Przenoszenie tlenu z płuc do wszystkich komórek ciała.
Przenoszenie dwutlenku węgla z komórek do płuc.
Doprowadzenie do wątroby pokarmu wchłoniętego w jelitach, a później rozprowadzenie do po całym organizmie.
Wydalanie niepotrzebnych i szkodliwych produktów ubocznych przemian chemicznych ustroju drogą filtracji nerkowej.
Utrzymanie temperatury ciała na stałym poziomie.
Regulacja czynności organizmu za pomocą hormonów wydzielonych do krwi przez gruczoły dokrewne.
Utrzymywanie ciśnienia osmotycznego na stałym poziomie.
Czynność obronna organizmu związana z obecnością swoistych ciał białkowych krwi (przeciwciał) oraz z właściwościami żernymi leukocytów – pochłaniają one oraz trawią bakterie i wirusy.
Krew u ssaków stanowi 6- procent masy ciała.
Zawiera dwie główne części składowe – osocze i elementy morfotyczne.
Można je oddzielić od siebie przez odwirowanie krwi z substancją przeciwkrzepliwą (heparyna lub cytrynian sodu)
Wskaźnik hematokrytowy = udział elementów morfotycznych we krwi.
Czerwone (erytrocyty).
Białe (leukocyty).
Płytkowe (trombocyty).
Liczba krwinek czerwonych jest dosyć zróżnicowana u poszczególnych gatunków zwierząt.
Powstają w szpiku kostnym.
U zdrowych ssaków nie mają jąder, rybosomów i mitochondriów.
Długość ich życia wynosi do kilku tygodni.
To im krew zawdzięcza czerwone zabarwienie.
Głównym składnikiem krwi prócz wody jest hemoglobina.
Przenoszą tlen z płuc do reszty komórek ciała.
Limfocyty | ||||
---|---|---|---|---|
Agranulocyty | Monocyty | |||
Leukocyty | ||||
Granulocyty | Objęto chłonne | |||
Kwasowo chłonne | ||||
Zasado chłonne |
Biorą udział w procesach odpornościowych.
Są zdolne do przemieszczania się w kierunku miejsca pojawienia się ciała obcego.
Granulocyty:
Najliczniejsze, mają właściwości żerne (fagocytarne).
Często nazywane mikrofagami.
Dokonują fagocytozy napotkanych drobnoustrojów.
Wykorzystują liczne enzymy.
Występują w pierwszej linii walki z patogenami, które dostały się do organizmu.
Granulocyty kwasochłonne:
Niewielka ilość we krwi.
Liczba znacznie wzrasta podczas stanów uczuleniowych.
Zdolne do fagocytozy.
Działanie przeciwhistaminowe.
Granulocyty zasadochłonne:
Jest ich najmniej.
Produkują heparynę, która zapobiega krzepnięciu krwi.
Biorą udział w reakcjach alergicznych.
Monocyty.
Największe komórki.
Przekształcają się w makrofagi.
Jądra ich są nerkowate lub okrągłe.
Mają właściwości żerne.
Limfocyty.
Wytwarzane w węzłach chłonnych, śledzionie i grasicy.
Wyróżniamy duże i małe.
Duże, silne barwiące się jądro.
Właściwości bakteriobójcze.
Produkcja swoistych białek krwi – GAMMAGLOBULIN.
Małe, bezjądrzaste elementy krwi.
Mają zdolności przylegania do powierzchni uszkodzonego naczynia krwionośnego.
W takich warunkach uwalniają: czynniki krzepnięcia krwi, tromboksan, histaminę, serotoninę.
Biorą udział w krzepnięciu krwi, rozwoju naczyń włosowatych, a także zapoczątkowują niekorzystne dla organizmu zmiany miażdżycowe w naczyniach krwionośnych.
Utlenianie hemoglobiny – obrazki – zeskanować
Hemoglobina składa się z:
96% z białka (globiny)
4% tlenu.
HbA – „dorosła”.
HbF –„niemowlęca” zbudowane z dwóch łańcuchów α i β.
Wyróżniamy:
Karboaminohemoglobinę – blokuje dostęp tlenu.
Oksyhemoglobina.
Methemoglobina – niezdolna do transportowania tlenu.
Karboksemoglobina.