ZABIEGI W OBRĘBIE UKŁADU ODDECHOWEGO
INHALACJE
INHALACJE czyli podawanie leków drogą wziewną w postaci gazu, pary wodnej, aerozolu.
Wywierają działanie ogólne – wchłanianie z pęcherzyków płucnych do krwi
Działanie miejscowe na błonę śluzową układu oddechowego
CEL ZABIEGU
Nawilżenie błon śluzowych układu oddechowego i rozrzedzenie wydzieliny,
Rozluźnienie mięśni oskrzeli w napadzie astmy oskrzelowej
Podanie leków przeciwzapalnych
Wywołanie znieczulenia ogólnego
Podanie tlenu
OBOWIĄZUJĄCE ZASADY
Przygotowanie leku w zleconej dawce
Stworzenie odpowiedniego mikroklimatu
Posługiwanie się sterylnym systemem inhalacyjnym
Czas wziewania 10-30 min
Pacjent musi oddychać w trakcie inh. Przez usta i nos
Odległość od aparatu ok.. 50 cm.
Odpowiednie zachowanie się pacjenta po zabiegu ( zakaz picia zimnych płynów, głośnego mówienia i palenia tytoniu)
Nie pozostawiać dzieci samych podczas inhalacji
Natłuszczenie ust pacjenta przed inhalacjami
Znajomość instrukcji działania różnych inhalatorów
Odpowiednia dezynfekcja i sterylizacja sprzętu
PODAWANIE TLENU
Podanie tlenu drogą wziewną w celu nasycenia hemoglobiny tlenem, zwiększenie podaży tlenu do tkanek
Zasady podawania tlenu
podawanie tlenu uwarunkowane jest pisemnym zleceniem lekarza, które określa:
- szybkość przepływu,
- sposób podawania,
- czas podania.
Stężenie tlenu w mieszaninie z powietrzem powinno wynosić 28-33%,
Używanie butli o ciśnieniu powyżej 0,5 atm. - tlenoterapia powinna być prowadzona pod kontrolą badań gazometrycznych (określaja stężenie O2, CO2; we krwi, pH krwi),
Sposób podawania tlenu
wskazane jest posługiwanie się jednorazowym sprzętem — maska, cewnik donosowy, okulary tlenowe
w przypadku użytkowania sprzętu wielokrotnego użycia należy poddać go dezynfekcji,
Tlen nawilżony, ogrzany, przechodzący przez płuczkę z wodą destylowaną
Ochrona oczu pacjenta przed bezpośrednim działaniem tlenu
Pamiętaj
zachowaniu bezpieczeństwa w trakcie tlenoterapii
TOALETA DRZEWA OSKRZELOWEGO
ma na celu utrzymanie drożności dróg oddechowych oraz zapewnienie pacjentowi optymalnych warunków wymiany gazowej. Polega na odsysaniu wydzieliny z tchawicy i oskrzeli za pomocą ssaka.
Przygotowanie psychiczne
Przygotowanie pacjenta psychiczne
• Nawiązanie kontaktu i współpracy,
• Uzyskanie akceptacji pacjenta na wykonywanie zabiegu.
• Poinformowanie o celu zabiegu, przebiegu, zakresie oczekiwanej współpracy.
Zapamiętaj:
Przekazywane informacje mają na celu m.in.. uspokojenie pacjenta, zmniejszenie lęku przed zabiegiem.
• Wyjaśnienie celowości przygotowania fizycznego.
Przygotowani fizyczne
Przygotowanie pacjenta fizyczne
• Zapewnienie warunków intymności.
• Wykonanie inhalacji, drenażu ułożeniowego, oklepywania, toalety jamy ustnej
• Podanie tlenu. - Hiperwentylacja 100% tlenem (ok. 2 min).
Obowiązujące zasady
• Przestrzeganie zasad aseptyki, aby zapobiegać zakażeniom szpitalnym.
• Zabieg wykonuje się zgodnie z procedurą.
• Po odessaniu wydzieliny rozpręża się płuca.
• Odsysa się 15-20 s, najdłużej 30 s. Zapobiega się nagłej desaturacji — spadkowi wysycenia tlenem hemoglobiny krwi tętniczej.
• Wprowadza się cewnik do tchawicy przy wyłączonym ssaniu, aby zapobiec niedodmie i urazowi.
Obserwacja pracy serca, saturacji i tętna.
Zapamiętaj
*Unikaj poruszania cewnikiem w dół i w górę.
*Skompensuj odsysaną objętość powietrza:
- polecając pacjentowi wykonanie głębokiego wdechu, rozprężając aparatem Ambu,
- wykonując głęboki wdech ręcznie — Manuał Sigh (funkcja respiratora).
*Wyrzuć zużyty sprzęt do odpowiedniego pojemnika.
*Załóż nowy, jałowy cewnik.
*Przepłucz cały układ przewodów.
* Udokumentuj zabieg.
*Zdezynfekuj i umyj ręce.
UWAGA
1. W przypadku wystąpienia bradykardii, desaturacji przerywa się zabieg.
Niepożądane zjawiska odruchowe: w następstwie pod rażnienia nerwu błędnego w obrębie tchawicy i krtani mogą wystąpić zaburzenia rytmu serca (w przypadkach ekstremalnych bradykardia lub asystolia s spadkiem ciśnienia tętniczego lub nawet nagłym zatrzymaniem krążenia).
2. Jeśli odsysana wydzielina jest gęsta, wykonuje się wlewkę dotchawiczą z soli fizjologicznej w celu upłynnienia wydzieliny.
TRACHEOSTOMIA
Tracheostomię — przetokę tchawiczą umożliwiającą utrzymanie drożności dróg oddechowych wykonuje się u pacjentów :
wymagajacych przedłużonej wentylacji mechanicznej,
w celu utrzymania drożności dróg oddechowych po zabiegach operacyjnych w obrębie jamy ustnej, nosa, gardła, krtani,
gdy wyżej położone drogi oddechowe są zatkane ciałem obcym, są uszkodzone albo występują zmiany patologiczne w tkankach układu oddechowego uniemożliwiające oddychanie.
Tracheostomią gwarantuje optymalne warunki usprawniania układu oddechowego oraz profilaktyki powikłań oddechowych.
PIELĘGNACJA TRACHEOSTOMII
Codzienna toaleta rurki tracheostomijnej:
Wymiana opatrunku
Pielęgnacja skory wokół rurki, jałowe obmywanie riwanolem.
Przestrzeganie zasad aseptyki
Zapobieganie odleżynom w tchawicy i jej zwżęniom ( zmiana co dwie godziny mankietu uszczelniajacego)
Tasiemki stabilizujące rurkę muszą być zawiązane tak aby można było włożyć pod nie dwa palce
ZAPAMIĘTAJ
Zawiązane tasiemki nie mogą uciskać żył szyjnych
Mankiet napełnia się tylko na tyle ,aby nie było słychać szmeru nieszczelności podczas wdechu