• Żeby powstały traicyloglicerole potrzebny jest glicerol - w tym procesie wykorzystywana jest ufosforylowana postać glicerolu - 3-fosfoglicerol. Może on bardzo łatwo powstać z fosfodihydroksyacetonu, który powstaje np. w glikolizie w wyniku redukcji. 3-fosfoglicerol jest biorcą reszt kwasów tłuszczowych z acylo-CoA.

• Działają enzymy zwane acetylotransferazami - najpierw następuje przeniesienie reszty kwasu tłuszczowego z acylo-CoA na 1^o grupę alkoholową, w wyniku czego powstaje kwas lizofosfatydowy.

• Następnie działa inna acetylotransferaza, o nieco innej (na ogół) specyficzności, w wyniku czego do drugiej grupy OH w kwasie lizofosfatydowym przyłączana jest kolejna reszta kwasu tłuszczowego z wykorzystaniem acylo-CoA jako donora reszty acylowej. Powstaje kwas fosfatydowy. Jest on ważny nie tylko na drodze biosyntezy zapasowych triacylogliceroli ale również strukturalnych fosfolipidów.

• Działa fosfataza, w wyniku czego następuje odszczepienie reszty kwasu ortofosforowego, który występuje w pozycji 3 kwasu fosfatydowego. Powstaje cząsteczka diacyloglicerolu (glicerol w dwóch pozycjach połączony z kwasami tłuszczowymi).

• Działa trzecia acylotransferaza wykorzystująca acylo-CoA jako źródło reszt acylowcyh przyłączając do wolnej grupy OH kolejną resztę jwasu tłuszczowego.

• Te trzy różne acylotransferazy charakteryzują się odmienną specyficznością w stosunku do kwasu tłuszczowego - jego długości i stopnia nienasycenia. U różnych organizmów jest charakterystyczny wzór, że np. w pozycjach centralnych przeważają kwasy nienasycone, a w pozycjach zewnętrznych - kwasy nasycone. Tłumaczy się to specyficznością odpowiednich acylotransferaz w stosunku do odpowiednich acetylo-CoA.