Pokolenia poetyckie

Dwójka nestorów polskiej poezji:

Tadeusz Różewicz – urodzony w 1921 roku, pochodzi z pokolenia „kolumbów”, żołnierz AK, całą okupację spędził w Radomsku

Wisława Szymborska – urodzona w 1923 roku, pochodzi z pokolenia „kolumbów”, debiutuje po wojnie

Oboje debiutują w pierwszym okresie powojennym czyli w latach 1945 – 1949, ale mówi się o ich drugim debiucie po roku 1956.

Pokolenie października 1956 roku – odwilż po śmierci Bieruta (około 2-3 lata po tym fakcie), pojawia się Gomułka. Debiutuje wtedy Herbert, Białoszewski, Grochowiak, Woroszylski. Wtedy też miał miejsce drugi debiut Szymborskiej.

Pokolenie nowej fali – 1968 – 1970. Marzec – rozruchy w Polsce zaczynają się gdy Gomułka każe zdjąć „Dziady”. Debiutują wtedy: Lipska, Barańczak, Bieriezin, Zagajewski.

Pokolenie stanu wojennego – T. Jastrun, Polkowski, Maj

Nurty w polskiej poezji współczesnej:

1. Klasycyzm – Herbert, Rynkiewicz, M. Jastrun

• Bardzo pozytywny stosunek do tradycji greckiej

• Sięganie do mitologii

• Dążenie do prostoty

• Kunsztowne formy poetyckie

• Harmonia treści i formy – zasada decorum

• Klasyczny ideał piękna

• Poruszanie ponadczasowych tematów

• Nawiązywanie do antycznych gatunków literackich

• Realizm

• Stosowanie wiersza regularnego, uporządkowanej składni

• Dbałość o słownictwo (unikanie wyrazów potocznych)

• Intelektualizm

• Próba odnalezienia uniwersalnych symboli pokazujących problemy współczesności

1. Poezja lingwistyczna – Białoszewski, Barańczak

• Poezja jest zabawą ze słowem

• Poezja ma poszerzać bazę językową człowieka i uwrażliwiać go na język

• Poeci interesują się głównie kulturą niską (subkulturą przedmieścia)

• Wprowadzają do poezji słownictwo potoczne, kolokwialne, żargonowe

• Imitują mowę potoczną z całą jej niezdarnością

• Onomatopeje, eliptyczne zdania (urwane)

• Zaskakujące neologizmy

• Rozkładanie wyrazów na rdzenie, przedrostki i później łączenie ich

• Łamią zasady gramatyki, składni, stylistyki

• Świadomie popełniają błędy

• Nie chodzi im o stylizację języka, a o stworzenie nowego języka poezji

• Tworzą tak zwaną poezję rupieci, gdzie stare przedmioty pełnią rolę bohaterów utworu

• Pojawia się tandeta i kicz

• Stosowanie poetyki kolażu