Początek formularza
Postmodernizm, inaczej ponowoczesność, określenie szeregu tendencji we współczesnej kulturze, sztuce, literaturze, filozofii nauki, życiu społeczno-politycznym, użyte po raz pierwszy w 1946 przez A. Toynbee, rozpowszechnione w latach 70.
Posiada ono trzy główne znaczenia:1) okres od schyłku modernizmu, zapoczątkowany w literaturze amerykańskiej w latach 60.;2) epoka kulturowo-cywilizacyjna, która pojawiła się po tzw. epoce nowoczesności (XVIII w. – lata 60. XX w.). Idea tak rozumianego postmodernizmu powstała głównie we Francji, jej twórcami byli m.in.: J.F. Lyotard, J. Derrida, G. Deleuze, J. Baudrillard, a w USA - R. Rorty i H. Silverman;
3) sytuacja społeczno-ekonomiczna i intelektualna w społeczeństwie postindustrialnym, któremu nadaje charakter coraz bardziej skomplikowana i wyrafinowana technologia.
Kubizm, kierunek malarstwa nowoczesnego oraz rzeźby zainicjowany we Francji ok. 1906 przez P. Picassa i G. Braque'a, stanowiący przewrót w świadomości wizualnej XX w., zrywający z malarstwem tradycyjnym będącym sztuką naśladowania. Nowy kierunek oznaczał pojawienie się sztuki koncepcyjnej. Nazwa kubizmu (z łacińskiego cubus - kostka, sześcian) została zastosowana przez krytyka L. Vauxcellesa w odniesieniu do pejzaży Braque'a, charakteryzujących się geometrycznym uproszczeniem brył. Kolaż (również z fr. collage) - technika artystyczna polegająca na formowaniu kompozycji z różnych materiałów i tworzyw (gazet, tkaniny, fotografii, drobnych przedmiotów codziennego użytku itp.). Są one naklejane na płótno lub papier i łączone z tradycyjnymi technikami plastycznymi (np. farbą olejną, farbą akrylową, gwaszem).Słowo "kolaż" pochodzi z francuskiego "coller" ("klej"). Termin ten został użyty po raz pierwszy przez Georges Braque'a a także Pablo Picasso na poczatku XX wieku, kiedy ta starożytna technika, znana w Chinach 200 p.n.e., stała się częścią sztuki nowoczesnej.W późniejszym czasie wykorzystywana była także przez futurystów, surrealistów, dadaistów i konstruktywistów, np. w wykonaniu Duman Morais.Surrealizm, nadrealizm, awangardowy kierunek rozwijający się po I wojnie światowej we Francji, następnie w wielu krajach świata, m.in. w USA, Ameryce Południowej i Japonii. Inspiracją sztuki surrealizmu były sny i stany halucynacji, baśnie i mity, a także twórczość dzieci i umysłowo chorych. Przeciwstawiał się on racjonalistyczno-konstrukcyjnym tendencjom kubizmu i futuryzmu oraz abstrakcji geometrycznej.
Surrealizm cechuje swoboda w doborze technik twórczych, przy czym preferowane są te, które umożliwiają czynności automatyczne (collage, dekalkomania itp.). W malarstwie dominuje czynnik poetycki, a przedmioty rzeczywiste pełnią nową, wymyśloną funkcję.Futuryzm, jeden z najważniejszych kierunków awangardowych w sztuce i literaturze europejskiej XX w. Narodził się we Włoszech, a głównym teoretykiem kierunku był F.T. Marinetti (Manifest futuryzmu 1909). Działalność futurystów skupiała się wokół czasopism: Poesia (Mediolan), Lacerba i La Voce (Florencja).
Do ugrupowania należeli m.in.: A. Soffici, A. Palazzeschi, G. Papini. Występowali przeciwko tradycji, akademizmowi, konwencjom obyczajowym, opowiadając się za nowoczesną cywilizacją techniczną, życiem wielkomiejskim, kultem przygody, szybkości, agresywności i niebezpieczeństwa. Kultura artystyczna kamienic mieszczańskich w czasach oświecenia- w oświeceniu kończy się era pałaców, a zaczyna era kamienic- powstają salony sztuki - czyli wystawy- rozwija się krytyka sztuki- styl : neoklasycyzm przeciwieństwo ozdobności i frywolności późnego baroku bądź baroka Świat sztuki kamienic mieszczańskich XIX i XX wieku-największymi budowlami było monumentalne budynki użyteczności publicznej-nie miała własnego stylu mówiła o wydarzeniach i historii-artyści ukazywali codzienną zwykle banalną rzeczywistość- średniowieczna sztuka mieszczańska w równym stopniu świadczyła o religijności jak i o możliwościach ekonomicznych tej coraz silniejszej warstwy społecznej jaką stawali się kupcy i rzemieślnicy- świadectwem mieszczańskiej wrażliwości artystycznej jest również wyposażenie kościołów drewniane stalle , ławy, rzeźby, krucyfiksy, malarstwo tablicowe i snycerskie ołtarze szafiaste- w malarstwie lub rzeźbie niejednokrotnie wyobrażenie Matki Boskiej bardziej przypominało młoda mieszczkę niż Królowa Niebios.- szczególny przykład mieszczańskiej religijności stanowiło malarstwo niderlandzkie, w którym realizm przedstawienia skrywał religijny symbolizm dzięki czemu świat nadprzyrodzony przenikał się tutaj z postrzeganym zmysłowym światem rzeczywistym- coraz częściej powstawały portrety- w Niderlandach rozwinęło się także malarstwo o wymowie moralizatorskiej ( Wóz z sianem) przedstawiającej zazwyczaj chłopską, rubaszną rzeczywistość z wyraźna ironią a której adresatem było właśnie mieszczaństwo- mieszczańska sztuka baroku była inna od tej jaką można było zobaczyć na dworkach królewskich lub w kościołach, różniła się tym iż nieustannie eksponowano w niej to co materialne i dlatego przeważał w niej realizm przedstawienia, często pełniła funkcje moralizatorską ilustrując np. ludowe przysłowia i przypowieści lub zawierające ukryte przesłania religijne jednym z przykładów tej sztuki jest malarstwo holenderskie ze scenami chłopskimi rozgrywającymi się głównie w karczmach; popularnym tematem malarstwa był motyw drogi, również martwa natura, portrety