Mikroaberracje - zespół genów sąsiadujących:
aberracje, których wielkość jest blisko rozdzielczości mikroskopu świetlnego
mikrodelecje:
zespół Pradera Willego i zespół Angelmana
guz Wilmsa z aniridią
zespół Millera-Dieckera
zespół DiGeorge'a
= zespoły genów sąsiadujących - mikrodelecje genów sąsiadujących ze sobą na chromosomie
często mikrodelecji nie można wykazać badaniem cytogenet.,ale dopiero za pomocą sondy molekularnej swoistej dla utraconego odcinka.
Guz Wilmsa , wrodzony brak tęczówki
genetyka:
1: 10 000
najczęściej postać sporadyczna
1% - występowanie rodzinne (AD)
może być związana z mikrodelecją w chromosomie 11p13 - u niektórych tych pacjentów współistnieje wrodzony brak tęczówki, malformacje gruczołu moczowo-płciowego oraz opóźnienie wzrostu i rozwoju psychicznego (zespół WAGR);
najczęściej we wczesnym dzieciństwie
rokowanie zależy od czasu wykrycia choroby
5-10% obustronnie
pacjenci z zespołem Beckwitha-Wiedemanna wykazują zwiększenie ryzyka wystąpienia guza Wilmsa
Retinoblastoma:
1 : 18 000 - 20 000
przypadki występujące rodzinnie:
wszystkie przypadki guza obustronnego (20-30% retinoblastoma) i 15% jednostronnego
AD z 90% penetracją
mutacje genu supresorowego RB
diagnostyka prenatalna i przedobjawowa jest możliwa przez zastosowanie pośredniej lub bezpośredniej analizy DNA
przypadki sporadyczne:
jednostronne
ryzyko dla rodzeństwa = 0,8%, a dla potomstwa 7,5%, które powinno być poddane kontroli okulistycznej
rzadko obserwuje się spontaniczna regresje guza, która prowadzi do powstawania blizn w siatkówce
w przypadku zdrowych rodziców mających dziecko z obustronnym guzem, ryzyko dla kolejnego dziecka =5%
początek choroby zwykle w pierwszych pięciu latach życia: leucocoria lub/i zez
rokowanie:
w przyp. małego jednostronnego guza - choroba uleczalna w 90%
w postaciach dziedzicznych w 11-20% przyp. rozwija się kolejny pierwotny guz, najczęściej mięsak kościopochodny w dzieciństwie lub czerniak złośliwy skóry, rak pęcherza, płuca, trzustki u dorosłych
Zespół Millera - Diekera:
mikrodelecja w obrębie 17 pary chromosomów, odpowiada za powstanie lisencefalii:
wygładzenie powierzchni mózgu
z niewieloma szerokim, grubymi zakrętami (pachygyria) lub wieloma drobnymi fałdami (polymicrogyria)
zmiany te mogą współwystępować - różne w różnych częściach mózgu
są przyczyną upośledzenia umysłowego i padaczki