MIKROABRAZJA SZKLIWA

 

Stosuje się ją do usuwania przebarwień, powstałych na skutek:

• fluorozy (plamkowego szkliwa),

• demineralizacji po leczeniu ortodontycznym,

• wad rozwojowych twardych tkanek zęba.

Zabieg przebiega w dwóch etapach:

• abrazja mechaniczna – użycie wiertła i gumki z pumeksem,

• erozja chemiczna – użycie kwasu solnego lub fosforowego.

Etapy zabiegu z użyciem pasty z kwasem solnym:

• wywiad z pacjentem,

• zrobienie badań (m.in. zdjęcia rentgenowskiego),

• oczyszczenie zębów pumeksem,

• zabezpieczenie dziąseł, warg i innych tkanek (użycie wazeliny, koferdamu),

• zabezpieczenie pacjenta i personelu (okulary ochronne, rękawice),

• zeszlifowanie szkliwa szybkoobrotowym, drobnoziarnistym wiertłem diamentowym,

• nałożenie substancji, która będzie zobojętniać rozbryzgiwaną pastę,

• nałożenie pasty do gumki,

• powolne wcieranie pasty, przerywane płukaniem jamy ustnej,

• pokrycie zębów żelem fluorowym,

• zdjęcie zabezpieczeń,

• polerowanie szkliwa,

• wcieranie pasty z fluorem.

Etapy zabiegu z użyciem pasty z kwasem fosforowym:

• wywiad z pacjentem,

• zrobienie badań (m.in. zdjęcia rentgenowskiego),

• użycie kwasu fosforowego,

• wypłukanie kwasu,

• osuszenie szkliwa,

• wygładzenie powierzchni szkliwa,

• czyszczenie gumką z pumeksem,

• płukanie wodą,

• polerowanie szkliwa,

• wcieranie pasty z fluorem.

Po zastosowaniu abrazji tworzy się tzw. emalia szkliwa – gładkie i błyszczące szkliwo, którego struktura jest inna niż szkliwa naturalnego.