ZABURZENIA PIGMENTACJI SKÓRY
BIELACTWO
Choroba dotyka 1% populacji na świecie
Przeważnie jest wywołana przewlekłym postępującym rozpadem komórek barwnikowych skóry z pozostawieniem białych odbarwionych plam
ETIOPATOGENEZA
Przyczyna rozwoju choroby nadal nie jest w pełni poznana
czynniki genetyczne: dziedziczenie
zjawiska autoimmunologiczne: wytwarzanie autoprzeciwciał niszczących melanocyty
związek choroby z układem nerwowym:układ odbarwień bowiem ma nierzadko postać segmentarną, zmiany ultrastrukturalne w nerwach obwodowych, u części pacjentów zmiany pojawiają się po wstrząsach psychicznych i nerwowych.
OBRAZ KLINICZNY
Plamy odbarwieniowe zlokalizowane na twarzy, grzbietach rąk, narządach płciowych
Przebarwieniowa obwódka
Włosy w obrębie plam są siwe
Brak objawów subiektywnych
LECZENIE
PUVA, UVB311
Protopic
Wyciąg z dziurawca
PRZEBARWIENIA
OSTUDA
Plamy przebarwieniowe (zwykle brązowych), w postaci symetrycznych plam na policzkach, czole, rzadziej na karku lub górnej wardze, bez poprzedzającego i towarzyszącego stan zapalnego
Wzmożona produkcja melaniny
PRZYCZYNY
ciąża
menopauza
zaburzenia miesiączkowania
stany zapalne przydatków
doustne leki antykoncepcyjne
przewlekła choroba wątroby
stan wyniszczenia
stosowanie fenytoiny, hydantoiny, chlorpromazyny
niektóre kosmetyki, np. olejek bergamotowy
PIEGI
Drobne, rozsiane, jasno- lub ciemnobrunatne plamy na skórze osób o jasnej karnacji, zlokalizowane na okolicach odsłoniętych: twarz, przedramiona,grzbiety rąk
ETIOPATOGENEZA
Posiadanie piegów jest uwarunkowane genetycznie i wiąże się z posiadaniem odpowiedniego wariantu genu MC1R w locus 16q24.3, kodującego receptor dla melanokortyny. Dziedziczenie jest autosomalne dominujące.
Liczba melanocytów jest prawidłowa, proces melanogenezy jest przyspieszony