Opis stali maraging
Drugą grupę stali o specjalnych właściwościach mechanicznych stanowią
stale typu „maraging"2). Są to stopy żelaza z niklem w ilości 18 do 25% oraz
kobaltem, molibdenem, aluminium i tytanem, przy zawartości węgla nie
większej niż 0,03%. Dzięki tak dobranemu składowi chemicznemu, ich
struktura w stanie równowagi złożona jest z ferrytu stopowego oraz faz
międzymetalicznych, jak: FeNi3, Ni3Ti, Ni3Mo, (Fe, Ni)2Mo. Obróbka cieplna stali maraging składa się z hartowania z temperatur
występowania austenitu, po którym przeprowadza się starzenie. W czasie
austenityzowania, fazy międzymetaliczne rozpuszczają się. Podczas chłodzenia
austenitu następuje przemiana martenzytyczna, przy czym duża zawartość
pierwiastków stopowych powoduje, że krytyczna szybkość hartowania jest
bardzo mała, zwykle wystarcza chłodzenie w powietrzu. Utworzony martenzyt
niklowy jest przesycony dodatkami stopowymi. Posiada charakterystyczną
budowę listwową lub blokową (fot. 10.9). W porównaniu do martenzytu
iglastego, występującego w stopach Fe-C, który posiada budowę tetragonalną
i dużą twardość, martenzyt niklowy ma strukturę regularną przestrzennie
centrowaną i jest miękki (około 250 HV) oraz plastyczny. Przesycenie martenzytu
niklowego dodatkami stopowymi umożliwia dalszy zabieg obróbki
cieplnej - starzenie w temperaturze około 500°C. Podczas starzenia z martenzytu
wydzielają się bardzo drobne cząstki (poniżej 10 nm) faz międzymetalicznych
przede wszystkim Ni3Mo. Równomierne rozmieszczenie ich w całej
objętości, bez uprzywilejowania granic ziarn, powoduje wzrost właściwości
wytrzymałościowych: Re = 1800-2000 MPa, Rm = 1900-2000 MPa, przy
zachowaniu dobrych właściwości plastycznych; A5 = 10%, Z = 50%.
właściwości + zastosowanie
W stanie przesyconym stal posiada dobre właściwości technologiczne
- daje się łatwo skrawać i przerabiać plastycznie, a podczas starzenia nie
zachodzą zmiany wymiarów ani tworzenie zgorzeliny.
Stale maraging znalazły zastosowanie na szczególnie obciążone części
samolotów, silników rakietowych, maszyn energetycznych, w postaci blach na
cienkościenne zbiorniki wysokociśnieniowe, w technice niskich temperatur,
a ponadto jako materiały narzędziowe.