Historia Poprzednich Edycji………………………………………………………………...3

Temat………………………………………………………………………………………….7

Program 2009r……….……………………………………………………………………….9

Kontakt z Organizatorami………………………………………………………………………….12

Zespół Festiwalu……………………………………….……………………………………………12

Koniec………………………………………………………………………………………………...13

Poprzednie Edycje

I edycja (27 września - 6 października 2002 roku)

Zespół Teatru Wielkiego-Opery Narodowej pokazał inscenizację "Króla Rogera" Karola Szymanowskiego w reżyserii Mariusza Trelińskiego. Odbyły się dwie wystawy fotograficzne "Marlena Dietrich. Narodziny legendy" w Muzeum Kinematografii oraz "Gdyby 6 była 9" w galerii Łódzkiego Towarzystwa Fotograficznego.

Zespół I edycji Festiwalu

• Witold Knychalski, Barbara Knychalska - fundatorzy festiwalu

• Maciej Domański - dyrektor artystyczny festiwalu

II edycja (14 - 20 września 2003 roku)

Festiwal zainaugurował koncert Israel Philharmonic Orchestra pod dyrekcją Zubina Mehty. Twórcą orkiestry był polski skrzypek żydowskiego pochodzenia - Bronisław Huberman. Po raz pierwszy wystąpiła publicznie pod batutą dyrygenta Arturo Toscaniniego w 1936 roku. W Łodzi izraelscy muzycy wykonali VII symfonię Gustawa Mahlera.

Goście Festiwalu mogli zobaczyć jeszcze m.in. występy dwóch grup teatralno-cyrkowych z Rosji i Niemiec. W programie nie zabrakło także wystaw i paneli dyskusyjnych.

Większość imprez odbywało się w halach oraz specjalnych namiotach ustawionych na terenie Manufaktury w dawnej fabryce Poznańskiego.

Zespół II edycji Festiwalu

• Witold Knychalski, Barbara Knychalska - fundatorzy festiwalu

• Ryszard Maciej Okuński - dyrektor festiwalu

• Michał Merczyński - dyrektor artystyczny festiwalu

III edycja (3 - 11 września 2004 roku)

Trzecią edycję Festiwalu rozpoczął spektakl muzyczny poświęcony 60. rocznicy likwidacji łódzkiego getta. "Niewidzialni" - koncert poświęcony pamięci łódzkich Żydów. Muzyczno-plastyczny spektakl przygotował Jerzy Kalina, znany z tworzenia spektakularnych widowisk plenerowych. W tym hołdzie złożonym przeszłości wystąpiło tylko dwóch żywych bohaterów: dyrygent oraz słynny kantor z Synagogi przy 5 Alei w Nowym Jorku - Joseph Malovany.

Trzeciego września teatr Gesher Theatre z Izraela wystawił spektakl "Adam Zmartwychwstały". Sztuka, niekonwencjonalna opowieść o Holokauście, to historia Adama, niegdyś więźnia obozu koncentracyjnego, a obecnie pacjenta zakładu psychiatrycznego.

Formacja artystyczna, Łódź Kaliska przygotowała specjalnie na Festiwal nowy projekt. Pomysł był oryginalnym dialogiem z kulturą masową i wszechogarniającymi postawami konsumpcyjnymi. Punktem wyjścia stała się słynna praca prekursora pop-artu Richarda Hamiltona z 1956 roku "Co sprawia, że dzisiejsze mieszkania są tak pociągające?".

W łódzkiej Państwowej Wyższej Szkole Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej odbywał się cykl filmowy "Czterech wielkich, czterech kultur" (7-11 września), podczas którego zaprezentowane zostały filmy w reżyserii: Volkera Schloendorffa, Wojciecha Hasa, Andrieja Tarkowskiego i Romana Polańskiego. Widzowie mogli obejrzeć m.in.: Blaszany bębenek, Rękopis znaleziony w Saragossie, Solaris i Nóż w wodzie.

Szóstego oraz siódmego września TR z Warszawy (dawny Teatr Rozmaitości) pokazał spektakl "Dybuk" na podstawie tekstów Szymona Anskiego i Hanny Krall w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego.

"Muzyczny Dialog Czterech Kultur" według Krzesimira Dębskiego zakończył III edycję Festiwalu Dialogu Czterech Kultur w Łodzi.

