Schemat stanowiska:
Sprężarka
Rurka Pitota
Linijka
Manometr mierzący nadciśnienie
Ćwiczenie polegało na pomiarze rozkładu prędkości w rurze, w której przepływającym czynnikiem jest powietrze. Aby wyznaczyć prędkości mierzyliśmy ciśnienie dynamiczne, w różnych odległościach od środka rury, za pomocą rurki Pitota. Otrzymane pomiarowe wartości porównałem z wartościami teoretycznymi wynikającymi z logarytmicznego rozkładu prędkości dla przepływów turbulentnych.
Wzory wyjściowe i wynikowe:
Dane i oznaczenia:
r – promień pomiarowy
R- całkowity promień rury R=80mm
h – wysokość słupa wody na mikromanometrze mierzącym pd
pd – ciśnienie dynamiczne w miejscu pomiaru
ps – cisnienie statyczne w rurze ps=505 Pa
t0- temperatura otoczenia t=24°C
t – temperatura powietrza w rurze t=20,7°C
ρ – gęstość powietrza w rurze
ρ0 – gęstość powietrza w otoczeniu
vmax - maksymalna prędkość w rurze
vt – prędkość wynikająca z rozkładu teoretycznego
ρm –gęstość cieczy manometrycznej (wody) ρm=1000 kg/m3
Re – liczba Reynoldsa dla badanego przepływu
μ – lepkość dynamiczna powietrza
Aby wyznaczyć prędkość średnią w całej rurze, najpierw podzieliłem ją na 4 współśrodkowe pola, których prędkości średnie () znajdowały się na r/R= 0,950; 0,800; 0,612; 0,331. Poza pierwszym punktem, aby wyznaczyć średnią prędkość dla danego pola musiałem przeprowadzić interpolację zakładając liniowy przyrost funkcji v(r/R) na odcinku między dwoma najbliższymi pomiarami. Wzór ogólny na interpolację liniową:
Indywidualny przykład obliczeń:
Tablice wyników:
r, mm | r/R | h, mm | pd, Pa | v, m/s | v/vmax | v ter |
---|---|---|---|---|---|---|
39,0 | 0,98 | 15 | 147,6 | 15,6 | 0,65 | 0,65 |
38,0 | 0,95 | 19 | 187,0 | 17,6 | 0,74 | 0,70 |
37,0 | 0,93 | 22 | 216,5 | 18,9 | 0,79 | 0,74 |
36,0 | 0,90 | 25 | 246,0 | 20,2 | 0,85 | 0,76 |
34,5 | 0,86 | 26 | 255,8 | 20,6 | 0,86 | 0,79 |
33,0 | 0,83 | 29 | 285,4 | 21,7 | 0,91 | 0,81 |
31,5 | 0,79 | 29 | 285,4 | 21,7 | 0,91 | 0,83 |
30,0 | 0,75 | 30 | 295,2 | 22,1 | 0,93 | 0,85 |
28,0 | 0,70 | 31 | 305,0 | 22,5 | 0,94 | 0,87 |
26,0 | 0,65 | 33 | 324,7 | 23,2 | 0,97 | 0,88 |
24,0 | 0,60 | 34 | 334,6 | 23,5 | 0,99 | 0,90 |
22,0 | 0,55 | 34 | 334,6 | 23,5 | 0,99 | 0,91 |
20,0 | 0,50 | 34 | 334,6 | 23,5 | 0,99 | 0,92 |
18,0 | 0,45 | 35 | 344,4 | 23,9 | 1,00 | 0,93 |
16,0 | 0,40 | 35 | 344,4 | 23,9 | 1,00 | 0,94 |
14,0 | 0,35 | 35 | 344,4 | 23,9 | 1,00 | 0,95 |
11,0 | 0,28 | 33 | 324,7 | 23,2 | 0,97 | 0,96 |
8,0 | 0,20 | 34 | 334,6 | 23,5 | 0,99 | 0,97 |
5,0 | 0,13 | 34 | 334,6 | 23,5 | 0,99 | 0,98 |
2,0 | 0,05 | 34 | 334,6 | 23,5 | 0,99 | 0,99 |
0,0 | 0,00 | 34 | 334,6 | 23,5 | 0,99 | 1,00 |
Wykres:
Podsumowanie:
Pomiarowy rozkład prędkości jest zbliżony do teoretycznego, ale dokładne pokrycie krzywych występuje jedynie dla początku i końca zakresu r/R.
Fluktuacje turbulentne powodowały duże wahania poziomu cieczy manometrycznej dla punktów nie znajdujących się w strefie przyściennej. Jest to najprawdopodobniej główna przyczyna występujących rozbieżności rozkładu teoretycznego i pomiarowego.
Czynnikiem utrudniającym poprawny odczyt wysokości ciśnienia dynamicznego w mikromanometrze był brak skali na jego zagięciu, dla h między .