2011/2012 | LABORATORIUM FIZYKI |
---|---|
Ćw. nr 32. | Badanie odkształceń sprężystych i plastycznych ciał stałych |
WBiIś Kartografia |
Filip Stachniak |
16.05.2012 | Oceny |
Zajęcia w środy Godzina 12:15 |
Teoria |
Sprawozdanie |
Zasada pomiaru
Celem doświadczenia jest weryfikacja prawa Hooke’a. Głosi ono, że odkształcenie ciała pod wpływem działającej na nie siły jest wprost proporcjonalne do tej siły. Dla sprężyny siła sprężystości wynikająca z prawa Hooke'a jest dana wzorem F = -k*Δl . Znak minus oznacza że zwrot siły jest przeciwny do zwrotu wydłużenia. Dodatnia wartość Δl oznacza rozciąganie sprężyny, ujemna wartość Δl oznacza ściskanie sprężyny. Zmianę wartości siły sprężystości można uzyskiwać poprzez zmianę wartości siły zewnętrznej wywołującej odkształcenia. W prowadzonych eksperymentach zmiana siły zewnętrznej uzyskiwana będzie poprzez zmianę ilości odważników podwieszanych do sprężyn i gumy. W położeniu równowagi wartość siły sprężystości jest równa co do wartości sile ciężkości odważników tj. kΔl = mg , Δl = l – l0 , gdzie m- masa odważników, g- przyspieszenie ziemskie, l0 – długość początkowa sprężyny,
l- długość sprężyny pod wpływem obciążenia.
Schemat układu pomiarowego
Schemat pomiaru wydłużenia sprężyny Przypomocwanie gumowej taśmy do wspornika
Ocena dokładności instrumentów pomiarowych
Do pomiarów użyto:
a) linijka Δl =1 [mm]
b) odważniki Δm = 0,5 [g]
Przykładowe obliczenia i wyniki
Wyniki obliczeń znajdują się na oddzielnych dołączonych kartkach.
Tabele pomiarowe
Sprężyna 1 | Sprężyna 2 | Guma | |
---|---|---|---|
l0 [m]= 0.180 | l0 [m]= 0.127 | l0 [m]= 0.336 | |
Lp. | m [kg] | l [m] | m [kg] |
1 | 0.02 | 0.010 | 0.01 |
2 | 0.04 | 0.019 | 0.02 |
3 | 0.06 | 0.030 | 0.03 |
4 | 0.08 | 0.040 | 0.04 |
5 | 0.10 | 0.050 | 0.05 |
6 | 0.12 | 0.060 | 0.06 |
7 | 0.14 | 0.070 | 0.07 |
8 | 0.16 | 0.080 | 0.08 |
9 | 0.18 | 0.089 | 0.09 |
10 | 0.20 | 0.100 |
Zestawienie wyników pomiarów
SPRĘŻYNA 1
Lp. | xi [m] | yi [N] | xiyi [m*N] | xi2 [m2] | yi2 [N2] |
---|---|---|---|---|---|
1 | 0.010 | 0.1962 | 0.001962 | 0.000100 | 0.038494 |
2 | 0.019 | 0.3924 | 0.007456 | 0.000361 | 0.153978 |
3 | 0.030 | 0.5886 | 0.017658 | 0.000900 | 0.346450 |
4 | 0.040 | 0.7848 | 0.031392 | 0.001600 | 0.615911 |
5 | 0.050 | 0.9810 | 0.049050 | 0.002500 | 0.962361 |
6 | 0.060 | 1.1772 | 0.070632 | 0.003600 | 1.385800 |
7 | 0.070 | 1.3734 | 0.096138 | 0.004900 | 1.886228 |
8 | 0.080 | 1.5696 | 0.125568 | 0.006400 | 2.463644 |
9 | 0.089 | 1.7658 | 0.157156 | 0.007921 | 3.118050 |
10 | 0.100 | 1.9620 | 0.196200 | 0.010000 | 3.849444 |
[xi]= 0.548 | [yi]= 10.7910 | [xiyi]= 0.753212 | [xi2]= 0.038282 | [yi2]= 14.820360 |
SPRĘŻYNA 2
Lp. | xi [m] | yi [N] | xiyi [m*N] | xi2 [m2] | yi2 [N2] |
---|---|---|---|---|---|
1 | 0,030 | 0,0981 | 0,002943 | 0,000900 | 0,009624 |
2 | 0,061 | 0,1962 | 0,011968 | 0,003721 | 0,038494 |
3 | 0,094 | 0,2943 | 0,027664 | 0,008836 | 0,086612 |
4 | 0,125 | 0,3924 | 0,049050 | 0,015625 | 0,153978 |
5 | 0,155 | 0,4905 | 0,076028 | 0,024025 | 0,240590 |
6 | 0,180 | 0,5886 | 0,105948 | 0,032400 | 0,346450 |
7 | 0,217 | 0,6867 | 0,149014 | 0,047089 | 0,471557 |
8 | 0,246 | 0,7848 | 0,193061 | 0,060516 | 0,615911 |
9 | 0,279 | 0,8829 | 0,246329 | 0,077841 | 0,779512 |
[xi]= 1,387 | [yi]= 4,4145 | [xiyi]= 0,862005 | [xi2]= 0,270953 | [yi2]= 2,742728 |
GUMA
Lp. | Fzew. [N/m] | l [m] |
---|---|---|
1 | 0.1962 | 0,021 |
2 | 0.3924 | 0,046 |
3 | 0.5886 | 0,076 |
4 | 0.7848 | 0,117 |
5 | 0.9810 | 0,182 |
6 | 1.1772 | 0,234 |
7 | 1.3734 | 0,295 |
8 | 1.5696 | 0,361 |
9 | 1.7658 | 0,431 |
Ciąg dalszy na oddzielnie dołączonych kartkach.
Uwagi i wnioski
Na podstawie przeprowadzonych doświadczeń można stwierdzić, iż niezależnie od działających na sprężyny sił, stała sprężystości dla obu badanych sprężyn jest wielkości stałą lub oscylującą w niewielkim przedziale co do jednej wartości. Ponadto można założyć, że podczas wyznaczanie prostej aproksymującej punkty eksperymentalne dla sprężyn wyraz wolny „b” nie ma praktycznie żadnego wpływu na finalną postać tej prostej.
Natomiast sprężystość badanej gumy jest zmienna i zależy od siły z jaką się na nią działa.
Podsumowując, sprężystość obiektu zależna jest od materiału, z którego on się składa.