Zespół III edycji Festiwalu

• Witold Knychalski, Barbara Knychalska - fundatorzy festiwalu

• Ryszard Maciej Okuński - dyrektor festiwalu

• Michał Merczyński - dyrektor artystyczny festiwalu

IV edycja (26 sierpnia - 4 września 2005 roku)

Koncert inauguracyjny poprowadził Jan A.P. Kaczmarek. Odbyły się koncerty muzyków takich jak: Valentina Silvestrova i Arvo Pärta, Gidon Kremer, Noa. W Atlasie Sztuki można było obejrzeć część kolekcji sztuki nowoczesnej Gerharda Jürgena Bluma-Kwiatkowskiego. W innych łódzkich galeriach wystawy otworzyli też Konstantin Batinkow, Srul Werman, Ryszard Bilan i Avraham Eilat. Rosyjski Teatr Derevo pokazał spektakl "Boska komedia" według Dantego.^[7] Odbyły się również panele dyskusyjne na tematy związane z tytułem festiwalu.

Zespół IV edycji Festiwalu

• Witold Knychalski, Barbara Knychalska - fundatorzy festiwalu

• Ryszard Maciej Okuński - dyrektor festiwalu

• Michał Merczyński - dyrektor artystyczny festiwalu

Patronat honorowy: Prezes Rady Ministrów.

V edycja (1-10 września 2006 roku)

Widowiskiem inaugurującym Festiwal było "Zaczarowane Miasto" na rynku Manufaktury, gdzie odbywały się kolejne koncerty (m.in. skrzypaczki Sophie Solomon). W Teatrze Nowym odbyły są spektakle moskiewskiego Teatru na Tagance pt. "Wysocki" oraz "The Town of The Little People" The Jeruzalem Khan Theatre z Izraela. Odbyły się również panele dyskusyjne na tematy związane z tytułem festiwalu.

Inne wydarzenia:

• "Etniczne Brzmienie Czterech Kultur" - widowisko, reż. Piotr Trzaskalski

• "Bal w Operze", spektakl w reżyserii Tomasza Koniny, muzyka Zygmunt Krauze; Teatr Jaracza

• "Niżyński" - spektakl; Teatr Jaracza

• "Halka" - spektakl, Plac Dąbrowskiego (premiera)

• koncerty zespołów: Cool Kids of Death, Power of Trinity, Dorota Miśkiewicz, Renata Przemyk.

Zespół V edycji Festiwalu

• Witold Knychalski, Barbara Knychalska - fundatorzy festiwalu

• Ryszard Maciej Okuński - dyrektor festiwalu

• Krzysztof Sowik - z-ca dyrektora festiwalu

• Rafał Wołujczyk - z-ca dyrektora festiwalu

Patronat honorowy: Prezes Rady Ministrów.

VI edycja (31 sierpnia - 9 września 2007 roku)

Wystąpili m.in. Barbara Hendricks, Tommy Emmanuel, Aga Zaryan, Nils Petter Molvær i Lwowska Orkiestra Symfoniczna. Wydarzeniem teatralnym był spektakl The father The Cameri Theatre z Tel Awiwu. Teatr im. Szaniawskiego z Wałbrzycha pokazał sztukę Gombrowicza Iwona, księżniczka Burgunda, a Teatr z Omska Ożenek Gogola. Łódzki Jaracz wystawił Brzydala von Mayenburga w reżyserii Grzegorz Wiśniewskiego, Teatr Nowy Zabawy na podwórku Edna Maszyny i To wszystko miłość Alana Ayckbourna, a Teatr Wielki - Hrabinę Stanisława Moniuszki. Odbyła się również wystawa fotografii Evy Rubinstein oraz przegląd twórczości Zbigniewa Rybczyńskiego. Obok wystaw, spektakli teatralnych i koncertów miały miejsce również panele dyskusyjne, wycieczki, Łódzkie Dialogi Kabaretowe oraz projekt edukacyjny Wieża Babel. Festiwalowe imprezy odbyły się również poza Łodzią - w Koluszkach, Uniejowie i Rawie Mazowieckiej. Odbyły się również panele dyskusyjne na tematy związane z tytułem festiwalu. Honorowy patronat nad szóstym festiwalem Dialogu Czterech Kultur objął premier Jarosław Kaczyński. Była to pierwsza edycja, w której nie wziął udziału twórca Festiwalu Witold Knychalski.

Zespół VI edycji Festiwalu

• Barbara Knychalska - fundatorka festiwalu

• Ryszard Maciej Okuński - dyrektor festiwalu

• Piotr Trzaskalski - dyrektor artystyczny festiwalu

• Michał Lenarciński - dyrektor programowy festiwalu

• Krzysztof Sowik - z-ca dyrektora festiwalu

• Rafał Wołujczyk - z-ca dyrektora festiwalu

Zmiany personalne i organizacyjne

Pod koniec szóstej edycji festiwalu w łódzkim dodatku Gazety Wyborczej pojawiła się krytyka dotychczasowej organizacji i treści imprez. Wśród krytycznych artykułów pojawił się również wywiad z fundatorką festiwalu - Barbarą Knychalską (należała do zespołu przygotowującego ów festiwal).

