, antyhistaminiki, leki psychotropowe)
Powikłania otyłości:
Ze strony układu kostno-stawowego (koślawość kolan, płaskostopie, hyperlordoza lędźwiowa, wiotkość więzadeł i ścięgien)
Ze strony układu krążenia (nadciśnienie, miażdżyca)
Cukrzyca typu 2
Leczenie :
Dietetyczne
Zwiększenie aktywności fizycznej
Opieka psychologa
Edukacja zdrowotna
Farmakologiczne ( powikłań otyłości)