Wykład z dn. 19 listopada 2011 r.
Art. 592 KPK – przekazanie postępowania; przekazuje się postępowanie do kraju, z którego przestępca pochodzi.
Art. 592. § 1. Jeżeli co do tego samego czynu tej samej osoby wszczęto postępowanie karne w Rzeczypospolitej Polskiej i w państwie obcym, Minister Sprawiedliwości przeprowadza konsultacje z właściwym organem państwa obcego i - jeżeli wymaga tego interes wymiaru sprawiedliwości - występuje z wnioskiem o przejęcie albo przekazanie ścigania karnego. Przepisy art. 590 § 2-5 oraz art. 591 § 2-6 stosuje się odpowiednio.
§ 2. Jeżeli na podstawie umowy międzynarodowej, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, wszczęto w Rzeczypospolitej Polskiej postępowanie karne o przestępstwo popełnione za granicą, Minister Sprawiedliwości może wystąpić do właściwego organu państwa obcego o przejęcie ścigania przez organy tego państwa niezależnie od tego, czy w państwie obcym wszczęto ściganie co do tego samego czynu. Przepisy art. 591 § 2, 5 i 6 stosuje się odpowiednio.
§ 3. W sprawie o przestępstwo popełnione za granicą przez obywatela polskiego przebywającego za granicą, jeżeli wymaga tego interes wymiaru sprawiedliwości, Minister Sprawiedliwości może wystąpić do właściwego organu państwa obcego o przejęcie ścigania przez organy tego państwa. Przepisy art. 591 § 2, 5 i 6 stosuje się odpowiednio.
Zasada personalna – art. 109 KK:
Art. 109. Ustawę karną polską stosuje się do obywatela polskiego, który popełnił przestępstwo za granicą.
Zasada podwójnej karalności:
Odstępstwem od tej zasady jest popełnienie przestępstwa na terenie nie objętym jurysdykcją, żadnego państwa oraz wobec funkcjonariusz, który popełnił przestępstwo w związku ze swoją służbą.
Zasada ochronna względna:
Art. 110. § 1. Ustawę karną polską stosuje się do cudzoziemca, który popełnił za granicą czyn zabroniony skierowany przeciwko interesom Rzeczypospolitej Polskiej, obywatela polskiego, polskiej osoby prawnej lub polskiej jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej oraz do cudzoziemca, który popełnił za granicą przestępstwo o charakterze terrorystycznym.
Zasada ochronna bezwzględna: (nie obowiązuje tu zasada podwójnej karalności; bez względu na obywatelstwo i miejsce)
Art. 112.
Niezależnie od przepisów obowiązujących w miejscu popełnienia czynu zabronionego, ustawę karną polską stosuje się do obywatela polskiego oraz cudzoziemca w razie popełnienia:
1) przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu wewnętrznemu lub zewnętrznemu Rzeczypospolitej Polskiej,
2) przestępstwa przeciwko polskim urzędom lub funkcjonariuszom publicznym,
3) przestępstwa przeciwko istotnym polskim interesom gospodarczym,
4) przestępstwa fałszywych zeznań złożonych wobec urzędu polskiego,
5) przestępstwa, z którego została osiągnięta, chociażby pośrednio, korzyść majątkowa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Zasada represji konwencyjnej: (bez względu na przepisy obowiązujące na terenie popełnienia przestępstwa jest ścigane na mocy umów międzynarodowych, której Polska jest stroną; sprawca przebywa na terenie Polski i nie postanowiono go wydać) Art. 113
Zasada odpowiedzialności zastępczej :
Art. 110 § 2. Ustawę karną polską stosuje się w razie popełnienia przez cudzoziemca za granicą czynu zabronionego innego niż wymieniony w § 1, jeżeli czyn zabroniony jest w ustawie karnej polskiej zagrożony karą przekraczającą 2 lata pozbawienia wolności, a sprawca przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie postanowiono go wydać.
Nauka o przestępstwie:
Definicja przestępstwa:
Czyn człowieka (działanie bądź zaniechanie; uzewnętrznione zachowanie, które polega na działaniu bądź zaniechaniu, podjęte w sytuacji możliwości wyboru zachowania alternatywnego [zależne od jego woli] )
Bezprawny
Karalny
Karygodny
Zawiniony
Indeterminizm – wizja jednostki, która jest wolna w sowich wyborach.
Brak czynu mimo pozorów czynu – vis absoluta – przymus fizyczny – bark odpowiedniej aktywacji siatki nerwowej: hipnoza, wylew, stan nieprzytomności,