W artykule pt. Festiwal błędów i bylejakości^[9] autorzy (Krzysztof Kowalewicz i Jakub Wiewiórski) wyliczali błędy jakie zostały rzekomo popełnione podczas szóstej edycji:

• mianowanie łódzkiego dziennikarza kulturalnego Michała Lenarcińskiego jako dyrektora programowego,

• zbyt duża liczba wydarzeń,

• brak zabezpieczenia przed deszczem imprez plenerowych,

• błędy interpunkcyjne, stylistyczne i ortograficzne w katalogu szóstej edycji,

• sprzedaż biletów przez serwis eBilet.pl,

• "kulturalni widzowie znów musieli wybierać między teatrem a filharmonią",

• wydarzenia o niskiej wartości.

Do 2007 roku organizatorzy festiwalu (m.in. Towarzystwo Na Rzecz Dialogu Kultur Łódź-Ziemia przyszłości) przygotowywali wydarzenia zarówno o charakterze ludycznym, jak i skierowane do publiczności o bardziej specjalistycznych gustach. Od 2008 roku organizację festiwalu przejęła instytucja miejska - Miasto Dialogu

VII edycja (5-12 września 2008 roku)

Program siódmej edycji festiwalu oparty był na temacie przewodnim: Ojcowie.

Na festiwalu wystąpili gościnnie Alvis Hermanis ze spektaklem "Ojcowie", Deutsches Theater Berlin ze spektaklem "HamletMaszyna" i grupa muzyczna Exploding Star Orchestra. W jednej z opuszczonych łódzkich kamienic w centrum miasta zrealizowana została wystawa Festiwalu "C.D.N.".

Zespół VII edycji Festiwalu

• Barbara Knychalska - fundatorka festiwalu

• Katarzyna Knychalska - dyrektor festiwalu

• Agata Siwiak i Grzegorz Niziołek - dyrektorzy artystyczni festiwalu

Temat

Wizja idealnego państwa –  według Thomasa More'a – zbudowana miała być na dwóch fundamentach: trwałości granicy oddzielającej miasto od zewnętrznego świata oraz bezpieczeństwie mieszkańców. Przez długi czas sen o mieście był marzeniem o harmonii, porządku i stabilności. Doskonałość miasta wynikająca z jego koncentrycznego charakteru powoli ustępowała jednak miejsca mnogości, zakłóceniu kierunków, rozproszeniu, czego z rozkoszą doświadczał modernistyczny flâneur. Ewolucję miasta najlepiej oddaje dziś metafora TERYTORIUM – jego ograniczony obszar staje się jednocześnie dynamiczną przestrzenią starć: między centrum i peryferiami, historią i współczesnością, bliskimi i obcymi, pamięcią i zapomnieniem. Pytanie – gdzie ty mieszkasz? – prowokuje do badania granic, dotykania zakazanych i drażliwych tematów, podważania stereotypów, przede wszystkim zaś do przyglądania się miejskim przestrzeniom w filozoficzno-społecznej, historycznej, antropologicznej czy wreszcie urbanistycznej perspektywie.

W program festiwalu wpisaliśmy trzy strefy – strefę wojenną, ziemie obiecane i wolną strefę – które oświetlają różne aspekty fenomenu terytoriu

Tadeusz Sławek pisze w szkicu Akro/nekro/polis: „najnowsza historia Europy stawia przed nami nie tylko architektoniczną, lecz przede wszystkim etyczną konieczność uporania się z «pustymi» miejscami, w istocie przecież wypełnionymi cieniami i pamięcią dawnych mieszkańców («pustka» żydowskich dzielnic i miasteczek). Paradoksalny problem nieobecności stanowi najtrudniejszy i najboleśniejszy dylemat tak historii, jak filozofii i architektury.[1] Ta nieobecność, odsyłająca do   przedwojennej i wielokulturowej Łodzi, jest jednym z najbardziej dotkliwych tematów związanych z pamięcią miasta. „«Akropolis» stało się «polis», by wreszcie przejąć rolę «nekropolis». Widać to w poematach Eliota (Ziemia Jałowa) i Lawrence’a dokonujących projekcji Dantejskiej tradycji ikonografii piekła na wizerunek miasta, czy we wczesnomodernistycznych pejzażach miejskich Jamesa Thomsona, Baudelaire’a lub Rimbauda. W ten sposób urbanistyka i architektura dokonywały ukrytej i paradoksalnej krytyki mieszczańskiego paradygmatu kulturowego, który je wytworzył: to, co miało być przejawem stabilności i potęgi merkantylnej społeczności kupieckiej, wyłaniało ze swego wnętrza ikony zagłady, wojny, niepewności i nietrwałości.[2] W żadnym innym mieście w Polsce ślady dawnej przemysłowo-kupieckiej świetności nie łączą się tak drastycznie z traumą najnowszej historii.

