Myślę iż stosowanie prawa wyłączonego środka do przesłanek argumentu, więc
albo przesłanka jest prawdziwa albo jej negacja jest czasami kłopotliwe.
Wyobraźmy sobie przesłankę.
Wypadnięcie jednego włosa z głowy powoduje wyłysienie.
Dla uproszczenia łysym może być tylko taki ktoś, kto nie ma w ogóle włosów na głowie.

Teraz czy prawdziwe jest to zdanie, czy jego negacja?
Wygląda na to, że do końca ani to zdanie ani jego negacja nie są prawdziwe.
Czasami wypadniecie włosa powoduje wyłysienie, ale czasami nie.
Zdania którym w przypadku których nie można jednoznacznie ustalić czy są prawdziwe czy ich negacje są zdaniami wieloznacznymi.
Jak zmodyfikujemy zdanie na: Zawsze wypadnięcie jednego włosa z głowy powoduje wyłysienie, albo Czasami..............
To bez problemu ustalimy czy jest prawdziwe zdanie czy jego negacja.

Prawo wyłączonego środka (łac. tertium non datur) jedno z podstawowych praw klasycznego rachunku zdań.

Prawo to mówi, że dla dowolnego zdania w sensie logiki p albo ono samo jest prawdziwe, albo prawdziwe jest jego zaprzeczenie. Symbolicznie:

Jednakże interpretacja ta jest poprawna jedynie w logice dwuwartościowej - czyli takiej, w której przyjmuje się, że każde zdanie jest albo prawdziwe, albo fałszywe - i na gruncie takiej logiki jest ono powyższej zasadzie równoważne.

Właściwsze jest następujące odczytanie prawa wyłączonego środka:

dla dowolnego zdania p prawdą jest, że p lub nie p.

Tak odczytane prawo wyłączonego środka obowiązuje również w wielu logikach wielowartościowych, mimo że żadne ze zdań p i nie p nie musi być prawdziwe.

Niektóre logiki, na przykład logika intuicjonistyczna, nie akceptują prawa wyłączonego środka jako znajdującego zastosowanie do wszystkich form twierdzeń. Na przykład twierdzenia o istnieniu obiektu zdaniem intuicjonistów wymagają nie tylko wykazania sprzeczności wynikającej z jego nieistnienia, ale także jego jawnej konstrukcji.

Prawo wyłączonego środka – jedno z podstawowych praw rachunku zdań.
Prawo to mówi, że dla dowolnego zdania p ono samo jest prawdziwe albo prawdziwe jest jego zaprzeczenie:

\[p\or\neg p \]

Prawo to implikuje brak "trzeciej możliwości" (łac. tertium non datur). Tym samym obowiązuje jedynie w klasycznym rachunku zdań, opartym na logice dwuwartościowej. W logice wielowartościowej (również w logice rozmytej) prawo wyłączonego środka nie obowiązuje. Znane są także historyczne prądy w filozofii matematyki (intuicjonizm), które dla pewnych kategorii zdań głosiły niewłaściwość stosowania zasady wyłączonego środka.