 

Miasto jest jak mapa, czy może wielość map, których definitywne odczytanie nie jest możliwe, tak jak nie jest możliwe, by w pamięci zachował się jeden utrwalony wizerunek miasta. Współczesne miasta są często pozbawione centrum. Zatarciu ulegają granice poszczególnych przestrzeni i sfer życia: sacrum, pracy, rozrywki czy odizolowania. Miejsca na mapie miasta zmieniają swój status, ulegają redefinicji – dawne fabryki stają się budynkami mieszkalnymi, salami koncertowymi, teatrami, galeriami sztuki. Miejsca zdegradowane, zapomniane, są przywracane miastu i stają się jego największą dumą. Łódź znajduje się obecnie w momencie kulturowej transformacji – może w związku z tym powstanie jakaś nowa utopia – miasto przyszłości, któremu ton tym razem nada sztuka, a nie przemysł. Miasto to bowiem żywy organizm: nieprzewidywalny, spontaniczny, niepoddający się matrycowym receptom na sukces i – podobnie jak ludzki organizm – domagający się prawa do twórczego istnienia. Sztuka nakłuwa tkankę miasta i narusza jego zwykły rytm, ale też integruje społeczność we wspólnym przeżyciu artystycznym i poczuciu przynależności do zamieszkanej rzeczywistości.

 

Tym razem chcemy przyjrzeć się Łodzi poprzez fenomen miejskości i zastanowić się, w jaki sposób historia i pamięć wpływają na indywidualność miasta: jego wymiar społeczny, architekturę, konfrontację z globalizacją. Zamierzamy poddać rewizji mity Łodzi – w tym ten najistotniejszy: Ziemię obiecaną Reymonta – zadać pytanie o ich znaczenie dzisiaj oraz o miejsce, jakie zajmują w zbiorowej pamięci łodzian.

Program 2009r.

Kočani Orkestar i Boom Pam – koncert plenerowy

Muzycy sięgają do tradycji narodu wędrowców i rekonstruują nie tylko romską czy bałkańską tożsamość, ale też wspólne wątki w kulturowych narracjach całej Europy Środkowej. Powrót do korzeni łączą w muzyce ze współczesną pulsacją tradycyjnych brzmień.

Anabasis. Rytuały powrotu do domu

Międzynarodowa wystawa sztuki współczesnej. Do projektu zaproszono ponad 20 artystów pracujących w rozmaitych mediach: od instalacji i rzeźby po fotografię i wideo. Znaczną część wystawy stanowić będą produkcje przygotowane specjalnie na festiwal.

Baśnie romskie - warsztaty dla dzieci

Warsztaty kultury romskiej dla dzieci w wieku od 6 do 10 lat

Pamięć o Holokauście w przestrzeniach miejskich

Prezentowane na fotografiach obiekty tworzą zapomnianą topografię Berlina, Łodzi, Warszawy i Lwowa. Pamięć o społecznościach żydowskich i ich Zagładzie w każdym z tych miast kształtują inne wpływy. Po prezentacji fotografii zapraszamy na spacer po Łodzi.

Promocja najnowszego numeru „Tygla Kultury”

Promocja najnowszego numeru „Tygla Kultury”

Klub festiwalowy

Czynny codziennie od 12.00

Wiktor Skok Kark!

Obrazy nie chcą być przyjazne oglądającemu. 
Wskazane sto lat temu przez futurystów linie mocy stykają się z literalnymi oznakami rozpadu. Martwe, skażone przestrzenie są moim rudymentarnym terytorium.
(Wiktor Skok)

Ari Folman – przegląd filmów

W ramach przeglądu oprócz głośnego Walca z Baszirem (2008) pokazane zostaną wcześniejsze, nieznane w Polsce, filmy Ariego Folmana: Made in Israel (2001) i Materia odpowiedzialna za miłość (2004). Odbędzie się również dyskusja poświęcona jego twórczości.

OnAir – koncert plenerowy i impreza klubowa

Organizowana w ramach festiwalu impreza OnAir jest jednocześnie sygnałem rozpoczęcia się na dobre sezonu klubowego w Łodzi. Jak co roku, na dwóch scenach – plenerowej i klubowej – odbędą się wyjątkowe wydarzenia muzyczne, których nie można przegapić.

Zobaczyć Gorgonę. Holokaust, nazizm a problem obrazowania

Dwudniowy projekt wokół książki Georgesa Didi-Hubermana Obrazy mimo wszystko, która podejmuje problem estetycznej możliwości oraz etycznej stosowności tworzenia wizualnych reprezentacji Zagłady. W ramach projektu: konferencja i pokaz filmów.

Georg Nussbaumer Barkarola

Intrygujący kompozytor-dramaturg stworzy dla Łodzi spektakularną operę w przestrzeni miejskiej. Przez trzy dni fortepiany pojawią się w różnych częściach Łodzi i niczym wielkie czarne uszy podsłuchiwać będą miasto. Jaki będzie muzyczny portret Łodzi?

Elfriede Jelinek, Rechnitz (Anioł zagłady), reżyseria: Jossi Wieler

W nocy 25 marca 1945 roku na zamku w Rechnitz zamordowano prawie dwustu żydowskich robotników. Jelinek nie rekonstruuje tego wydarzenia: jej spojrzenie w przeszłość jest ważną próbą mówienia o współczesności. Spektakl gościnny Münchner Kammerspiele.

Factory 2, reżyseria: Krystian Lupa

Spektakl jest ahistoryczną, zbudowaną na zasadzie improwizacji, fantazją na temat osoby Andy'ego Warhola, jego Srebrnej Fabryki oraz ludzi, którzy się przez nią przewijali i współtworzyli jej mit. Spektakl gościnny Narodowego Starego Teatru w Krakowie.

Pamięć Shoah

Promocja książki
Pamięć Shoah: kulturowe reprezentacje i praktyki upamiętnienia

:PK:, pomysł i choreografia: Kaya Kołodziejczyk

Projekt :PK: ożywia postindustrialną przestrzeń elektrowni EC1 w oryginalnej koncepcji łączącej choreografię, parkour, film i muzykę. Głównym bohaterem jest Łódź, jej architektoniczne i symboliczne zakamarki. Projekt przygotowany specjalnie dla FD4K.

Ziemia obiecana wg Władysława St. Reymonta, reżyseria: Jan Klata

Czym jest dziś Łódź – „ziemia obiecana”? Czym jest – lub też – czym będzie nowe Eldorado? Co wynika z konfrontacji mitu dynamicznie rozwijającego się wielokulturowego miasta z jego teraźniejszością? Zapraszamy na premierę najnowszego spektaklu Jana Klaty.

Kontakt z Organizatorami

Festiwal Dialogu Czterech Kultur
Plac Wolności 5
91-415 Łódź

Tel:[phone]
Fax: [phone]

strona internetowa: www.4kultury.pl

biuro festiwalu: [e-mail]

biuro prasowe festiwalu: [e-mail]

wolontariat - zgloszenia przyjmuje Anita Naumiec: [e-mail]

Zespół Festiwalu

Barbara Knychalska – prezes zarządu Fundacji Festiwal Dialogu Czterech Kultur

Katarzyna Knychalska – dyrektor naczelny Miasta Dialogu w Łodzi

Agata Siwiak, Grzegorz Niziołek – dyrektorzy artystyczni

Marta Michalak – kurator / główny koordynator FD4K

Kuratorzy: Antoni Beksiak, Adam Budak, Łukasz Lubiatowski, Tomasz Majewski, Michał Sobelman, Joanna Szymajda

Agnieszka Zalewska – PR manager

Monika Wąsik – rzecznik prasowy

Weronika Dobrowolska – zastępca rzecznika prasowego

Katarzyna Lena Koprowska – sekretarz biura prasowego

Iga Gańczarczyk – redakcja tekstów (druki + www)

Aleksandra Knychalska – koordynator wystawy

Krzysztof Wojciechowski – szef produkcji

Bożena Szafrańska-Cyranowska – producent

Paweł Chołodowski – producent

Lidia Danielska – producent

Jakub Stępień – kreacja i grafika – www.hakobo.pl

FUFUFU - kampania promocyjna / kreacja / webdesign – www.fufufu.pl

Adam Sikorski  - koordynator produkcji poligraficznej
Imagomedia - web developing – www.imagomedia.pl

Przemysław Graczyk – specjalista IT

Monika Andrzejczak – kierownik biura

Natalia Żurowska – asystent biura festiwalowego
Anita Naumiec - szef biura festiwalowego

Paulina Niedźwiedź – asystent biura programowego

Robert Karczewski – główny księgowy

Stefania Gańczyk – księgowa

KONIEC !!!